Ocena kierowcy - Skoda Felicia II Hatchback

Proste, nieskomplikowane autko zapewniające całkiem niezły komfort jazdy i bardzo przyzwoitą użyteczność.

Po przesiadce się do tego auta z malucha, każdy użytkownik nie mógł złego słowa powiedzieć na tę jednostkę napędową, choć nie była ona wówczas konstrukcją najnowszą. Zastosowanie w układzie zasilania wtrysku jednopunktowego zamiast poczciwego gaźnika znacznie poprawiło kulturę pracy, a dla właściciela, literki MPI dumnie spoglądające na niego po otwarciu maski z plastikowej czarnej obudowy silnika, były powodem do nie byle jakiej dumy. Elastyczność pozostawała na akceptowalnym poziomie. Bez zbytnich szarpnięć można było poruszać się autem na piątym biegu już z prędkością 70 km/h. Oczywiście, 68 KM nie było w stanie wcisnąć podróżujących w fotel. Ale czyż o to wtedy - w 1998 roku - chodziło?

Nie można mieć zastrzeżeń do pracy skrzyni biegów. Pracowała ona zawsze cicho i bez zgrzytów. Wybieranie przełożeń odbywało się precyzyjnie z oporem, który nie był ani za mały, ani za duży...

Autko prowadziło się bardzo dobrze. Zawsze zachowywało wybrany kierunek jazdy i nigdy nie było skłonne do nieprzewidywalnych zachowań. Na pochwałę zasługuje fakt,że układ bardzo dobrze tłumił nierówności wzdłużne. Z poprzecznymi było już gorzej. Przy komplecie pasażerów zdarzało się słyszeć bardzo nieprzyjemne dźwięki spowodowane dobijaniem nadwozia i szorowaniem założonych dodatkowo plastikowych przednich i tylnych chlapaczy.

Trudno dziś znaleźć auto, które legitymowałoby się tak dobrą widocznością jak Skoda Felicia. Nisko poprowadzona linia okien bocznych, cienkie słupki A i B oraz niezbyt pochylona przednia szyba sprawiają, że w tej kategorii samochód znajduje się w ścisłej czołówce.

Pozycja za kierownicą jest wygodna. Pomimo braku regulacji jej kolumny, nie ma powodów do narzekań. Obsługa przyrządów zupełnie intuicyjna, wszystko znajduje się pod ręką. Po przesiadce z innego auta kierowca nie będzie miał żadnych kłopotów ze znalezieniem się w kabinie tego auta. Nasze zastrzeżenia budzą zbyt krótkie dźwigienki kierunkowskazów i wycieraczek, które - by je obsłużyć - wymagają od prowadzącego posiadania... palców pianisty!

W tej kategorii naprawdę nie ma się do czego przypiąć. Wentylacja i ogrzewanie pracuje doskonale. W mroźne dni auto nagrzewa się błyskawicznie za sprawą silnika wykonanego z aluminium, a skuteczność nawiewów nigdy nie zmusza podróżujących do przecierania zaparowanych szyb!

W klasie B Skoda Felicia zawsze znajdowała się w czołówce jeśli chodzi o ilość miejsca we wnętrzu. Dla kierowcy i pasażera z przodu zapewniono bardzo dobre warunki podróżowania. Na tylnej kanapie natomiast sytuacja będzie wyglądać bardzo nieciekawie, ale tylko wtedy, gdy zasiądą tam trzy osoby. Przy dwójce podróżujących powodów do niezadowolenia nie będzie. Nawet pasażerowie o słusznym wzroście nie będą dotykać głowami podsufitki, gdyż zawsze nad głową pozostaje kilka centymetrów zapasu...

Przy zachowaniu prędkości podróżnej w granicach 100 km/h w kabinie jest dostatecznie cicho i prowadzenie rozmów nie jest absolutnie uciążliwe. Głośniej robi się, gdy zapragniemy przekroczyć 120 km/h. Odgłos pracy silnika słyszalny w mieście można by zniwelować stosując lepsze wygłuszenie ściany grodziowej iwyposażając wewnętrzną stronę maski w matę.

Choć silnik 1.3 nie należy do oszczędnych - zużycie paliwa w mieście ok. 9 l/100 km, na trasie - ok. 7 l/100 km, ekonomiczność tego auta należy uznać za całkowicie zadowalającą. A to za sprawą olbrzymiej dostępności części zamiennych, których ceny są bardzo przyjazne dla, nawet najchudszych, portfeli. Prostota konstrukcji i stosunkowo mała awaryjność pozwalają umiejscowić ten samochód w szeregu pojazdów ekonimicznych.

Samochód wart swoich pieniędzy!

Przez dwa lata użytkowania auta i 20 000 km przebiegu nie wystąpiły żadne usterki.