Ocena kierowcy - Opel Astra F Hatchback

Moja Astra jest od dawna użytkowana w mojej rodzinie. Pozbyłem się jej ze łzami w oczach, tylko ze względu na wiek. Na szczęście pojazd jest ciągle w dobrych rękach. Mój egzemplarz posiadał bardzo bogate wyposażenie: automatyczną skrzynię biegów, wspomaganie kierownicy, prawdziwy komputer pokładowy, szyberdach na korbę, elektrycznie sterowane przednie szyby i lusterka, fabryczne kasetowe radio blaupunkt z sześcioma głośnikami, zderzki i lusterka w kolorze nadwozia i spryskiwacze na przednich reflektorach. Samochód nigdy mnie nie zawiódł. Praktycznie nie rdzewieje. Nie jest demonem prędkości i mistrzem ekonomii, ale spełnia doskonale wszystkie moje potrzeby. Pilnowałem terminów wszystkich czynności eksploatacyjnych, a pojazd okazał się bardzo wdzięczny. Nowa Astra classic III, którą kupiłem wydaje się zdecydowanie mniej dopracowana i pod wieloma względami gorsza od jedynki.

Silnik pracuje bardzo cicho i jest dynamiczny w niższych zakresach obrotów. Jest to X16SZ o mocy 71km (nie ma opcji wybrania takiego silnika dla m,ojego rocznika). Automatyczna skrzynia biegów sprawia, że obroty podczas normalnej jazdy nie przekraczają 2,5 tys. Spalanie jest trochę wysokie, zwłaszcza zimą, ale można je wybaczyć. Astra była w mojej rodzinie przez ok. 10 lat i nigdy nie było problemów z silnikiem. Obecnie jeżdżę Astrą H 1.6 twinport i jest w niej zdecydowanie głośniej niż w efce.

Automatyczna skrzynia biegów japońskiej produkcji spisuję się bardzo dobrze. W przeszłości miała drobne problemy z elektroniką (trzeba było przeczyścić styki w lewarku). Nigdy nie był w niej wymieniany olej. Tryb zimowy, sprawia, że Astra rusza z trzeciego biegu. Jest to bardzo przydatne rozwiązanie. Tryb sportowy, natomiast, podwyższa obroty, ale też znacznie zwiększa spalanie. Ostatnio występuje lekkie szarpanie przy zmianie biegów przy nierozgrzanym silniku. Jest to spowodowane wadą czujnika temperatury.

Zawieszenie jest zbyt miękkie, co utrudnia szybkie pokonywanie zakrętów, ale za to trwałe. Podczas 10-letniej eksploatacji w mojej rodzinie amortyzatory zostały wymienione tylko raz. Samochód ma wspomaganie kierownicy i skręca całkiem dobrze.

Widoczność do przodu jest bardzo przyzwoita. Pasażer przedniego siedzenia zasłania drogę swoją głową, nawet, gdy fotel jest maksymalnie odsunięty do tyłu. Lusterka są wystarczających rozmiarów i mają duży zakres regulacji. Widoczność do tyłu jest przeciętna. Na parkingach nie widać, ile miejsca zostało do pojazdu stojącego z tyłu.

Ergonomia w Astrze F stoi na bardzo wysokim poziomie. Bez problemu można zająć wygodną pozycję za kierownicą. Linia dachu nad tylnymi siedzeniami przebiega zbyt nisko dla osób powyżej 1,80m. Pokrętła, przyciski i zegary są bardzo dobrze widoczne. Wszystko jest pod ręką. Schowek ma przyzwoite rozmiary. Przy wyświetlaczu komputera pokładowego znajduje się mała i niepozorna półeczka, na której można wygodnie położyć telefon. Przestrzeń na tunelu środkowym ma wiele przegródek. Pomocny bywa też tunel i podłokietnik w tylnej kanapie. Kieszenie w drzwiach są dużo większe niż w astrze trójce. Moja nowa Astra H jest pod tym względem zdecydowanie gorsza od swojej babci.

Po wymianie termostatu w środku samochodu błyskawicznie zaczyna robić się gorąco. Gorzej jest z chłodzeniem, które na wyższych poziomach nawiewów jest mało efektywne. Szyby łatwo parują i trudno odparowują. W moim egzemplarzu przestała działać grzałka tylnej szyby.

Przestrzeni na nogi jest zdecydowanie więcej niż w astrze trójce. Gorzej z miejscem na głowę. Na przednich siedzeniach mieszczę się bez problemu, ale z tyłu wysocy pasażerowie uderzają głową w dach. Dodatkowo fabryczny szyberdach chowający się między dach a podsufitkę ogranicza lekko miejsce nad głowami. Na tylnej kanapie nie ma środkowego pasa.

Wyciszenie jest fantastyczne i zdecydowanie lepsze niż w większości nowych samochodów, ale tylko do 90km/h. Powyżej słychać głośne szumy powietrza. Gumowa uszczelka w szybie prawych tylnych drzwi nie przylega zbyt dokładnie do nadwozia i potęguje szumy. Na pochwałę zasługuje wycieszenie nadkoli i silnika.

Zużycie paliwa, częściowo przez automatyczną skrzynię biegów bywa dosyć wysokie. W mieście osiąga około 9 litrów podczas płynnej jazdy, w korkach dochodzi do 12 litrów, a zimą - w trudnych warunkach atmosferycznych nawet 15. NA trasie samochód bywa całkiem ekonomiczny. Koszty wymiany podstawowych elementów eksploatacyjnych są niskie. Wersja z automatyczną skrzynią biegów różni się pod pewnymi względami od tej z manualną. Bardzo trudnodostępne i drogie są elemnty układu wydechowego, który zaczyna trochę rdzewieć.

Kupiłem samochód powyżej średniej ceny tego rocznika na rynku wtórnym, ale od zaufanej osoby, która sama sprowadzała go z Niemiec wiele lat temu. Astra nigdy mnie nie zawiodła.

Jak na samochód w takim wieku jest całkiem dobrze. Musiałem wymieniać termostat i naprawiać alternator oraz pompkę spryskiwaczy szyb i świateł. Po dłuższym postoju na słońcu pękły też wężyki spryskiwaczy, z których płyn rozlał się na elementy elektroniczne. Nie stało się wtedy nic szcególnie poważnego, ale usunięcie usterki było czasochłonne.

Nigdy nic poważnego nie zepsuło się.