Ocena kierowcy - Subaru Forester I

Bardzo uniwersalne auto. Względem nowszych samochodów wyraźnie zarysowują się braki i wiek konstrukcji, ale wszystko nadrabia przyjemnością w prowadzeniu, poczuciem solidności i wyjątkowości.

Mój silnik przejechał ponad 250tys km i nie było z nim większych problemów. Odpala zawsze. Gdy kupiłem go 60tys km temu to już wtedy wyraźnie słyszalny był piston slap (tłok uderzający o cylinder) i na chwilę obecną nic się nie pogłębiło, a silnik poza stukotem słyszanym, gdy jest niedogrzany, pracuje wzorowo. Słyszałem z resztą historie o silnikach, które mimo piston slapa były jeszcze wyjmowane z auta i wykorzystywane przez dugi czas w motorsporcie. Jest to oczywiście początek końca silnika, ale przy odpowiednim traktowaniu i regularniej wymianie oleju (między 8-10tys km) silnik może pracować jeszcze bardzo długo. Turbo odczuwalnie załącza się przy około 3tys obrotów, ale nie robi tego ordynarnie, to mimo wszystko tylko i aż 170 koni, co pozwala na sprawne przyspieszanie przy wyższych obrotach, ale nie robi z tego auta demona prędkości. Słyszałem, że dłuższa jazda powyżej 180km/h dla tego silnika może być zabójcza. Są egzemplarze, które miały problemy np. z panewkami. Trzeba też pamiętać o regularnej regulacji luzów zaworowych.

U mnie jest 4-biegowy automat. Nie pomaga w kwestii oszczędzania paliwa (w mieście z reguły 13-15l/100km, przy prędkościach autostradowych podobnie, ale nieco lepiej, a przy trasach krajowych, gdzie jedzie się około 90km/h, da się zejść ze spalaniem poniżej 10l/100km). Szukając auta ważniejszy był jego stan, a skrzynia biegów miała dla mnie drugorzędne znaczenie. Dziś nie żałuję. W miejskiej jeździe i korkach to duży komfort, a w terenie radzi sobie bardzo dobrze i po załączeniu biegu jest w stanie samym momentem wyjechać z każdego miejsca bez uślizgu kół. Skrzynia może pracować na normalnych przełożeniach lub w trybie "power". Sprawia, że auto jest bardziej dynamiczne, chętniej redukuje biegi i pozwala po wciśnięciu gazu do oporu zredukować z czwórki do dwójki, co przy wyprzedzaniu jest niemal niezbędne. Skrzynia uchodzi za bardzo trwałą. Trzeba pamiętać o wymianie oleju, u mnie pojawiło się lekkie okazjonalne szarpanie i zdarzało jej się w dziwnych momentach zmieniać biegi, ale są dodatki, które mogą usprawnić jej działanie i wydłużyć żywot i na chwilę obecną problem udało się zredukować i nie mam potrzeby szukać rezerwowej skrzyni na wszelki wypadek.

Układ kierowniczy jest całkiem precyzyjny, ale największą zaletą jest napęd na cztery koła i niski środek ciężkości. Mając dobre ogumienie w zakrętach trzyma się jak przyklejony, mimo wysokiego prześwitu. Jest trochę podatny na podmuchy wiatru, w trasie to przeszkadza. W lekkim terenie jest bezbłędny, zawsze radził sobie z zastanymi warunkami (czy to głęboki piach, błoto, śnieg czy wzniesienia). Fabrycznie z tyłu występowało zawieszenie samopoziomujące. Nie miałem przyjemności doświadczyć jego walorów, gdy było w pełni sprawne. Oryginalne niemal nie do dostania, zamienniki raczej odradzane, regeneracja kosztowna. Prostszym rozwiązaniem jest wstawienie zwykłego zawieszenia. Jeśli tył Forestera jest obniżony, to oznacza, że zawieszenie samopoziomujące wylało. Układ hamulcowy mógłby być lepszy. Można wstawić np tarcze i zaciski z WRX-a, ale wtedy nie mieszczą się w fabrycznych 16-calowych felgach.

Prace blacharskie w Foresterze SF to kwestia czasu. Szczególnie podatne są na nie tylne kielichy przez podwójną blachę. Korozja w sumie może pojawić się wszędzie. Warto sprawdzić wszystko pod plastikowymi osłonami (progi), ale też elementy zawieszenia, podłogę, nadkola czy wlew paliwa. Okazjonalnie pojawia się w wyższych partiach, np tylna klapa czy we wnętrzu (mocowania foteli). Mój egzemplarz wydawał się całkiem zdrowy, ale i tak nie ominęły go gruntowne prace blacharskie. Warto zainwestować w dobre zabezpieczenie antykorozyjne, np krown, który przy odpowiedniej aplikacji i ilości skutecznie zatrzymuje rozwój rdzy.

Rewelacja, wielkie szyby z każdej strony. Gdy kupowałem auto czułem, że siedzę bardzo wysoko, a auto to ciężki klocek, natomiast z czasem zacząłem go postrzegać jako zwinne i lekkie i w zależności od ustawienia fotela można siedzieć całkiem nisko lub ustawić się naprawdę wysoko, niczym w suvie. Należy pamiętać, że Forester ma wystające zderzaki i jeśli nie ma się czujników parkowania, to dość ciężko je wyczuć. Jeśli na wyposażeniu jest szyberdach, to mimo, że nie jest gigantyczny, to z tyłu wydaje się wystarczająco długi. Większe mogłyby być lusterka, ale spotkałem w życiu tyle mniejszych, że te są akceptowalne.

Kokpit prosty i w miarę czytelny. Jeśli ktoś nie miał styczności z tego typu wnętrzem w Subaru może zastanawiać się jak włączyć podgrzewanie lusterek lub do czego służy przycisk "bright" - służy do przyciemniania/rozjaśniania zegarka. Plastiki dobrze znoszą próbę czasu, niektóre w panelu centralnym po dotknięciu potrafią wydać dźwięk. Hałasować potrafi też schowana w podsufitce blenda od szyberdachu, gdy nie jest on zasłoniony roletą, ale może to być kwestia mojego egzemplarza.

Nigdy nie miałem zastrzeżeń, zarówno w lato, jak i zimę. Klimatyzacja latem potrafi wręcz mrozić, jest bardzo skuteczna. W zimę nagrzewa się całkiem szybko, po kilku minutach jazdy działa już w optymalnym stopniu. Nie ma z tyłu regulowanych nawiewów, ale są stałe pod fotelami. Dobrze zaprojektowany szyberdach. Oczywiście przy wyższych prędkościach może dokuczać hałas, ale nie generuje w aucie przeciągu, powietrze wpada delikatnie i nawet otwierając go w chłodniejsze dni, nie boję się, że kogoś w tylnym rzędzie przewieje.

Miejsca z przodu jest wystarczająco (nie jestem najwyższą osobą, by mówić za wszystkich, ale widzę, ze wokół mnie jest dużo zapasu). Fotele wygodne, ale trochę za krótkie siedzisko bez wsparcia lędźwi w dłuższej trasie może delikatnie męczyć. Przydałaby się regulacja kierownicy także w przód i tył. Przednie fotele mają wbudowane podłokietniki. Masa schowków wokół kierowcy i pasażerów, ale boczki drzwi mogłyby być wykończone bardziej miękko, a kieszenie w drzwiach są symboliczne, bo żadna butelka wody czy puszka do nich nie wejdzie. Jest to auto raczej 4-osobowe. Ze względu na wał idący po środku, z tyłu w tym miejscu nie siedzi się wygodnie i nie ma też zagłówka. Miejsca na nogi z tyłu jest umiarkowanie dużo. Mogłoby być lepiej, aczkolwiek to auto na bazie kompaktowego. Szkoda, że z tyłu nie ma podłokietnika po środku, ale Forester oferuje aż 4 cup holdery. Poziom oparcia z tyłu jest regulowany, można jechać na leżąco lub stworzyć płaską podłogę. Ze względu na napęd bagażnik zaczyna się wysoko, ale ma kolejną porcję sprytnych schowków pomagających w otrzymaniu porządku z tyłu. Często wożę obrazy i w wielu nowych autach z segmentów suv i kombi, nie byłem w stanie zapakować tak dużych płócien, jak tu. Auto jest stosunkowo długie, a na szerokość wchodzą obiekty o wymiarach 120cm, a myślę, że 2-3cm da się jeszcze wygospodarować. Ta szerokość zwęża się ku górze i dołowi, więc pudła o krótszym boku 120cm raczej nikt nie wsadzi, ale płaski obiekt jak obraz już tak, i to nie jeden. Poza tym bagażnik nie powala swoją przestronnością, ale po złożeniu foteli myślę, że jest rewelacyjnie.

Jeden z największych minusów tego auta. Na pewno nie jest tragicznie, dźwięk który generuje kolektor różnoodległościowy poprawia nastrój, ale bagażnik jest słabo wyciszony i w trasie tylny rząd ma mocniejsze doznania niż kierowca. Powyżej 100 km/h zaczyna być już słychać szum powietrza, a prędkości autostradowe to przyjemność, którą należy połączyć z dobrym nagłośnieniem, bo rozmawiać jest już ciężko.

Jest rok 2024 i to już moment, gdy niektóre części stają się nie do dostania. Jest drożej niż w innych markach, ale nie zawsze jest to rujnujące. Sporo pieniędzy idzie niestety na benzynę (nie mam instalacji gazowej). Pełen bak (według dystrybutorów na stacjach to jakimś cudem około 53l) starczy na niecałe 400km w mieście. Dużo elementów wyposażenia można dostać z odzysku za rozsądne pieniądze.

Jeszcze kilka lat temu można było znaleźć zadbany egzemplarz za kilkanaście tysięcy. Dziś ceny podskoczyły w górę, ale Forester oferuje bogate wyposażenie jak na swój rocznik, doskonały napęd i właściwości jezdne, świetny silnik i dobrą kubaturę wnętrza. Nie ma tu zbyt wiele luksusowych materiałów, ale nie do tego też to auto było stworzone. Dobrze znosi czas, jeśli ma zdrową blachę i w połączeniu z tym jakie wzbudza emocje wśród niektórych odbiorców, to jeden z najfajniejszych, a zarazem praktycznych samochodów do dostania na rynku (chociaż to ostatni moment).

Jest dobrze, chociaż przyznam szczerze, że w warsztacie pojawiam się przynajmniej kilka razy w roku. Auto ma jednak ponad 25 lat i prawie wszystkie problemy wynikają ze zużycia materiałów i są to naprawy eksploatacyjne, a nigdy nie zdarzyło się, żeby Forester nie odpalił lub nie dowiózł mnie na miejsce. Mając dobrego mechanika znającego Subaru nie trzeba się obawiać codziennej eksploatacji.

Nigdy nie doświadczyłem poważnej usterki uziemiającej auto. Podobno właściciele dzielą się na dwa typy: jedni jak usłyszą najdrobniejszy hałas to jadą do mechanika go skontrolować, a drudzy wykorzystują to auto do oporu i nie przejmują się zbytnio jego stanem. I jedni i drudzy jeżdżą dalej i jeśli nie pokona ich korozja, to wszystko w tym aucie da się ogarnąć.