Ocena kierowcy - Volvo 240 Kombi

Jejku, kocham to auto bardziej niż jakiekolwiek inne, jeśli dostępność i portfel pozwolą mam zamiar jeździć dwusetkami do końca życia. Tylko chciałbym przesiąść się na benzyniaka, tęsknię za jakimikolwiek osiągami, a wiem, że żywotność będę miał tę samą jeśli nie lepszą. W razie wątpliwości pomocą służy forum volvo244.pl.

Kultura pracy nie występuje - diesel rodem z VW LT, ale ma w sobie coś, za co można go lubić. Na pewno nie jest to przyspieszenie - ono też nie występuje. Elastyczność doskonała - ale tylko do 20km/h, potem zanika. Osiągi tego auta zakrawają na dowcip, ale ma to swoje zalety - spalanie jest śmiesznie niskie jak na półtoratonowe auto, koszty utrzymania nieduże (dzięki armii VW LT jeżdżących nadal po drogach), a w każdej wiosce jest majster który taki silnik naprawiał.

Pięciobiegowy manual o symbolu M47 nie sprawia żadnych problemów. Wersje czterobiegowe z nadbiegiem (M46) potrafią strajkować i nie włączać nadbiegu, ale tutaj problem nie występuje.

Wygodny jak kanapa, za to zupełnie nie nadaje się do jakiejkolwiek wyczynowej jazdy. Wszystko można oczywiście zmodyfikować, i to niedużym kosztem, ale w oryginalnej konfiguracji auto pływa jak głupie, ale bardzo przyzwoicie wybiera dziury i jest przewygodne.

Dookoła same szyby, a dzięki przemyślnemu kształtowi karoserii mam pewność, że tam gdzie kończy się moja maska kończy się też auto. Dwusetka jest wzorcowa jak chodzi o takie rzeczy, doliczając sprawne wspomaganie kierownicy i napęd z tyłu parkuje się lepiej niż niejeden dużo mniejszy samochód.

Wszystko w tym aucie jest podporządkowane ergonomii i bezpieczeństwu.

No halo, przecież to szwedzkie auto. To jakby pytać czy w kabriolecie nie będzie duszno ;)

Pasażerowie z tyłu mają mniej miejsca niż można by się było spodziewać, ale nie jest źle. Z przodu można spać wyprostowanym na fotelu kierowcy :)

Oceniłbym najwyżej jak się da, gdyby nie głośność mojego silnika. W benzyniakach jest idealnie, tu trochę psuje to ocenę. Zaskakuje za to fakt, że auto o aerodynamice cegły tak mało hałasuje przy 110km/h.

Stary diesel to stary diesel. Zawsze pali tyle samo, w mieście, na trasie, z ładunkiem czy bez, szybko czy wolno, wszystko jedno :) Ceny części są dużo niższe niż powszechna opinia o nich, dostępność dobra, poziom skomplikowania na poziomie miotły, większość rzeczy robi się samemu bez żadnej fachowej wiedzy.

Jeśli w tej chwili można kupić zdrową dwusetę za jakieś 4-5 tysięcy złotych, to ja poproszę od razu parę na zapas. Doskonale utrzymane egzemplarze potrafią kosztować nawet i trzy razy tyle i jestem w stanie to zrozumieć. Trupy kosztują niewiele ponad tysiąc złotych i też wbrew pozorom też potrafią jeździć dłużej niż się wydaje.

Moje auto z fabryki wyjechało wyposażone w centralny zamek i wspomaganie, więc nie miało żadnych drobiazgów żeby się psuły. Od zakupu dołożyłem parę oryginalnych Volvowskich bajerów i one też nie zawodzą.

Każde dwudziestoletnie auto wymaga minimum uwagi, ale to wymaga jej bardzo mało. Głowice często pękają jeśli się je przegrzeje, ale wystarczy na to uważać i problem z głowy. Nieobecność turbosprężarki owocuje żywotnością porównywalną z porządnymi Mercedesami. Jeśli auto ma wymieniany olej i filtry wtedy kiedy trzeba, a resztę płynów ustrojowych kontroluje się raz na jakiś czas, to nie robi się nic więcej. Problemem jest karoseria, która nie była cynkowana (z małymi wyjątkami) i atakuje ją korozja. Dotyczy to klap bagażnika (w kombi), tylnych nadkoli, wnęki koła zapasowego i progów. Szwedzi zabezpieczyli swoje auta lepiej niż konkurencja, ale po dwudziestu latach od zakończenia produkcji po tych zabezpieczeniach i tak nie ma już śladu. Benzynowe silniki przewyższają trwałością diesle o setki tysięcy kilometrów.