Ocena kierowcy - Mazda 3 II Hatchback

Ocena dotyczy 109 konnej wersji silnika. Mazda sprawuje się bardzo dobrze, eksploatowana głównie w mieście, parę razy jechałem nią w dłuższą trasę. Samochód świetnie wykonany, stylistyka wolno się starzeje, a wnętrze jest przyzwoicie spasowane. Bardzo ekonomiczne i tanie w naprawach auto. Bardzo porządne wnętrze auta: deska obszyta miękką a'la skórą, podobnie podłokietnik i ten element drzwi, na którym zwykle ląduje łokieć; fotele wygodne, funkcja podparcia lędźwiowego sprawia, że nawet dłuższe trasy nie męczą.

Silnik 109 koni sparowany z 5 stopniową skrzynią manualną. Miękko brzmi, pracuje dość kulturalnie. Setka w około 11 sekund. Wyposażony w filtr cząstek stałych FAP, który wypala się także podczas jazdy miejskiej. Należy uzupełniać w nim zapas płynu, jednak robi się to co kilkaset tysięcy kilometrów. Ma kilka problemów, jednak uporanie się z nimi to groszowe sprawy, a jeśli jest się ogarniętym, naprawy można przeprowadzić samemu.

Skrzynia pięciobiegowa, działa bardzo "po japońsku", wybierak jest sztywny, drogi jego prowadzenia krótkie. Rzadko, ale zdarza jej się haczyć - być może należy pomyśleć o wymianie oleju w przekładni. Długie przełożenia, przy 100/h mamy około 2000 obrotów. Jedynka jest dość długa, czasami trzeba do niej zredukować kiedy samochód jeszcze się toczy. Sprzęgło cały czas jak nowe - działa idealnie, chociaż charakterem bardzie pasuje do benzyniaka.

Zawieszenie jest jędrne, ale nie przesadnie twarde. Auto świetnie zachowuje się w zakrętach, czuć dokładnie co dzieje się z samochodem i na ile możemy sobie pozwolić. Tym bardziej dziwi fakt, że samochód jest bardzo mało zwrotny przy niskich prędkościach - parkowanie na ciasnym parkingu wymaga cierpliwości.

Mimo głęboko zakorzenionej opinii o gnijących Mazdach, na mojej można znaleźć jedynie delikatny nalot na podwoziu. Samochód ma ładna, nowoczesną bryłę, według mnie dobrze się starzeje - wygląda jak auto z 2015-16 roku. Reflektory żółkną od słońca, ale wystarczy polerka, żeby doprowadzić je do stanu fabrycznego.

Nie jest świetnie, nie jest tragicznie. Słupki A raczej nigdy mi nie przeszkadzały. Wycieraczki obejmują całą szybę. Co chodzi o widoczność do tyłu, to nie jest najlepsza, ale zwykle parkuję tyłem i cofam "na lusterka" więc za bardzo tego nie odczuwam. Samochód fabrycznie wyposażony w czujniki cofania.

W samochodzie siedzi się wygodnie, i dość nisko, ale przydał by się większy zakres regulacji kierownicy: kiedy siedzę zgodnie ze sztuką, to jest trochę za daleko. Wszystko pod ręką: tempomat, obsługa radia i komputera pokładowego na kierownicy. Sama kierownica dość duża, trochę nie pasuje do charakteru auta. Panel klimatyzacji automatycznej wygodny i intuicyjny. Wszystkie wyświetlacze na poziomie wzroku. Schowek na okulary w podsufitce, na tunelu dwa miejsca na kubki.

System bardzo wydajny i bezproblemowy. Używam automatycznej klimatyzacji cały rok, ciągle nastawiona na 22 stopnie. W zimie trzeba poczekać na rozgrzanie silnika, ale taki już urok diesli. Wystąpiła usterka - silniczek odpowiedzialny za zamykanie klapy obiegu otwartego potrafi dostać ataku paniki, słychać stukanie. Zdarza się to bardzo rzadko, nowy silniczek to koszt około 60 złotych - nie ma tragedii.

Z przodu jest bardzo dobrze, z tyłu woziłbym raczej chuderlawych Japończyków niż rosłych Szwedów. Ilość i wielkość schowków zadowalająca. Z tyłu wygodny podłokietnik. Bardzo przyzwoity bagażnik. W tylnej kanapie, którą można złożyć w proporcji 2/1, są isofixy. Miejsce na koło dojazdowe, schowek na trójkąt i klucz do kół.

Pięta achillesowa auta. O ile z kabiny nie dobywają się żadne niepożądane odgłosy, to wyciszenie nadkoli jest tragiczne - jazda po złej nawierzchni jest po prostu głośna. W trasie do 100/h panuje cisza, przy 120/h trzeba lekko podnieść głos, przy 140/h jest już dość głośno. Polecam ciche opony, można też zainwestować w parę metrów maty wygłuszającej, i wykleić nadkola.

Samochód mało pali, a wszelkie usterki można naprawić niskim kosztem. Zawieszenie z forda focusa, popularny silnik grupy PSA (montowany w fordach, peugeotach, citroenach, volvo) - przypuszczam że ceny części nie będą zwalać z nóg. Nieduża pojemność i marka bez negatywnych konotacji, więc ceny OC nie przerażają.

Nie potrafię wyjść ze zdumienia, że ten samochód można kupić taniej niż megane czy lancera. Mazda prowadzi się genialnie, ma ładne, dobrze wykończone (na pewno dużo lepiej niż wyżej wymienione modele) wnętrze, jest wygodna i daje dużo radości z jazdy. Do tego, rzadko widuje się te samochody słabo wyposażone, chyba nie widziałem egzemplarza bez automatycznej klimatyzacji czy kierownicy multimedialnej.

Usterka silniczka odpowiadającego za otwieranie i zamykanie obiegu klimatyzacji. Cena na allegro około 60 złotych. Pewnie trzeba poświęcić trochę czasu żeby się do niego dostać, ale naprawa raczej z takich, które można wykonać samemu w sobotnie popołudnie. Oprócz tego skrzyni zdarza się lekko haczyć, podejrzewam że wymiana oleju rozwiąże problem.

Te silniki mają 3 typowe problemy, i naprawa ich jest bardzo prosta: 1. Sitko w przewodzie doprowadzającym olej do turbiny lubi się zatykać - należy je usunąć. W moim egzemplarzu sitko fabrycznie nie występowało. 2. Puszczają podkładki po wtryskami. Komplet kosztuje jakieś 25 złotych, wymiana nie powinna być problemem. 3. Filtr FAP zapełnia się cząstkami stałymi po około 140-150 tys. kilometrów. Objawy: zamulenie, podwyższone spalanie, w przypadku całkowitego zapełnienia samochód wchodzi w tryb awaryjny. Producent przewiduje jedynie wymianę. Zamiast tego filtr wymontowujemy (a najlepiej to zlecić, bo jest cholernik nieciekawie przymocowany), nalewamy do niego specyfiku do czyszczenia DPF-ów i zostawiamy na noc. Czyścimy porządnie myjką ciśnieniową, aż cały syf wypłynie. Na koniec należy zaadaptować filtr w komputerze, tak aby samochód myślał, że założono nowy.