Ocena kierowcy - Volvo V40 I

Posiadam Volvo niecałe dwa miesiące niby krótko ale zdążyłem zrobić nim parę tysięcy kilometrów, dojeżdżałem na co dzień do szkoły i pracy, wyjeżdżałem co jakiś czas w daleką trasę także poznałem w te dwa miesiące bardzo dogłębnie samochód, zwłaszcza, że grzebałem też przy nim. To co mogę na wstępie powiedzieć to, że w porównaniu do mojego poprzedniego Fiata Sieny to jest co najmniej trzy klasy wyżej. 1998 rok a podgrzewane siedzenia, klimatyzacja, podświetlenia przycisków i inne bajerki działają. Mój egzemplarz ma już prawie 300 tys przebiegu, widać po niektórych przedmiotach zajechanie, najbardziej po tapicerce oraz zdartej kierownicy z której czasem się sypie guma co irytuje jednak wszystko się trzyma, nie trzeszczy i spełnia rolę. Może i V40 nie jest w 100% szwedem jednakże tak się zachowuje. Moje Volvo miało już wiele właścicieli i wiele przeżyło jednakże wiem, że jakbym wjechał w drzewo to po pierwsze bym przeżył a po drugie wyjechałbym z powrotem na ulicę i z połową blachy zostawioną na drzewie mógłbym jechać dalej bo po prostu ten stary rumak jest nie do zajechania. Nie mniej już się nie rozwijam dłużej i przechodzę do konkretów. Co wkurza? Hmm... pokrętła i deska taka bez udziwnień, niektórym by się podobało jednakże trudno znaleźć w tym dusze, przyciski od klimatyzacji jakby tasakiem ciosane, ogółem wszystko pod rączką i ergonomicznie ale tak bez uczuć. Wyciszenie mogłoby być lepsze na trasie w końcu samochód rodzinny. Ustawienie fotela niby duży zakres ale też nie powala, poza tym dla wysokiej osoby to tragedia, plecy bolą w dalekiej trasie (jak jedziesz dłużej niż 2 godziny) podsufitka zaraz przy głowie a mam 187 cm wzrostu... wkurzają też drobiazgi w stylu plastików z tyłu przy bagażniku, różnie działającego oświetlenia bagażnika, pedałów, tyłu pojazdu.. ale to już naprawdę drobiazgi, z poważniejszych spraw to nic. Kierowanie świetne, czuły system, bez luzów na kierownicy, promień skrętu obrzydliwy, jakby kołować statkiem towarowym ale czego chcieć od 20 letniego kombi i tak daje naprawdę radę. widoczność świetna, w służbowym Clio z 2018 roku widzę o połowę mniej niż w moim Volvo. Silnik z gazem daję radę, bardzo długie biegi (na 2-gim do 95 km/h, szok), zbiera się dobrze, na autostradzie 140 bez problemu, około 3 tys obrotów na 5 biegu, jeszcze będzie chciał dalej iść bo będzie mu się nudzić i dla niego to mała prędkość, szkoda tylko, że jak pisałem wyciszenie takie sobie bo gdyby nie to to byłaby bajka na takich trasach. Co do zawieszenia to się nie wypowiem bo mam sportowe obniżone po poprzednim właścicielu, tragedia bo psuje komfort jazdy aczkolwiek przynajmniej klei się samochód do asfaltu jak guma do żucia do buta. Ogółem podsumowując już przydługi wywód to w szoku jestem, że te Volvo są w cenie jakiś zardzewiałych Hond czy Seicento, za 2500 w pełni sprawny z wieloma udogodnieniami, poczciwy samochód, nie do zabicia. Dobre Volvo, godne polecenia. Rdza specjalnie nie bierze, serwis nie jest tragicznie drogi a sam samochód choć niezbyt ekonomiczny to w gazie nie da się odczuć na portfelu na co dzień. Polecam