Ocena kierowcy - Opel Astra F Hatchback

Do zakupu opla astry skłoniła mnie dość dobra opinia marki i przewidywane niskie koszty utrzymania. Po niespełna rocznej eksploatacji i przejechaniu ponad 20 tys. km mogę szczerze powiedzieć, że nie zawiodłem się. Jednocześnie auto w żaden sposób nie zaskakuje. Podstawowy silnik nie pozwala poszaleć, ale wystarcza by nie być zawalidrogą i jest niezawodny. Kiepskie wyposażenie auta (brak nawet centralnego zamka czy wspomagania kierownicy) nie daje szczególnej wygody w podróżowaniu, ale też sprawia, iż nie ma się co psuć. Dzięki popularności astry na polskich drogach i łatwym dostępie do tanich części naprawy i wymiany eksploatacyjne nie doprowadzają użytkownika do bankructwa. Wszystko to sprawia, że samochód ten doskonale radzi sobie z podstawowym dla niego zadaniem - bezproblemowym przemieszczeniem się z miejsca na miejsce, ale niestety nie można powiedzieć, że jest stworzony do czegoś więcej. Ważnym czynnikiem wpływającym na moją pozytywną opinię o tym aucie jest dobór odpowiedniego egzemplarza o dobrym roczniku. Astry kilkunastoletnie jakie łatwo znaleźć na rynku wtórnym, wyeksploatowane, nierzadko bite lub z przekłamanym przebiegiem, dają mniejsze szanse na spełnienie pokładanych weń oczekiwań.

Podstawowy silnik opla nie rozpieszcza. Dynamika przy pustym samochodzie jest do przyjęcia, natomiast gdy tylko pojawi się bagaż lub pasażerowie, auto robi się toporne. Niepodważalną zaletą silnika jest jego prosta konstrukcja, dzięki czemu nie cechuje się awaryjnością i jest prosty w obsłudze. Nie prowokuje też osiągami do kręcenia go na wysokie obroty, co pomaga utrzymać rozsądne zużycie paliwa.

Skrzynia przyzwoicie zestopniowana i precyzyjna. Czasem zgrzytnie przy wrzucaniu wstecznego, ale może to być kwestia eksploatacji sprzęgła.

Auto dobrze trzyma się drogi, układ jezdny jest precyzyjny. Zawieszenie jest dość twarde co niestety odbija się na komforcie podróżowania, szczególnie na tylnej kanapie.

Przednie słupki mogły by być cieńsze, podobnie tylne, biorąc jednak pod uwagę, że to hatchback, nie jest źle. Deska rozdzielcza nie odbija się non stop w przedniej szybie, tak jak to było w moim poprzednim samochodzie.

Wszystkie przyciski i przełączniki w wygodnych, intuicyjnych pozycjach, w zasięgu ręki. Zestaw zegarów czytelny i dobrze widoczny.

Pojazd szybko się nagrzewa, nawiew jest wystarczająco wydajny. Czasem zdarzają się problemy z odparowaniem przedniej szyby, nawet przy nowym (niezapchanym) filtrze kabinowym.

Spodziewałem się, że będzie gorzej - jestem dość wysokim człowiekiem, a na siedzeniu za mną bez problemu zmieści się \"leżący\" fotelik dla dziecka. Oczywiście cudów nie ma - w aucie tej klasy nie jest tak luźno jak w limuzynach, ale i tak ilość miejsca jest przyzwoita.

Do 90km/h jest cichutko, potem szum powietrza jest słyszalny. Powyżej 120km/h hałas jest na tyle duży, że odbiera przyjemność słuchania radia. Mam wrażenie, że hałas jest generowany bardziej przez opływające samochód powietrze niż silnik.

Słaby silnik odwdzięcza się niedużym zużyciem paliwa, pod warunkiem nie kręcenia go na wysokie obroty. W trasie bez problemu można zejść poniżej 6l/100km, w mieście zużycie oscyluje koło 8l/100km. Dzięki prostej, a nawet nieco przestarzałej konstrukcji oraz łatwo dostępnych zamiennikach części koszta ewentualnych napraw są na prawdę bardzo niskie.

Za te pieniądze trudniej o bardziej udane auto.

Jakość wykonania samochodu jest na tyle dobra, że drobne usterki prawie nie występują. Denerwują natomiast przepalające się żaróweczki oświetlające pokrętła nawiewu, do których wymiany niezbędne okazuje się rozebranie połowy deski rozdzielczej.

Auto mimo wieku 10 lat daje poczucie pewności przy podróżowaniu. Podczas dotychczasowej eksploatacji w różnych warunkach i na różnych dystansach występujące usterki nie doprowadziły do uniemożliwienia kontynuowania jazdy. Po raz kolejny kłania się prosta konstrukcja i ubogie wyposażenie - w tym aucie po prostu nie ma co się popsuć.