Ocena kierowcy - Mazda Demio I

Samochód bardzo przestronny i praktyczny o niskiej awaryjności (jak na stare auto) i cenie. Zaskoczeniem, jak na trochę "emerycki" wygląd, jest dosyć twarde zawieszenie, które daje całkiem sporo frajdy w zakrętach. Największa wada to za długa skrzynia biegów, przez co po mieście na dwójce auto przyśpiesza słabo. Blacha, wyciszenie i jakość plastików w środku jest na japońskim poziomie - mocno średnim

Jak w japończyku przystało - niezawodny i moc rozwija liniowo-wznosząco, czyli od samego dołu stopniowo coraz więcej. To oznacza, że między 2-3 tys. obr. nie ma jej jeszcze dużo. W sprawnej jeździe to trochę przeszkadza bo to mały i generalnie słaby silnik- o tym napiszę przy skrzyni biegów. Natomiast ładnie się kręci i fajnie brzmi. Szkoda tylko, że w kabinie za bardzo go słychać.

Skrzynia pracuje precyzyjnie i ma krótkie skoki. Czasem haczy tylko wsteczny ale rzadko. Problem jest jednak z jej długim przełożeniem. W mieście nawet gdy dobrze rozpędziny na jedynce, przyśpieszanie na dwójce jest słabe i zaczyna się zbierać dobrze dopiero powyżej 55 km/godz. Ten bieg kręci się aż do setki, tylko po co? To miejski samochód i powinien zbierać się dobrze w mieście.

Wbrew pozorom, samochód nie jest miękki. Przy normalnej jeździe zachowanie na drodze jest neutralne, może lekko podsterowne i zwyczajne. Dopiero przy szybszym pokonywaniu zakrętów okazuje się, że samochód może znacznie więcej niż się wydaje i tutaj podsterowność często znika. Po przekroczeniu granicy przyczepności jest nieraz lekko nadsterownie lub neutralny poślizg, łatwy do opanowania. Ogólna przyczepność jest jednak na przeciętnym poziomie, podobnie jak trakcja. Przechyły nadwozia jednak są niewielkie. Układ kierowniczy jest niezły. Brakuje mu trochę lekkości (nie chodzi o siłę wspomagania) i jeszcze więcej precyzji ale w zasadzie wystarcza.

Cóż, lakier bezbarwny tu i tak zaczyna nieśmiało schodzić. Klapa bagażnika również jest u dołu pomarańczowa. Mazdy jak wiele innych aut japońskich mają niezbyt dobre zabezpieczenie. Jednak Demio do Polski są sprowadzane często z Włoch, stąd blachy bywają jeszcze w dobrym stanie. Problemów z innymi rzeczami nadwozia nie ma.

Z uwagi na kształt i liczbę okien - super.

Wysoko umieszczone radio, trzy miejsca na kubki, wygodna i niezbyt niska pozycja za kierownicą. W aucie tej klasy trudno chcieć więcej. Plus za regulowaną klapę tylną.

Ogrzewanie jest trochę słabe, podobnie wentylacja. W zimie są problemy, by szyby nie parowały - trzeba się ratować klimą.

Jak na samochód o miejskim rozstawie osi - rewelacja. Zawsze w takich autach najgorzej jest z miejscem na nogi, ale w Demio i tak jest dobrze. Do tego bagażnik znacznie większy i pakowniejszy, niż się wydaje.

Jak to w miejskich japończykach - średnio. O ile drzwi są wyciszone wystarczająco, o tyle sporo hałasu pochodzi z okolic tylnych kół - szum toczenia oraz silnika i skrzyni biegów. Pokusiłem się o wyklejenie podłogi bagażnika i okolic nóg z przodu matą. Efekt znaczący. Teraz dominującym dźwiękiem pozostał silnik.

Czczęści nie są może najtańsze w stosunku np. do Opla itp. z tych lat, jednak typowe z nich łatwo jest dostać. Ponadto technicznie auto jest proste więc ogółem drogie nie jest. Spalanie w normie.

Bardzo dobry

W wieku 15-19 lat trzeba liczyć się z różnymi awariami. Tutaj głównie zamek elektryczny, szyby, żarówki. Ponadto linka sprzęgła wysuwała się i przeba było taki element (tulejkę) dorobić.

Brak