Ocena kierowcy - Volvo S40 I

Na wstępie muszę zaznaczyć że kupiłem "z litości" bardzo zaniedbany egzemplarz. Niby coś tam z Volvo jest w tym samochodzie - super grzanie, wentylacja i klima; jest bezpieczny - pierwszy w historii dostał max gwiazdek w testach. Ma też ładną sylwetkę i znaczek Volvo. Ma też najwygodniejsze siedzenia, w jakich miałem okazję siedzieć zanim wsiadłem do 850. Mój egzemplarz miał też szwedzki silnik - 1,8 l, 115 km. No i te właśnie elementy okazały się niezawodne. Zrobiłem nim ok 100 tys. km. Reszta, łącznie z fabrycznym gazem Vialle to porażka. Z poważnymi usterkami walczyłem 2 lata, z mniej poważnymi walczę do dziś. Dzięki temu poznałem dość dobrze ten samochód i gdyby nie powiększająca się rodzina, to bym przy nim został. TO jak dotąd (po Polonezie CAro plus '97, Daewoo Espero '97, nissanie Primerze 2007, vw new beetle 2004, audi a4 '95) jedyny samochód, którym nie bałem się jechać w Europę, przy tym najwygodniejszy i najekonomiczniejszy. Zaznaczyłem, że kupiłbym bym go ponownie, ale tylko bardzo zadbany egzemplarz (i najlepiej kombi). Swojego egzemplarza więcej był nie kupił...

Niezawodny szwedzki 1,8 115 km - najbardziej chyba polecany w tym samochodzie. Potrafił wziąć trochę oleju po kilkunastu godzinach jazdy autostradami (4-5 osób, rowery na dachu, pełny bagażnik) z prędkością 130-140 (więcej nie dał rady) - zwykle wystarczała dolewka 100-200 ml. Średnio ekonomiczny, palił średnio 8,5 litra lpg na trasie, 11-12 litrów na autostradzie (warunki j.w.), w cyklu mieszanym 9,4. Przy pełnym załadowaniu trochę brakowało mu mocy, a zwinnie wyprzedza tylko gdy jadę nim sam. Nie miałem z nim żadnych problemów, a te które były (przerywanie, gaśnięcie) wynikały z niesprawnej instalacji LPI Vialle. Reperowałem ją kilka razy, nawet lutowałem w kompie, ale dopiero wymiana na LPG tech pomogła. O tamtej pory śmiga aż miło.

czasami pojawiały się trudności z wrzucaniem 1 i wstecznego - regulacja pręta pod samochodem pomogła. Od 3 lat nic się nie dzieje. Od początku potrafi coś zahałasować przy wrzuceniu 2 i puszczeniu sprzęgła. Poza tym ok.

Tu Volvo schodzi na psy. nie ważne ile napraw bym zlecił i ile elementów wymienił, zawsze coś zacznie stukać albo piszczeć. Jedyny trwały element to amortyzatory. Moim egzemplarzem jeździł wcześniej remonciarz i miałem padnięte tylne sprężyny. Pomogła wymiana. Piasty i łożyska kół wymieniłem po 2 latach eksploatacji i jest ok. Są luzy w kierownicy, nie zwiększały się i były na granicy normy więc nic z tym nie robiłem.

Jest ok

Tu jednak jest Volvo. Środkowa konsola przekręcona do kierowcy, wszystko na gałki i pokrętła, można sterować bez patrzenia, żadne tam wyświetlacze i guziki o wielu funkcjach...

VOLVO!

Dało się pomieścić i w 5 osób z bagażami. Ciasno, ale się dało. Z przodu ok.

do 100 w miarę cicho, powyżej 140 można wyłączyć radio

przez 4 lata wydałem 7 tys na naprawy (w tym eksploatacyjne i nową instalację lpg za 2,4 tys). TO daje prawie 2 tyś na rok. SAm samochód kosztował mnie 4 tys. Więc to i dużo i mało

nie dałem za niego dużo a miałem naprawdę wygodną i dość pewną furę. Natomiast usterki były uciążliwe i nie powinny występować w Volvo w takim natężeniu.

cała masa: zawieszenie, ABS, układ kierowniczy, oświetlenie wnętrza i konsoli, zasilanie LPI (fabryczne), wycieraczki, wydech, samoistnie pękające szyby, urywające się cięgna klamek, blokujące się szyby elektryczne, awarie centralnego zamka, zepsuty zamek kanapy, pękająca skóra na fotelu, zepsuta regulacja reflektorów, ciągłe awarie tylnych hamulców, łożyska, poduszki silnika, odłażące listwy dachowe, KOROZJA (błotniki, pod grilem i progi - tragedia) i wiele innych... Żadna z tych usterek nie unieruchomiła mi samochodu, i za to plus.

KOROZJA, zasilanie LPI (firmowe), ciągle musiałem je reanimować, raz zastosowałem nawet przełącznik od iża-49 ;) Generalnie to też nie unieruchomiło mi wozu.