Ocena kierowcy - Nissan Primera I Sedan

Bardzo sympatyczne autko, bardziej na trasę niż do miasta, ale da się żyć :) 5 lat jazdy i zrobione 100 tys. km. Niestety byłem tym właścicielem na którego trafił duży ciężar jeśli chodzi o wymianę elementów, które się zmęczyły. Jeśli znaleźć egzemplarz zadbany mechanicznie, na bieżąco konserwowany, odwdzięczy się niezawodnością. Jeśli ktoś narzeka na ciągłe awarie i usterki, trafił na egzemplarz ewidentnie zmęczony życiem, a szczególnie złym traktowaniem poprzednich właścicieli. Nikt nie sprzedaje tego samochodu "bo mu się znudził". Najczęściej swoje przejeździł i lista zużytych elementów jest długa, a ich wymiana była odkładana miesiącami.

Silnik z tych "nie do zajechania". Zawsze palił bez problemu, czy to na benzynie, czy często od razu na gazie. Częsty mankament to cieknąca uszczelka pokrywy zaworów, a nowe wytrzymują krótko, więc miałem ciągle brudny silnik. Bardzo odporny na zaniedbania w postaci np. zbyt małej ilości oleju. Od 4tys. obrotów zaczyna się dobra jazda :) Jeśli silnik podczas pracy dziwnie dzwoni lub ktoś mówi, że robił remont silnika, to auto ma za sobą ogromne katusze i ogromny przebieg. Przy 320 tys. km autentycznego przebiegu moje autko brało max. 1l oleju na 10 tys. km, przy dynamicznej jeździe.

Nigdy nie sprawiała problemów. Lubi sobie zazgrzytać przy wrzucaniu wstecznego. Biegi mają odpowiednie przełożenia. Zdarzają się egzemplarze z wypadającą np. piątką, na pewno nie mają tyle przebiegu ile deklaruje ew. sprzedający.

Ukręcające się półosie, niestety wada wrodzona. Winne gumowe tuleje pod którymi półośki ochoczo gniją. Zawieszenie z przodu sztywne, z tyłu miękkie, na kiepskich drogach bywa nie wygodne, na dobrych drogach, prowadzenie pewne jak po szynach.

Bez problemu wszystko widać dookoła. Martwe punkty minimalne.

Jednym pozycja za kierownicą odpowiada, innym nie. Mnie bardzo odpowiadała. Bardzo wygodne fotele z dobrą regulacją, przełączniki w dobrych miejscach. Wszystko jest tam gdzie powinno być.

Żadnych większych problemów, jedyny mankament to trochę słaby wentylator, po prostu lubię dobry przewiew w samochodzie.

Nikt nigdy nie narzekał na ilość miejsca, ani z przodu, ani z tyłu. Bagażnik mimo 60L butli z gazem, był ponad moje potrzeby i nigdy nie brakowało w nim miejsca.

Jak na 20 letnie auto po przejściach było bardzo dobrze, prędkości autostradowe nie zmuszały do krzyku.

2 litry lubią wypić, ale też bez przesady. Na gazie bardzo małe różnice względem stylu jazdy, szczególnie w trasie. Kilka razy udało się zejść do 9,5l LPG/100km podczas jazdy z dynamiką denata. Najczęściej średnio było około 11l/100km, niezależnie, czy miasto, czy wolna trasa, czy bardzo szybka trasa.

Na pewno części dobrej jakości nie są w cenie złomu, ale za to odwdzięczają się bardzo dobrą trwałością, najczęściej wysiadają rzeczy których nikt od wyjazdu z salonu nie ruszał.

Cieknąca maglownica, cieknąca uszczelka pod pokrywą zaworów, więcej nie pamiętam.

Rdza, rdza, rdza i jeszcze raz rdza. Największe przekleństwo tego samochodu to rdza. Większość egzemplarzy miała właścicieli, którzy po prostu wlewali paliwo i jeździli, stąd samochody często są wyeksploatowane do granic wytrzymałości. Unikać egzemplarzy z chromowanymi klamkami, jeśli drzwi w takim samochodzie jeszcze nie zardzewiały to na 99,99% prędzej czy później zardzewieją, nie należy mieć co do tego złudzeń. Oryginalne półosie się ukręcają (wada fabryczna), jeśli były zmieniane na nowe, a nie felerne używki od innego, to problem jest rozwiązany raz na zawsze. Czy wspominałem o wszechobecnej rdzy ;)?