Ocena kierowcy - Renault Clio III Grandtour Phase II

Samochód posiadam od roku, przejechałem nim do tej pory ok. 35 000 km. Jest zupełnie przeciętny. Nie wyróżnia się wyglądem zewnętrznym. Wewnątrz jest dość brzydki z uwagi na niskiej jakości twarde plastiki, z których wykonane jest niemal całe wnętrze. Wnętrze utrzymane jest w mało porywającej, szarej kolorystyce. Pomimo dość niskiej estetyki, samochód jest ergonomiczny i co jest jedną z jego większych zalet, jest bardzo prosty konstrukcyjnie. Nie kupiłbym jeszcze raz tego pojazdu, ponieważ potrzebuję większego samochodu z silnikiem diesla, lepiej przystosowanego do pokonywania tras o długości ponad 1000 km. Niemniej uważam, że jest to dobra propozycja dla osób, które pokonywać będą tym samochodem krótsze odcinki. W mojej ocenie najlepiej spisuje się na trasach do 100 km, nieprzebiegających przez autostrady.

W czasie dotychczasowej eksploatacji nie miały miejsce żadne awarie silnika. co być może wynika z jego prostej konstrukcji. Jest to jednak silnik za słaby do tej wielkości samochodu. Sprawia wrażenie jeszcze słabszego, niż jest w rzeczywistości.

Skrzynia biegów działa poprawnie, biegi za wyjątkiem wstecznego załączają się lekko i precyzyjnie.

W mieście w porządku, przy nieco większych prędkościach - nieprecyzyjny.

Widoczność dobra, duże lusterka wsteczne.

Wnętrze urządzone prosto i bardzo ergonomicznie. Wszystkie przełączniki intuicyjne, we właściwych miejscach. Fotele stosunkowo wygodne. Nieco uciążliwy brak podłokietnika po prawej stronie, podłokietnik po lewej stronie nie spełnia swojego zadania.

Sprawny i prosty w obsłudze manualny system klimatyzacji. Klimatyzacja i ogrzewanie są wystarczająco wydajne.

Jak na tę klasę i wielkość samochodu miejsca w środku jest zaskakująco dużo.

Samochód posiada mierne wyciszenie. Już przy niewielkich prędkościach jest w nim głośno. Przy dużych prędkościach hałas jest uciążliwy. Silnik wydaje nieprzyjemny dźwięk.

Stosunkowo duże spalanie jak na tak mały i słaby silnik. W mieście dochodzi do 8 l./100km, tyle samo na autostradzie przy prędkości 130-140 km/h, w trasie przy prędkości 90-110 km/h można zejść do 6,5 l/100 km. Samochód nie jest awaryjny, a nawet gdyby był, części nie są drogie, a prosta konstrukcja obniża koszty ewentualnych napraw.

Używane egzemplarze w niewielkimi przebiegami można nabyć w korzystnej cenie, choć uważam, że za podobną cenę na rynku można znaleźć pojazdy bardziej komfortowe.

Przez 30 000 jedyną usterką było zabrudzenie się klocków hamulcowych, co powodowało uciążliwe piszczenie. Naprawa polegała na wyczyszczeniu klocków.

Nie zdarzyły się do tej pory żadne poważne usterki. Samochód ma niecałe 5 lat i stosunkowo mały przebieg.