Ocena kierowcy - Opel Insignia I Sedan

Auto katalogowo za 100 tys PLN, a dostaje się nie do końca przemyślany i wykonany produkt. Fakt Insygnia jest ładna, stylistycznie dopieszczona. Jednak patrząc z punktu widzenia użytkownika, ma się poczucie, że dostajemy auto świadomie zubożone i wypchnięte do produkcji na siłę. Hasło reklamowe: \"Insygnia - to najlepsze auto jakie stworzyliśmy\" jest najgorszym świadectwem jakie może sobie wystawić Opel.

Silnik 160KM pomimo wysokiej mocy nominalnej nie powoduje poczucia sportowego ducha pod maską. Auto przyspiesza sprawnie, ale kiedy wciśniemy mu pedał przyspieszenia reaguje dość niemrawo. Do negatywów należy zapisać bardzo niską kulturę pracy, nawet biorąc poprawkę, że to diesel. Do pozytywów: elastyczny silnik przy większych prędkościach. W przedziale 120-200 km / h sprawnie przyspiesza.

Biegi wchodzą płynnie i z przyjemnym skokiem. Lewarek umieszczony w dobrym, wygodnym dla kierowcy miejscu.

Układ jezdny nie powala. Auto zdecydowanie o gorszej pracy zawieszenia niż poprzedni Ford Mondeo. Podczas jazdy ma się wrażenie o przeniesionym za wysoko środku ciężkości. Na ostrych zakrętach trzeba uważać.

Napisano o tym wiele. Do przodu i na boki bez uwag. Do tyłu tragedia. Bez czujników cofania (które powinny być w standardzie każdej wersji) stajemy się potencjalnymi, regularnymi klientami warsztatu blacharskiego.

Wszystkie przyciski (za wyjątkiem świateł awaryjnych) rozmieszczone w zasięgu ręki, bez odrywania pleców od siedziska. Nawigacja po menu radia zawiła i wymaga dużej uwagi. Samo radio w standardowym wydaniu to kpina z nabywców auta w tej klasie. Duży minus za podłokietnik z wycięciem na hamulec ręczny. Ciężko się podeprzeć podczas jazdy i znaleźć wygodną pozycję.

Klimatronic pracuje wydajnie i szybko dostosowuje temperaturę do oczekiwanej. Nie można się przyczepić. W zimę auto nagrzewa się dość sprawnie.

Dużo miejsca dla wszystkich. Z tyłu tylko bardzo wysokie osoby mogą czuć pewien dyskomfort z uwagi na szybko opadającą linię dachu.

To co mnie rozczarowało najbardziej, to wyciszenie. Auto jest najzwyczajniej głośne. Powyżej 130km ciężko już prowadzić rozmowę lub słuchać muzyki. Z uwagi na fakt, że często podróżowałem tym autem autostradą, przy wyborze kolejnego auta nie zdecydowałem się na ponowny jego zakup.

Spalanie na poziomie 7,5l mimo jazdy z dużą prędkością jest wynikiem satysfakcjonującym. Cen napraw jeszcze nie poznałem...

Dzięki wysokim rabatom Opel Insygnia jest porównywalna kosztowo do dobrze wyposażonych kompaktów. Mając pod koniec zeszłego roku wybór jakie następne auto zakupić, nie zdecydowałem się na Opla i wybrałem Focusa III w najwyższej wersji wyposażenia i turbodoładowanym silnikiem benzynowym. Po kilku tygodniach utwierdziłem się do słuszności tej decyzji. Mam przynajmniej wrażenie, że projektant pomyślał o kierowcy, a nie o oglądających je z boku widzach/gapiach.

Nie wiem, w której kategorii należy umieścić swoje doświadczenia, ale przez przejechane 30 tys. km, auto 4 razy wylądowało w serwisie. Trzykrotnie z awarią hamulców (kolejno wymiana tarcz, wymiana klocków na mój koszt oraz propozycja zeszlifowania wymienionych 15tys. km wcześniej tarcz). Układ hamulcowy to kpina, którą serwis po moich naciskach przyznał, że prawdopodobnie za ciągłe awarie hamulców odpowiadają źle zaprojektowane zaciski. Pogratulować... i omijać szerokim łukiem. Toż, to system bezpieczeństwa! Czwarta wizyta, to wymiana zaworu regulującego ciśnienie turbosprężarki. Kpina przy takim przebiegu.

j.w. - usterki niby małe, ale poważne