Ocena kierowcy - Renault Scenic I Minivan

Wspaniały samochód, zwinny w miescie, pakowny i komfortowy na trasie. rewelacyjne zawieszenie, elastyczny silnik, fantastyczne rozwiązania z dziedziny ergonomii i zagospodarowania przestrzeni. Mam go od nowości (10 lat) i ani myślę o sprzedaży. To prawda, że jest to francuski piesek, którego trzeba traktowć delikatnie i cały czas dolega mu jakiś duperel. Nie daje prestiżu Mercedesa, ani precyzji prowadzenia Hondy. Ale to nie jest istotne, to samochód z którym można się zaprzyjaźnić, włączasz radio Jazz i suniesz z szerokim uśmiechem na twarzy. Choćby na koniec świata.

Zapewnia fantastyczną elastyczność i trwałość (nie wiem czy inne jednostki też, ale 2.0 8v na pewno) silnik jest nie do zdarcia, i od 1700 obr/min ciągnie do przodu, aż miło. Czasem zdarzają mu się problemy z obrotami biegu jałowego, ale to samo przechodzi. UWAGA: nie wolno go katować!! rozsypie się, a szkoda, bo może naprawdę długo posłużyć.

jest przeciętna/kiepska, mało precyzyjna, jedynkę czasem trzeba dwa razy prosić, żeby łaskawie zaskoczyła. Na szczęście jest niezawodna i dobrze zestopniowana. Mi osobiście dobrze się z nią współpracuje, ale to raczej dlatego, że się przyzwycziłem, a nie dlatego, że jest dobra.

Kiedy pierszy raz wsiadamy do Scenica, nie czujemy się w nim pewnie. Buja, w to że kierownica jest połączona z kołami musimy uwierzyć, bo na pewno tego nie poczujemy, a na zakręcie w prawo wydaje się, że jeszcze troche i dotkniemy lewym uchem asfaltu. Jednak im więcej nim jeździmy, tym bardziej zdajemy sobie sprawę z tego, jak bardzo się myliliśmy. Tego, że będzie ono niezwylke komfortowe, po francuskim, miękkim zawieszniu, mogliśmy się spodziewć. Jednak gdy na szybko pokonywanym łuku, natrafiłem na nierówności poprzeczne (tory tramwajowe na rondzie ONZ, 120 km/h), a samochód ich nie zauważył, byłem zaskoczony. Postanowiłem to sprawdzić. Wybrałem się nim na plac, gdzie zwykle trenuję do KJS. Przegoniłem tam między słupkami, na zakrętach, dziurach, łączeniach betonowych płyt nie jeden samochód, więc mam porównanie. Okazło się coś, czego nikt by się po tym samochodzie nie spodziewał. Oczywiście przechyla się mocno, buja nieziemsko, ale idzie jak po szynach. Cztery opony piszczą, przechył boczny sięga 45` i nic. Jadę szybciej i jeszcze ciaśniej, opny piszczą głośniej i dalej nic. Żadnej pod, ani nadsterowności, szybko zmieniam kierunek jazdy i dalej nic. Minivan? Rewelacja. Zawieszenie jest najmocniejszym punktem tego samochodu, a w relacji komfort/prowadzenie, po prostu nie ma sobie równych. Uwaga: to samo, co przy silniku, nie katuj, a okaże się niezwykle trwałe.

Bardzo dobra, siedzi się wysoko, duże szyby, wąskie słupki, tylko lusterka mogliby zamontować ciut większe.

Absolutny wzór do naśladowania, zresztą sporo naśladowców znalazł. Niezliczona ilość konfiguracji wnętrza, czyni ten samochód niezwykle uniwerslnym. Objechaliśmy nim, we czwórkę Europę, 7410 km, 3 tygodnie. Mimo ogromnej ilości gratów, jakie ze sobą mieliśmy, dało się w nim w miarę wygodnie spać (w cztery, dorosłe osoby!!!!). To chyba mówi samo, za siebie. W pewnym momencie wracając ze zwiedzania, do samochodu, zaczeliśmy mówić, że wracamy do domu. Dodać do tego milion schowków, wygodny rozkład przełączników, wygodne fotele i mamy ideał.

nigdy się nad tym nie zastanawiałem, więc chyba jest ok.

Sama przestrzeń, jeszcze na kolana nie powala. Miejsca dla wszystkich pasażerów jest sporo, bagażnik też jest ok. Dopiero gdy zdamy sobie sprawę z jego długości, odkrywamy geniusz tego projektu. Miejsca jest w nim więcej, niż w samochodach o klasę wyższych, przy długości kompaktu.

Tu niestety kompletna klapa, przy prędkościach ponad 120 km/h. Głośny silnik, szum powietrza, gwizdy, kompletne partactwo, w pełni zasłużone 2.

Jak na pojemność 2.0, jest naprawdę dobrze. Należy uważac na ostrą jazdę, bo wtedy nie ma górnej granicy spalania (jadąc 120-180km/h, cały czas wyprzedzając, spalił mi prawie 15l), ale przy spokojnej jeździe, nawet w mieście jest bardzo ekonomiczny. Do Scenica 2.0 8v polecam benzynę Shell V-power (nie V-power Racing). Silnik pracuje równiej, moment obrotowy wyraźnie wzrasta, a spalanie jest na tyle niższe, że to się po prostu opłaca. Jak wszyscy, nie polecam ASO.

Nie jest bardzo drogi, a bardzo fajny.

Tu pojawia się problem, który nazywa się \"cały czas coś\". Jeżeli wybieram się w podróż do Lizbony i z powrotem, wiem że samochód mnie nie zawiedzie. Dojadę bez problemu, ale przestanie działać mi po drodze lewy kierunkowskaz, odpadnie klapka od schowka na apteczkę i lewe tyne dzwi będę musiał otwierać ręcznie, bo centralny zamek zapomniał o ich istnieniu. Na początku bardzo mnie to denerwowało i próbowałem z tym walczyć. Poddałem się. Zrozumiałem, że ten samochód poprostu taki jest. Coś się psuje, potem samo się naprawia, taki brazylijski serial. Dla ludzi z wyluzowanym stosunkiem do dupereli. No i jeszcze plamki korozji, niby nic złego się nie dzieje, ale to denerwuje.

przez 10 lat i prawie 200 000 nic poważnego się nie stało.