Ocena kierowcy - Volvo S70

Całokształt wypada bardzo dobrze. Ten samochód budzi skrajnie różne odczucia. Jedni go nienawidzą za charakterystyczną i kanciastą karoserię, a drudzy uwielbiają za konserwatywne i przypominające amerykański klasyk nadwozie. Trzeba pamiętać, że te niezawodne samochody były najczęściej poszukiwane i kupowane do ciężkiej drogowej orki, której nie wytrzymywały inne marki. Przy zakupie trzeba uważać na detale i przebieg, który często jest cofany i nawet w benzynach faktycznie wynosi nawet 350-450 tys. kilometrów. Jeśli traficie na serwisowany i zadbany pojazd nawet tak dużym przebiegiem to zapewniam, że przejeździ jeszcze nową \"Kijanę\" czy Fiata. Na zachodzie nikt nie cofa przebiegów Volvo, bo wiadomo, że przebiegi rzędu 500-600 tys. są normalnymi dla tych pancernych aut. O blachy S/V70 też nie musicie się martwić. Jeśli auto nie miało porządnego dzwona naprawianego w stodole przy pomocy wiadra szpachlówki to podwójny ocynk zagwarantuje brak jakichkolwiek oznak korozji do końca \"życia\" waszego samochodu.

Pojazd był kupiony u krajowego dealera Volvo w warszawie. Kupiłem to auto od drugiego właściciela, pierwszym była duża międzynarodowa firma kosmetyczna, która do 100 tys. serwisowała pojazd po czym go sprzedała. Obecnie Volvo ma przejechane 161 tys. i biorąc pod uwagę przebiegi tych wozów można powiedzieć, że silnik jest nowy. Jednostka 10V 126 KM nie jest demonem prędkości i mistrzem oszczędności, ale jest praktycznie nie do zajechania. Kultura pracy na najwyższym poziomie, pomruk szwedzkich 5 cylindrów połączony z idealnie zestrojoną automatyczną skrzynią biegów dają niesamowitą frajdę z jazdy, ale tylko tym, którzy nie chcą się tym samochodem ścigać.

Czternastostopniowy automat jest idealnie zestrojony. Nie szarpie i zbytnio nie przeciąga. Skrzynia na trzy tryby pracy: E- ekonomiczny, W - zimowy (dobrze dobiera przekazywaną moc przy śliskiej nawierzchni) oraz S - sportowy, który nawet przy tak małej mocy potrafi miło zaskoczyć.

Wygoda, wygoda i jeszcze raz wygoda. Nic nie stuka, nic nie puka, nawet największe nierówności na drodze słychać i czuć jako delikatne i mocno wytłumiane. Jest dostatecznie miękki, ale też dostatecznie sztywny by przy swoich pokaźnych wymiarach (wysokość) bezpiecznie wejść w każdy zakręt ze znaczną prędkością.

Widoczność na boki i z przodu rewelacyjna, ale tył to już inna sprawa. Z pozoru przeszklone \"akwarium\" może sprawić przykrą niespodziankę. Auto ma ponad 470 cm długości i ten, który jeździł wcześniej hatchbackiem może mieć na początku problemy z tylną częścią pojazdu i parkowaniem. Tył S70 jest zdradliwy, a widoczność do tyły nie daje 100% pewności, że nie przesuniesz parkującego za tobą sąsiada.

Wszystko na swoim miejscu. Jako, że auto było dyrektorskim wozem służbowym mam wersję z pełnym wyposażaniem oprócz skóry. Beżowe welury, najwyższy model \"wieży\" Volvo, zmieniarki na 9 płyt CD czy zestaw głośnomówiący NOKIA to tyko niektóre elementy wyposażenia. Bije na łeb wiele nowych jednorazówek, które rozpadają się po 100 tysiącach.

Posiadam wersję z dwustrefową automatyczną klimatyzacją, której wydajność nie pozostawia absolutnie nic do życzenia. Ogrzewanie jak to w Volvo. Mróz -15, a w aucie gorąco po kilku minutach pracy. Wentylacja i ogrzewanie, które mogłem porównać z klimatyzacją(klimatronic) o ogrzewaniem fabrycznie nowej Skody Roomster wypada pomimo upływu lat wręcz rewelacyjnie. Czesko niemiecki produkt wypada przy moim staruszku bardzo blado.

Przestrzeni jest dostatecznie dużo dla czteroosobowej rodziny i psa. Bagażnik ma 470 litrów i jak dla mnie i mojej rodziny nic więcej nie trzeba. Po prostu przepaść. Wielkie drzwi i kąt ich nieotwierania gwarantują najwyższej próby komfort bardziej reprezentacyjnej rządowej limuzyny, a nie seryjnego auta rodzinnego.

Cisza i spokój przerywany charakterystycznym pomrukiwaniem pięciu cylindrów. Bardzo komfortowa jazd. Kto jeździł takim Volvo, wie o co mi chodzi ;)

Koszty utrzymania nie są kosmiczne, ale i auto specjalnie nie \"choruje\". Jest cała masa zamienników i części używanych, które można zakupić bo bardzo przyzwoitych cenach. Nieco inaczej i dużo gorzej wygląda sprawa zużycia paliwa. Pisałem już, że ten super trwały silnik jest trochę zbyt słaby do swojej masy(ok. 1450 kg), co rzutuje z kolei na spalanie. Miasto to w automacie 13-14 litrów, a trasa jakieś 8-11 litrów w zależności od techniki jady, obciążenia i prędkości. Noszę się zamiarem \"zaczipowania\" silnika, co bez uszczerbku dla trwałości jednostki napędowej pokręci go do ok. 140 koni. Moc znacząco wzroście, a spalanie trochę spadnie (koszt z dobrej firmie tuningowej to ok 1000zł). Volvo podobno dobrze znosi instalację gazową, ale osobiście nie jestem zwolennikiem tego paliwa.

Na zachodzie te samochody nadal trzymają cenę a np. w Szwecji ich ceny nadal są bardzo wysokie. Volvo S70 nie jest w Polsce popularne, co czyni go bardzo atrakcyjnym cenowo zakupem. Co można kupić za cenę S70? Gnijącego \"okulara\", wytłuczonego Golfa IV lub cieknącą i zajeżdżoną BMW 5. W świetle tych przykładów wybór wydaje się prosty. Jeśli podoba się wam samochód przypominający toporny transporter opancerzony to wybierzcie S70 lu V70 z lat 1997-2000. Pamiętajcie również, że tych samochodów w znakomitej większości nie kupowali palący gumę szaleńcy, a jedynie lubiący spokojną i wygodą jazdę kierowcy z grubym portfelem.

Zadbany egzemplarz zagwarantuje długie użytkowanie bez częstego sięgania do portfela. Ewentualne usterki mogą wynikać wyłącznie z wieku samochodu, a nie z braku jego trwałości, bo jest przecież prawdziwym mistrzem trwałości. Kiedy sprzedałem swoje V40 zapytałem znanego w swoim mieście mechanika specjalizującego się od lat w tej marce o kolejny wybór. Toporne i tańsze S70 z udokumentowanym przebiegiem czy też droższe importowane i solidnie wyglądające S80 z 1999 roku? Odpowiedź brzmiała: S80 jest dobre, niby jeszcze \"Szwed\", ale jeśli kupujesz samochód na 2-3 lata, nie zależy ci na nowoczesnej linii nadwozia i restylingu wnętrza to bierz rok starsze S70.

Generalnie, te ostatnie prawdziwe \"Szwedy\" są długowieczne i bezawaryjne. Ten model oraz bliźniak kombi-V70 mają pietę achillesową w postaci awaryjnych przełączników szyb(panel sterowania szybami od strony kierowcy) oraz panelu sterowania klimatyzacją. Kiedy ten pierwszy jest piekielnie trudny do dostania w Polsce to drugą część dostaniemy bez problemów za kwotę ok 250-300 zł. Czasem leci silniczek krokowy oraz czujnik przepustnicy - to jedyne słabe strony tych silników