Ocena kierowcy - Mazda 3 II Hatchback

Robert, 3 lata temu

Silnik 2.0 MZR 151KM 111kW

Rok produkcji 2011

Przebieg: 118 tys. km

Okres użytkowania: 1 rok

Mazda 3 II Hatchback 2.0 MZR 151KM 111kW 2009-2011 - Oceń swoje auto

4,43

8% lepiej od średniej w segmencie

Kupiłby ponownie

Co pozytywnie zaskoczyło oceniającego:

Przeniesienie napędu : Fantastyczna skrzynia.

Zawieszenie : Sztywno i pewnie, tak jak lubię.

Uciążliwe usterki zgłoszone przez oceniającego:

Karoseria : Lakier jest bardzo delikatny.

4,0

Całokształt

Przyjemne auto ze sportowym zacięciem, ale ma swoje (drobne jak dla mnie) wady. Jeżeli lubicie japońskie auta w stylu lat 90., czyli proste w obsłudze, z wolnossącym silnikiem i bez bajerów, będziecie zadowoleni. Minusem jest wyciszenie i zbyt krótkie siedziska foteli, a także cienki, delikatny lakier. Rekompensuje to jednak bezawaryjność oraz przyjemnosć z jazdy - każda wycieczka to banan na twarzy dzięki sztywnemu zawieszeniu i fantastycznej skrzyni biegów oraz zwartemu układowi kierowniczemu.

Wrażenia

5,0

Silnik

Tu daję piątkę ze względu na to, co silnik oferuje w swojej kategorii, czyli wolnossących dwulitrówek. Jest żwawo powyżej 4 tys. aż do niemal 7 tys. obrotów. W przedziale do 4 jest dość ospale, ale nie ma tragedii, da się poruszac przepisowo. Kupując auto z takim silnikiem trzeba po prostu mieć to na uwadze - z dołu jadą Diesle i turbobenzyny, a wolnossaka o niskiej pojemnosci trzeba kręcić. Inna sprawa, że taka jazda jest wesoła ze względu na całkiem fajnie brzmiący silnik i skrzynię, o której piszę dalej.

5,0

Skrzynia biegów

Zaslużony max. Bardzo precyzyjna, sztywna "szóstka" o krótkim skoku. Każda zmiana biegu to przyjemność, szczególnie przy szybszej jeździe. Porównywalna z Toyotą Celicą VII gen. Uwaga: do sprzęgła trzeba się przyzwyczaić, bo jest dość czułe, zwłaszcza po przesiadce z Diesla z dwumasą.

5,0

Układ jezdny

Jak dla mnie 5, bo lubię sztywne, twarde zawieszenia. Jest pewnie, precyzyjnie i po "sportowemu", ale też nie ma niepokojących stuków z zawieszenia podczas jazdy po gorszej drodze. Układ kierowniczy jest dopełnieniem skrzyni, bardzo przewidywalny i czuły, daje dużo frajdy z jazdy, szczególnie na krętych drogach. W odniesieniu do charakterystyki auta - 5. Jeśli ktoś szuka przede wszystkim komfortu, to już na samym wstępie to auto nie jest dla niego - wtedy dałbym 3.

3,0

Karoseria

Tu mam problem, bo lakier jest bardzo podatny na rysy. Trzeba bardzo uważać, nawet przy takich czynnościach jak zdejmowanie śniegu szczotką z dachu. Na plus za to zaliczam zabezpieczenie przed rdzą w porównaniu do poprzedniej generacji. Oczywiście, jak to z Mazdą, trzeba zakonserwować podwozie i profile, ale moja Trójka, pomimo 9 lat, przed konserwacją nie była ani trochę pordzewiała. Ogólnie - na 3. Ta jakość nie pasuje do reszty auta.

Komfort

5,0

Widoczność

Bez zastrzeżeń. Nie jest to szklarnia typu Xsara Picasso i siedzi się dość nisko (niżej niż np. w Aurisie z porównywalnego roku), ale wszystko widać. Duże lusterka z czujnikami martwego pola dają dobrą kontrolę nad tym, co za nami i z boku.

4,0

Ergonomia

Po japońsku - wszystko tam, gdzie się spodziewamy. Ładne podswietlenie deski, zegary w tubach, lewarek od skrzyni dość wysoko, co jest wygodne. Jedyny minus to sterowanie nawiewem - za nisko i nieintuicyjnie umiejscowione. Poza tym wszystko ok, sterowanie radiem i tempomatem bardzo proste.

4,0

Wentylacja i ogrzewanie

Ogrzewanie szybko ociepla kabinę, klima szybko chłodzi. Podgrzewane fotele mają pięciostopniową regulację, a dużym plusem jest podgrzewana przednia szyba. 4 zamiast 5 przez problemy z zaparowanymi szybami - to irytujące.

4,0

Przestrzeń dla kierowcy i pasażerów

Sporo miejsca (mam 175 cm, wiec w sumie wszędzie mi wygodnie), fotele calkiem wygodne i dośc twarde. Plus za podpórkę lędźwiową u kierowcy, minus za jej brak u pasażera. Duża krecha za zbyt krótkie siedziska. Trzeba trochę się powiercić z pokrętłami, żeby znaleźć dobrą pozycję. Ogólnie jest ok, ale poziom Volvo czy nawet Toyoty to nie jest.

3,0

Wyciszenie

No słabo. Do 90 jest znośnie, przy 140 jest głośno i nie ma co się czarować - można to było zrobić lepiej. Jest podobnie jak w Corolli z 2006 roku pod tym względem. Tu nie ma co tłumaczyć się sportowym charakterem, bo po prostu przyoszczędzono na wygłuszeniach. Ważne - nie jest to czynnik skreślający to auto. Trzeba jednak o tym pamiętać.

Ekonomiczność

5,0

Łatwość utrzymania (pod względem kosztów)

Po przesiadce z Diesla Volvo daję 5. Po roku zero niespodzianek, części są niedrogie i dostępne, a wymiany były czysto eksploatacyjne (świece, olej, filtry itd). Potencjalne wymiany np sprzęgła czy elementów zawieszenia - bajka, nie ma dwumasu. Co za ulga po Dieslu. Spalanie średnio 8.3 l/100 przy jeździe głównie po Wrocławiu uznaję za akceptowalne jak na 2.0 wolnossaka.

5,0

Stosunek jakość/cena

Oglądałem sporo aut, i raczej do 30 tys. i z tego rocznika nie kupiłbym nic solidniejszego. Nawet biorac pod uwagę minusy, o których pisałem, to kawał dobrego auta z radosnym charakterem.

Niezawodność

5,0

Bezawaryjność (drobiazgi)

Nic nie było oprócz żarówki świateł mijania i błędu systemu istop, ale to na własne życzenie. Nie korzystam z niego, i akumulator od start-stop się rozładował.

5,0

Bezawaryjność (poważne usterki)

Brak.