Ocena kierowcy - Volkswagen Golf II

Idealny samochód dla osoby niedoświadczonej, jak i zaawansowanej, pod względem użytkowania czy też majsterkowania. Części zamienne okropnie tanie, nawet te z najwyższej półki (przykładowo, zapłacimy za zawieszenie Lemfordera tyle, za ile można kupić najtańsze i najgorszej jakości Maxgear, w aucie innej marki/modelu.), Budowa mechaniczna dwójki wręcz legendarna w swojej prostocie oraz jej niezawodności, w praktycznie każdym podłożu znaczenia tego słowa. Nie bez powodu aż do Golfa IV strona mechaniczna była tylko minimalnie "modernizowana". Sporą kulą u nogi tego modelu są niestety: karoseria oraz poprzedni właściciele. Niepoprawna eksploatacja oraz dość słaba jakość wykonania karoserii odrzuca sporą część osób od tego samochodu.

Jednostka benzynowa o pojemności 1595cc o oznaczeniu "PN". Silnik został postawiony na obiektywnie jednym z najniezawodniejszych 4-ro cylindrowych bloków grupy VAG, EA827. Zasilany gaźnikiem z elektronicznym ssaniem firmy Pierburg, model "2EE". Gaźnik ten wymaga dość specyficznej, oraz "upierdliwej" uwagi ze strony użytkownika. Mianowicie co kilkumiesięczne czyszczenie przepustnicy oraz wymiana filtra powietrza jak najbardziej wskazane, aby wydłużyć jego żywotność. Instalacja LPG niewskazana, częste problemy z lewym powietrzem na podstawie gaźnika, i nie tylko. Zastosowany został układ rozrządu z hydraulicznymi popychaczami, który nie przepada jazdy od razu po "przekręceniu kluczyka", zaleca się odczekania kilku minut na biegu jałowym do napełnienia głowicy olejem. Pomijając dość szczegółowe, lecz banalne dbanie, jednostka ta jest okropnie wdzięczna oraz niezawodna.

Skrzynia biegów widniejąca przy wspomnianym silniku to najczęściej 5-cio biegowa jednostka, o oznaczeniu "4S" z grupy skrzyń 020. Zastosowany wybierak biegów , to najzwyklejszy mechanizm "patykowy", który niestety pozostawia sporo do życzenia, stąd też tak niska ocena. Przychodząc z pomocą, polecam wymienić długi "patyk" na odważnik montowany w następnej generacji Golfa, który pasuje bez zbędnych przeróbek. Sama skrzynia biegów w sobie jest naprawdę pancerna. Dowodem na to, jest mój przykład. Skrzynia od ponad 2 lat jeździ na +/- 200ml oleju przekładniowego (poprawny stan to 2L) ze względu na jej wyciek z uszkodzonego simmeringu półosi (stan oleju poniżej wysokości flansz), i na złość nie potrafi się zepsuć, aby wrzucić kolejną, leżącą już od dawna na garażu.

Układ zawieszenia zastosowany z przodu, to najzwyklejsze kolumny MacPherson'a (zależnie od wersji, ze stabilizatorem lub bez), z hamulcami tarczowymi, jednotłoczkowymi, o średnicy 239mm. Tył został wyposażony w zawieszenie zależne, dokładniej belkę, oraz hamulce bębnowe o średnicy 180mm. Pomimo najprostszego oraz najtańszego w produkcji układu zawieszenia na rynku, samochód prowadzi się bardzo dobrze, głównie ze względu na bardzo niską wagę własną. Po małych modyfikacjach, samochód staje się kompetytywny w motorsporcie.

Tutaj niestety tkwi spore rozczarowanie większości użytkowników tego modelu. Newralgiczne punkty karoserii dwójki to: tylny pas pod zderzakiem, przednie oraz tylne kielichy, miejsce przeznaczone dla koła zapasowego w bagażniku, podłoga pod nogami kierowcy oraz pasażera, progi z podłużnicami od dołu, jak i od góry, podstawa akumulatora, podszybie, miejsce wlewu paliwa, nadkola pod plastikowymi "sierpami", tylna klapa pod obudową oświetlenia tylnej tablicy rejestracyjnej oraz miejsca odpływowe w dolnej części podłogi.

Widoczność wręcz rewelacyjna, bardzo przestrzenna. Niestety lusterko strony kierowcy, przez jego przybliżenie, moim skromnym zdaniem jest do bani. Poza tym, brak jakichkolwiek zarzutów. W aucie człowiek czuje się bardzo bezpiecznie pod względem widoczności, oraz z czasem nabiera pełnej pewności siebie. BEZPIECZNA jazda z rzadkim spoglądaniem w lusterka to rzecz normalna w tym samochodzie.

Golf drugiej generacji, pomimo znaczenia słowa Volkswagen z języka Niemieckiego, "samochód dla ludności", raczej pod względem ergonomii nie należy do takowych. Podstawowe fotele wersji CL pozostawiają sporo do życzenia, brak podłokietnika nawet w wersjach topowych wyposażeniowo, jak chociażby "GL".

Projektanci grupy VAG nie przewidzieli, że po średnio 25ciu latach użytkowania, gąbka uszczelniająca panele nawiewowe oraz nagrzewnicowe zacznie się kruszyć oraz sypać do wnętrza naszych aut, przy czym przepuszczając zimne powietrze nawet na najcieplejszym ustawieniu. Niestety, ale do skruszonych gąbeczek wygłuszeniowo-uszczelniających dochodzi brak filtra kabinowego, przez co bez utrzymywania czystości na podszybiu, po odpaleniu nawiewu dostaniemy niespodziankę pod postacią zaschniętych liści jak i gąbki, prosto w naszą twarz...

Wracając do wyciszenia, oraz wspomnianych standardów lat 80tych, zaletą tego wszystkiego jest poczucie ogromnej przestrzeni we wnętrzu. Boczki drzwi mają zaledwie kilka centymetrów szerokości, pomimo bardzo małych gabarytów samochodu oraz segmentu hatchback, auto jest bardzo wygodne oraz pomiestne.

Tragiczne, jak to standardy lat 80tych. Wyciszenie w tym samochodzie nie istniało przy wyjeździe z fabryki, po średnio 25ciu latach można zapomnieć o jakimkolwiek komforcie przemieszczania się bez trzeszczących plastików oraz dzwięku wiatru z zewnątrz czy też naszych opon toczących się po asfalcie..

Spore spalanie, lecz okropnie niskie koszty eksploatacyjne jak i serwisowe (chociaż wątpię, że ktoś obeznany, samochód ten musiał by oddawać do mechanika/serwisanta ze względu na bardzo prostą naprawę.). OC śmiesznie tanie dla osoby z pełnymi zniżkami, na średnim poziomie 400zł rocznie. Nic tylko lać benzynę, troszkę dbać o żywotność i jeździć.