Ocena kierowcy - Renault Koleos I SUV Facelifting

Samochód budzący kontrowersje, bo… do bólu poprawny. Tak naprawdę niedoceniany i to bardzo niesłusznie. Koleos dedykowany jest moim zdaniem dla kierowców statecznych, bez kompleksów, stereotypów, mających swoje zdanie. Konstrukcja trzech koncernów: Renault, Nissan i Samsung stworzyły bardzo poprawne dzieło. Francuski sposób na wewnętrzną estetykę i modną pedanterię „a’la paris” dały bardzo dobry efekt. Wnętrze jest przyjemne i ślicznie wykończone. Silnik Nissana 2.0 dCi stał się ripostą dla krytykantów poprzedniego silnika diesla Renault 1.9 dci. Rozwiał wątpliwości. Jest stosowany także w SUV-ach Nissana. Elektronika głównodowodzącego tutaj Samsunga nie budzi zastrzeżeń. Czy sylwetka jest ładna? W mojej ocenie i wielu innych użytkowników tak, jest fajna, ale do tego się dorasta. Jest oryginalna, nietuzinkowa i nieoklepana. Jeśli ktoś ją krytykuje to jak ma się odnieść do „nadętej” KIA Sportage czy „ociosanego” Hyundai i35, a może „wyłupiastej” Skody Yeti. Każdy z tych samochodów może być kontrowersyjny, a i wielu się także podoba, ale do rzeczy:

Silnik diesla „klekocze” twardo, ale z łagodnym brzmieniem, jeśli jest na etapie rozgrzewania. Jest ok. Później zupełnie łagodnieje i jest cicho. Nie trzęsie karoserią, a tym bardziej deską rozdzielczą, co można było zauważyć w sławnych 1.9 TDi, ehhh. Dynamika prawidłowa, ale na wyższych biegach można to dopiero doskonale zauważyć. I oto tu chodzi – o jego elastyczność i ekonomikę. To nie jest ścigacz od świateł do świateł. To nie ten segment. Silnik bardzo trwały, ale pamiętajmy o krótszych interwałach wymiany oleju.

Skrzynia biegów dość charakterystyczna. Bardzo krótki bieg I i II. Bieg I proponuję wykorzystać tylko do ruszania. Od III biegu można śmiało poruszać się w miejskim cyklu. Na Biegu V i VI zapuszczamy się na autostradowy trakt i to jest to. Przyjemnie, elastycznie, cicho…, czyli jest dobrze. Spokój. Biegi nie haczą.

Komfort doskonały, tłumienie nierówności prawidłowe. Mam oryginalne alufelgi 18”, które świetnie się komponują z całością. Stąd prowadzenie na asfalcie jest bezproblemowe. W terenie 4x4 radzi sobie doskonale. Grzybiarze, wędkarze albo trekkingowcy będą w 100% zadowoleni. Pamiętamy oczywiście o dołączeniu napędu 4x4. Można to zrobić samemu lub automatycznie. Funkcje te są oczywiście do wyboru. Na zakrętach nieco się pochyla, ale to jest typowy SUV, a nie sportowiec. Tak ma być. Jeśli ktoś szuka sportowych wrażeń proponuje wybrać inny model ze stajni Renault, ale ze znaczkiem „GT”.

Bez oznak korozji. Zabezpieczenie francuskiego pojazdu jest dobre. Lakier trwały, grubość w granicach 150-130 um. zatem na współczesne pojazdy jest bardzo dobrze. Japońskie maja tylko ok.60 um.

Widoczność we wszystkich kierunkach bez zastrzeżeń. Co prawda w Peugeot 3008 efekt widoczności do przodu jest największy, ale tutaj nie ma zastrzeżeń. Fotel kierowcy regulowany elektrycznie w rożnych kierunkach pozwoli na poprawę pola widzenia. Ma także czujnik z przodu i z tyłu pojazdu, które doskonale spełniają swoja rolę.

Wnętrze piękne i funkcjonalne. Mam dwukolorową tapicerkę skórzaną. Jeśli chodzi o elegancję tutaj francuski koncern jest liderem. Czarne plastiki w kolorze „black piano” dodają pedanterii. Ale widać też na nich ciapki z tłustych rąk… Dlatego flejtuch musi uważać albo po prostu zadbać o własną higienę. Schowków mnóstwo, jest możliwość upakowania różnych rzeczy wokół siebie, w tym np. kamizelek odblaskowych dla każdego pasażera.

Bez zastrzeżeń. Jest oddzielny szeroki nawiew na tylną część przestrzeni pasażerskiej. Fotele podgrzewane dwustopniowo umilą w chłodne dni pierwszy kontakt z siedziskiem, docenią to zwłaszcza osobnicy płci pięknej. Super efekt.

Przestrzeń ogromna. Miejsce za kierownicą każdy znajdzie dla siebie. Nawet wysoki kierowca nie ma żadnych problemów. Ergonomia prawidłowa, ale trzeba się na początku zapoznać z obsługą sterowników przy kierownicy i pozostałych przycisków. Jest tu inaczej. Na tylnych siedzeniach, dodatkowo regulowanych znajdą miejsce swobodnie trzy osoby, dla dwóch osób będzie jak salonce. Bagażnik duży, ale nie ogromny. Ale można złożyć tylne oparcia i to w bardzo prosty i szybki sposób- jest do tego dźwignia. Wówczas przestrzeń do przewiezienia dużych rzeczy jest wystarczająca. Odchylana tylna dolna klapa ułatwia wkładania cięższych rzeczy, albo długi np. nart. Tylna dolna klapa może doskonale służyć jako stolik, a także jako np. jako siedzenie dla narciarzy umożliwiając im założenie butów.

Koleos jest dobrze wyciszony. Elementy karoserii solidnie spasowane. Nie słychać szumu powietrza przy wyższych prędkościach. silnik diesla nie budzi zastrzeżeń pod względem akustyki. Audio "bose" może być wykorzystywane zatem zgodnie z przeznaczeniem - do wyciszania odgłosów pojazdu tylko delektowania się muzyką. Audio bardzo dobre, ale połączone z nawigacją… System nagłośnienia „bose” daje super efekt. Szkoda, że subwoofer jest w kole zapasowym i przykryty wypełnieniem ze styropianu i pod podłogą bagażnika. Ale może to i bezpiecznej, ponieważ mógłby być nazbyt wykorzystywany przez młodych melomanów, gustujących w głębokim i porażającym mocnym basie. Nawigacja fajna, ale trzeba ją aktualizować poprzez kartę SD.

Jak każdy inny samochód tej klasy. Silnik diesla jest oszczędny, ale ma sporą pojemność oleju silnikowego, bo ok. 7.1 litrów. Dobry olej 5W30 musi kosztować, ale tutaj nie można oszczędzać. Zużycie paliwa przyzwoite z uwagi na to że jest to ciężki samochód. Na trasie Koleos spełnia swoje zadanie doskonale.

Jest dobrze. Lepiej nieco dopłacić i wyszukać wersję z maksymalnym dodatkowym wyposażeniem. dodatkowym, a takiego niełatwo albo w ogóle nie będzie można znaleźć u innych producentów samochodów. Stereotypy o tym pojeździe należy włożyć między książki, położone na najwyższej półce regału ogromnej biblioteki. Aby oceniać należy w pierwszej kolejności spróbować. Ja spróbowałem…

Póki co nic przykrego mnie nie spotkało. I tak chciałbym sobie i innym użytkownikom Koleosa życzyć.

Również dotychczas nic mnie nie spotkało. Uff, chciałbym tak dalej.