Ocena kierowcy - Volkswagen Polo II Hatchback

Kupując zadbany, zdrowy egzemplarz mamy pewność długiej i niezawodnej jazdy. Volkswageny w tamtych czasach miały naprawdę mocne blachy, rdza jest tu rzadkim gościem. Generalnie jest to świetny, zwinny samochodzik na miasto za śmieszne pieniądze.

Jak na 20-letni samochód, silnik jest w świetnym stanie. Wprawdzie 45 KM w fotel nas nie wgniecie, jednak ze względu na niską wagę samochodu, silniczek ten radzi sobie zdecydowanie lepiej niż bym przypuszczał. Dopiero gdy samochodem jedzie 4~5 osób samochód przestaje reagować na pedał gazu. Silnik całkiem chętnie się wkręca na obroty, jednak dopiero od 3 tys obrotów auto zaczyna jako tako przyspieszać a jak już się rozbuja do 4-4.5 tys. obrotów to nie straszna mu żadna górka nawet w pełnym załadunku. Pomimo swego wieku silnik bez żadnych problemów osiąga katalogowe 140 km/h na prostej drodze, natomiast na choćby minimalnie pochylonej drodze silnik kręci się dalej a samochód wciąż przyspiesza i dopóki nie napotka jakiejś górki- wciąż jedzie z już osiągniętą prędkością. Jednak ze względu na polskie drogi i miękkie oryginalne zawieszenie nie jest to zbyt bezpieczne ;) Dość długo natomiast się ów silnik grzeje, szczególnie w zimę co odbija się na spalaniu.

4 biegowa skrzynia ma swoje wady i zalety. Do zalet z całą pewnością można zaliczyć długie przełożenia, które są zresztą bardzo dobrze zestopniowane co spory wpływ na elastyczność- np na 3 biegu można jechać zarówno 40 jak i 110 km/h. Skrzynia chodzi cicho a biegi wchodzą płynnie. Jedyne do czego się trzeba przyzwyczaić to strasznie długa dźwignia zmiany biegów.

Pomimo braku wspomagania kierownicy nawet moja siostra nie ma większych problemów z kręceniem kierownicą. Mały promień zawracania, precyzyjny układ kierowniczy. Zawieszenie miękkie i komfortowe, ale całkiem nieźle trzyma auto w zakrętach- rajdówka to to nie jest, ale do normalnej jazdy (nawet szybszej i dynamicznej) wystarcza. Jedynie hamulce mogły by być lepsze.

Brak prawego lusterka w moim modelu nie jest tu praktycznie żadnym problemem- wszystko elegancko widać.

Mały, zwinny samochodzik- zmieści się w każdej dziurze co czyni go świetnym samochodem na miasto (w tym przedziale cenowym oczywiście).

Ogrzewanie z całą pewnością nie jest mocną stroną tegoż auta. W zimę trzeba naprawdę długo czekać aż w samochodzie zrobi się jako tako ciepło- w mroźne dni możemy zapomnieć o podróżach w samym podkoszulku. Wynika to z konstrukcji nawiewów- na boczne szyby zawsze będzie leciało tylko zimne powietrze, ciepłe tylko na szybę przednią. Natomiast jeżeli chodzi o ogrzewanie tylnej szyby to tutaj akurat jest wszystko w normie. Zimą na porządku dziennym są zaparowane tylne boczne szyby.

Nie jest to samochód dla dużych ludzi, ale szczupłe osoby średniego wzrostu raczej nie będą narzekać na brak miejsca, szczególnie z przodu. W 4 osoby podróżuje się całkiem wygodnie, w 5 zaczyna się robić z tyłu ciasno.

Przy zamkniętych oknach, na biegu jałowym samochodu praktycznie nie słychać- zanim się do tego przyzwyczaiłem to często nerwowo spoglądałem na kontrolki aby się upewnić, czy aby przypadkiem silnik nie zgasł. Poza tym do 80~100 km/h jest cicho i przyjemnie, powyżej 100 zaczyna się robić głośno (głównie ze względu na 4 biegową skrzynię) ale jest to do zniesienia.

W kwestii spalania wszystko zależy od kierowcy- gdy jedziemy wolno i spokojnie (80~90 km/h) w maks 3 osoby, nawet ze skrzynią 4 biegową możemy liczyć na spalanie rzędu 5~5.5 l/100km na trasie. Niestety wraz ze wzrostem prędkości i dynamiki jazdy rośnie również spalanie, jednak generalnie nawet w mieście ciężko jest przekroczyć 7 litrów/100km- udało mi się to jedynie w górach. Norma po mieście to 6~6.5 litra/100km. Jak na 20 letnie auto na gaźniku i ze skrzynią 4 to wg mnie świetny wynik. Ceny części natomiast są śmiesznie tanie i ogólnodostępne. Podobnie jest z kosztami wszelkich napraw- jest to prosta i niezawodna konstrukcja z którą poradzi sobie każdy mechanik, a nawet mechanik-amator dzięki czemu 90% napraw można wykonać przy pomocy kompletu podstawowych narzędzi i odrobiny chęci.

Zadbany egzemplarz trzeba zapłacić od ok 1500 do 3000 tys. złotych, w zależności od rocznika i silnika. Wg mnie jak najbardziej się opłaca.

W ciągu dwóch lat eksploatacji nie miałem zbyt wiele problemów z autem. Jedynie tylna półka z parapetami zaczęły nieco skrzypieć- wystarczyło dokręcić parę poluzowanych śrubek i wszystko wróciło do normy.

Poważne usterki? A co to? Wszystkie naprawy jakich dokonałem w przeciągu dwóch lat wymuszone były zwykłą eksploatacją pojazdu, wszak wszystko się kiedyś zużywa. Jeszcze nigdy nic nie stanęło mi na przeszkodzie podczas podróży.