Ocena kierowcy - Nissan Sunny B13 Sedan

Przeciętne auto dla niewymagającego użytkownika o mniej zasobnym portfelu. W sam raz do codziennej jazdy z puntu a do b. Niezawodny i tani w eksploatacji.

Silnik to 16V z dwoma wałkami rozrządu (twin cam) zasilany gaźnikiem (przez ostatnie 50 tys. km gazem pierwszej generacji). Elastyczność słaba, ale moc w zestawieniu z niewielką masą (niecałe 1000 kg) czyniła z tego nissana całkiem dynamiczne auto. Wystarczające, aby nim poszaleć po mieście. W trasie przy wyprzedaniu i na autostradzie mocy zdecydowanie brakowało. Maksymalna prędkość na benzynie, jeszcze przed zamuleniem auta mikserem to licznikowe ~187 km/h.

Ani dobra, ani zła. Jedynka ciężko wchodziła. I wsteczny też lubił nie do końca załapać, wtedy samochód zamiast jechać - rzęził. Do normalnej jazdy skrzynia wystarcza całkowicie.

Zawias prosty choć wg danych technicznych skomplikowany (z przodu wahacze, z tyłu wahacze). Prowadził się fatalnie (zwłaszcza na seryjnych oponach 155/70 R13). Tył nie trzymał drogi i skakał na lewo i prawo, a słabo dociśnięta przednia oś pozwalała fantastycznie palić gumy podczas dynamicznych startów.

Auta nie mam już od ponad 3 lat, ale z tego co pamiętam, to widoczność w nissanie była co najmniej dobra.

Nie wiem co napisać. Auto było funkcjonalne, bo jeździło do przodu, do tyłu, a także skręcało gdy była taka potrzeba... Tyle o funkcjonalności. Miałem wersję LX, więc zero wyposażenia dodatkowego, a to niestety czyniło pokonywane trasy mniej przyjemnymi.

Ogrzewanie super. Niestety, nie miałem klimatyzacji, więc nie dam maksymalnej oceny.

Nissana mogę scharakteryzować zdaniem: ciasne, ale własne. Takie właśnie było to auto. Zdarzyło mi się jednak jechać nim i w 6 osób, więc pod względem przestrzeni tragicznie nie było.

Głośno brzęczał ten mały silnik, a elementów mających poprawić poziom hałasu we wnętrzu auta było niewiele, czy wręcz prawie wcale.

Ekonomia posiadania tego auta była fantastyczna! Pewnie tylko dlatego byłem w stanie je utrzymać będąc jeszcze studentem. Auto działało wyśmienicie na instalacji gazowej pierwszej generacji (po 40 tys. km wytrzepałem filterek gazu, nic więcej przy instalacji LPG nie robiłem), koszt przejechania jednego kilometra w latach 2003-2004 wychodził poniżej 20 gr. Z poważnych napraw: wymieniłem półoś (źle zamontowana przez mechanika podczas wymiany gumowej osłony przegubu... po prostu się wysunęła i pękła wzdłuż rowka, gdzie powinno być założone zabezpieczenie uniemożliwiające wysunięcie półosi z przegubu) dwa amortyzatory przednie na inne używane, dwa amortyzatory tylne na nowe monroe, kilka kompletów klocków hamulcowych, i rozbierałem ssanie (bimetal notorycznie zacinający się w tych autach, rozwiązaniem problemu była instalacja LPG - wtedy auto przestało od czasu do czasu zalewać się paliwem). Niestety auto rdzewiało na potęgę!

Jakość wykonania elementów mechanicznych oceniam na 5, wnętrza na 3, karoserii na 1.

W tym aucie w zasadzie nic się nie psuło. Bardzo wytrzymały i niezawodny samochód.

Niestety nissan miał dużą skłonność do korodowania. Japończycy stosowali bardzo słabe blachy. W progach 12-letniego sunny porobiły się dziury na wylot.