Ocena kierowcy - Renault Grand Scenic I

Auto niesamowicie wygodne i wszechstronne. W trasie raczej powolne, ale wystarczająco dynamiczne, by swobodnie wyprzedzać. Pali jak smok, zwłaszcza jeśli chce się jeździć dynamicznie. Krótkie biegi każą ciągle wachlować skrzynią, "szóstkę" można spokojnie zapiąć już przy 95 km/h. Przy prędkościach powyżej 130 km/h robi się głośno - zarówno od strony szyberdachu, jak i uszczelek w drzwiach. Wnętrze zużywa się dużo szybciej niż w niemieckich autach. Dużo drobnych usterek: guziki handsfree przestają działać, padają mechanizmy szyb, pompka płynu do spryskiwacza, różne czujniki. Jasna tapicerka i boczki drzwi bardzo szybko łapią brud. Jednocześnie należy zauważyć, że jak na wymiary auta jest ono niesamowicie komfortowe dla pasażerów w pierwszym i drugim rzędzie siedzeń. Trzeci rząd jest akceptowalny, mam 182 cm wzrostu i się tam mieszczę (zwłaszcza po pijaku! ;) ). Ilość schowków, półeczek i szufladek jest wzorowa, nie ma żadnego problemu z umieszczeniem w nich wszelkich potrzebnych akcesoriów. Auto jest doskonale wyposażone, co świetnie wpływa na komfort podróżowania. Szkoda, że częste i irytujące awarie oraz słaba jakość materiałów tapicerskich psują ogólną wysoką ocenę auta. Dla rodziny z trójką dzieci auto jest genialne!

Niewysilony i trwały silnik o akceptowalnej dynamice. Z jednej strony sam silnik jest prosty i tani w naprawach, z drugiej ze względu na słaby dostęp niektóre czynności serwisowe mogą być kosztowne.

Krótkie biegi, ciągle trzeba wachlować. Bezawaryjna, ale spowodowała, że z zazdrością patrzy się na "automaty". szósty bieg można spokojnie włączać już przy 95 km/h

Nie gnije, wygodnie zaprojektowana, świetny dostęp do wnętrza (poza komorą silnika).

Widoczność do przodu i na boki jest naprawdę wzorowa, ale widok przez tylną szybę jest mocno utrudniony - zwłaszcza przy komplecie pasażerów. Wskazany montaż czujników parkowania!

Wzorowa. Fotele z przodu są niesamowicie wygodne i regulowane w wielu płaszczyznach, na schowku znajdują się wygodne podłokietniki, a ilość miejsca dla kierowcy i pasażera jest luksusowa. W drugim rzędzie miejsca jest bardzo dużo, fotele są wygodne, ale irytują krótkie oparcia foteli oraz niewielka ilość miejsca nad głowami pasażerów siedzących na skrajnych miejscach. Każdy fotel ma własną regulację pozycji przód-tył oraz kąta pochylenia oparcia. Trzeci rząd jest w zupełności wystarczający dla dzieci i akceptowalny (przy odrobinie dobrej woli) dla dorosłych na krótkich trasach.

Powyżej 130 km/h wszystko świszczy, silnik wyje. Jazda z prędkością 150 km/h wymaga samozaparcia.

Auto pali jak smok i często się psuje. 9 l/100 km to minimalne spalanie w trasie, w dużym mieście wojewódzkim spokojnie osiąga 14-15 l/100 km. Usterki nie są drogie, ale częstotliwość ich występowania sprawia, że pochłaniają swoje. Po pewnym czasie zaczynasz akceptować coraz więcej usterek.

Auto kompletnie nie trzyma wartości, w porównaniu do Zafiry B, VW Tourana, Citroena C4 Picasso czy Sharana/Alhambry ten sam rocznik jest dużo tańszy niż konkurencja.

Bez przerwy. Ciągle coś trzeba poprawić, ciągle kolejna rzecz odmawia posłuszeństwa. Zanim uporasz się z jedną pojawia się kolejna. Zwykle są to naprawdę drobne rzeczy, ale to nie auto dla osób, które wszystko chcą mieć idealnie sprawne.

W wersji z tym silnikiem niemal się nie zdarzają.