Ocena kierowcy - Hyundai Accent I Sedan

Hyundaiem Accentem już nie jeżdżę, odsprzedałem go kuzynowi, a sam kupiłem sobie Chevroleta Lacetti. Accentem przejeździłem trzy lata i powiem szczerze, miło wspominam ten okres. Samochód miał już swoje lata, więc kilka rzeczy (rdza, alternator, jakieś drobnostki) się trafiały, ale i tak nie miałem z nim jakichś poważnych problemów. Okazał się bardziej przestronny, niż wydaje się to z zewnątrz, bardzo dobrze się prowadził i sprawdzał zarówno w mieście, jak i w trasie. Był tani, a miał klimę (pochodził z polskiego salonu). Wbrew obiegowej opinii, plastiki we wnętrzu nie były wcale takie złe (kuzynka w Seacie Cordobie z chyba 2001 roku ma bez porównania gorsze), podobnie jak awaryjność. Generalnie, był to mój pierwszy samochód (nie licząc ojcowskiego Lanosa) i cieszę się, że właśnie na niego trafiłem.

Bardzo dobre osiągi, zwłaszcza przyspieszenie i elastyczność, niskie spalanie (góra 7 litrów na setkę, i to z klimą!), niska awaryjność i jedna wada - hałas. Powyżej 3000 obrotów robi się naprawdę głośno.

Długie skoki lewarka, ale to nic. Ogólnie, nie ma co narzekać, także na trwałość.

Bardzo dobre zawieszenie - Accent prowadzi się jak auto o klasę większe, to tego znakomicie wybiera i tłumi nierówności. Lekka nadsterowność tylko zwiększa przyjemność z jazdy. Plus świetny układ kierowniczy z dobrze dobranym wspomaganiem.

Duże szyby, dobra pozycja za kierownicą, więc wszystko dobrze widać. Czego chcieć więcej?

Przyzwyczajenia wymagają przyciski do elektrycznych szyb - przy lewarku zmiany biegów. Deska rozdzielcza mogłaby też być lepiej podświetlona. Reszta - ok.

Auto zimą bardzo szybko się rozgrzewało dzięki wydajnemu nawiewowi, do działania klimy też nie ma zastrzeżeń. W ulewny dzień szyby szybko parowały, ale wystarczyło włączyć klimatyzację i po problemie.

Accent I generacji to małe auto - Koreańczycy chcieliby, żeby to był kompakt, ale do klasy C dużo brakuje. Niemniej, wnętrze było całkiem przestronne, jeśli chodzi o miejsce na nogi. Szeroko nie było, chociaż kilka razy podróżowaliśmy w 5 na długie trasy i nikt się nie skarżył. Mogłoby być trochę więcej miejsca nad głową. Bagażnik w sam raz.

To chyba jedna z większych wad Accenta - silnik nie tylko nie jest dobrze wyciszony, ale i o wytłumieniu zapomniano; na postoju czuć niezłe wibracje. Nieco lepiej z szumem opon i wiatru, ale też nie rewelacja.

Na zużycie paliwa nie ma co narzekać, samochód pali najwyżej 7 litrów na setkę w ruchu mieszanym, nawet z włączoną klimą (w mieście około 8, na trasie można zejść gdzieś do 5,5). Przegląd robiłem u zaprzyjaźnionego mechanika, więc ze mnie nie zdzierał, a co do cen części... No, tu jest gorzej, zwłaszcza jeśli chcemy kupić nowe w serwisie. 1400 zł za pompkę do wspomagania - chyba kogoś pop... Zamienniki w sklepach są znacznie tańsze, ale rzadko kiedy dostępne od ręki. W sumie jednak auto nie jest drogie w eksploatacji, rzadko się psuje.

Autko takie można już kupić za 1000 zł, i to nieźle wyposażone. Mój miał klimę, centralny zamek z alarmem, elektryczne szyby z przodu, wspomaganie kierownicy, obrotomierz, regulację wysokości fotela kierowcy i regulację lędźwiową oparcia, a nawet regulację podświetlenie zegarów (deska rozdzielcza i tak prawie nie była podświetlona) - czyli bajery, których w starym Hyundaiu się nie podziewałem. Jakość też nie jest zła, wbrew obiegowej opinii.

Auto miało swoje lata, dlatego trzeba się było do kilku rzeczy przyzwyczaić, np. do zacinającego się zamka w tylnych lewych drzwiach albo do zamarzającego akumulatora w zimie. Poza tym - wymiana części eksploatacyjnych, co jest w końcu rzeczą normalną.

Dwa razy (raz, na szczęście, w garażu, raz niestety w trasie) posłuszeństwa odmówił alternator. To najpoważniejsza awaria, jaka dręczyła Accenta. Zepsuła się też pompka do wspomagania kierownicy, z której zaczął cieknąć olej i pracowała głośniej niż silnik. Kupiłem na szrocie używaną i wymieniłem - było po problemie.