Ocena kierowcy - Honda Logo

Opinia po 2 egz. Logo: bardzo rzadkie na naszym rynku auto miejskie (w PL nigdy oficjalnie nie oferowane), ale 100% japońska Honda z tymi wszystkimi, typowymi cechami dla klasycznych Hond, czyli jak ktoś lubi auta japońskie, szczególnie starsze, to to auto polubi i się w nim odnajdzie. Hondziarze raczej na pewno! Małe, zwinne, dynamiczne, neutralnie prowadzące się, przyjazne użytkownikowi, tanie w utrzymaniu i zaskakujące dobrze wyposażone jak na tamte czasy, chyba wtedy najlepiej z całej konkurencji... Gdyby nie problemy z korozją typowe dla Hond z tamtego okresu (dlatego nasze pierwsze sprzedaliśmy), to dałbym wyższa ocenę. Zdecydowanie Jedno z najlepszych aut miejskich jakimi jeździłem - polecam, szczególnie początkującym i/lub niedoświadczonym kierowcom, bo dużo wybacza i bardzo lekko i neutralnie się prowadzi. Jedynie coraz ciężej znaleźć naprawdę zadbany egz., szczególnie wizualnie (dużo skończyło jako dostawcy jedzenia itp.), dlatego warto dopłacić więcej za ten lepszy, szczególnie dobrze wyposażony, niż brać najtańszy, pordzewiały. z pełnym wyposażeniem, w tym sprawną i nabitą klima to rzadkość, ale warto za taki dopłacić, szczególnie jak blacharsko zadbany, czy zakonserwowany.

"D13B7" - 1,35 R4 8V 65 KM, czyli prosty, wolnossący, niezawodny, wysoka kultura pracy i moment już od dołu, bo bez zmiennych faz rozrządu (rozrząd na pasku), czyli nie trzeba wysoko kręcić i co najważniejsze - nie bierze oleju jak wiele innych motorów tej marki. Nie tak oszczędny jak nowsze Diesle, ale na pewno pobije je bezawaryjnością i kultura pracy (po rozgrzaniu niemal go nie czuć i nie słychać). Fabrycznie lany olej 10W40 ok. 3 L wchodzi. Silnik bezproblemowo radzi sobie nawet z 3-ką dorosłych pasażerów na pokładzie, czy pełnym bagażnikiem! Natychmiastowa reakcja na każde muśniecie pedału gazu, auto aż kusi do dynamicznej jazdy, jednakże wtedy spalanie ok. 1-1,5 L więcej. Co ciekawe, to nie czuć, by klimatyzacja aż tak obciążała silnik. Silnik po ponad 20 latach sie nie rozszczelnił.

Typowo Hondowska konstrukcja, czyli krótko zestopniowane 5-biegów, lekko chodzący lewarek. Do 120 kmh jest OK, później zaczyna brakować 6-tki (wtedy mało które auto miało) i robi się głośno. 140 kmh osiąga bezproblemowo i można tyle nią gnać na dłuższy dystans. 150+ kmh to prędkość max, ale z 6-tką poleciałaby na pewno znacznie więcej, bo czuć, że silnik ma zapas. Przy prędkości max auto zaskakująco stabilne. Bezproblemowo śmigam nią po ekspresówkach i autostradach. Napęd elastyczny, więc pociągnie niemal z każdego biegu przy dowolnej prędkości. Płyn przekładniowy 75W90 GL4 ok. 2 L wchodzi.

Precyzyjnie, lekko i neutralnie prowadzące się auto, Ba potrafi sprawić radość kierowcy. Ze względu na niewielki ciężar pojazdu (poniżej tony) fabryczny układ jezdny jest bardzo trwały. Moja przy ponad 144 tys. km ma ciągle oryginalne zawieszenie za wyjątkiem łączników stabilizatora - oryginały mało trwałe na nasze drogi, zamienniki bywają bardziej solidne. Zawieszenie twardawe, dlatego wygodniej się prowadzi z załadowanym bagażnikiem lub co najmniej 2-ką pasażerów na pokładzie. Na pusto na nierównościach trochę nią rzuca, lecz stabilnie trzyma narzucony kierunek. Świetny układ kierowniczy - dobrze wyważone wspomaganie hydrauliczne i doskonałe wyczucie drogi.

Prosta, przejrzysta, bez udziwnień, czy kombinacji - przypomina nieco skurczonego Civica 3D z tego okresu. Logo jest ponoć rozmiaru Civica pierwszych generacji. Tylko 3-drzwiowa, 5-drzwiowe nigdy nie oferowane w Europie. W środku wydaje się większa niż na zewnątrz. 4 średniej wielkości osoby zmieszczą sie, choć 5-osobowe to raczej żart, chyba, że Azjaci. Duże, szeroko otwierające się drzwi, wygodne wsiadanie i wysiadanie. Zaskakująco wysoki prześwit (lepszy niż niejeden nowoczesny" crossover"), więc krawężniki mu też raczej nie straszne. Trochę mały bagażnik, lecz to raczej typowe w takich autach, ale zakupy spożywcze wejdą. Zapasówka (dojazdówka) z narzędziami w środku, a nie pod autem. Nadwozie podatne na wiatr boczny - wysokie o raz lekkie, więc nie dziwi. Marna konserwacja podwozie, dlatego warto a wręcz należy zrobić konserwację...no chyba, ze znajdzie się egz. zakonserwowany, ale to białe kruki, choć mój jest. Osoby co nie lubią "pstrokatych lakierów" musza się naszukać, bo białe/srebrne/czarne/ciemnozielone to rzadkość - przeważają neonowozielone (typowy dla tego modelu), żółte, czerwone, czy niebieskie. Lakier czerwony najsłabszy i jak ktoś zaniedba, to szybko płowieje. Bardzo dobrze świeca reflektory (żarówki H4).

Po prostu wzorowa - nie ma się do czego przyczepić. Duże lusterka (w kolorze nadwozia) i na dodatek elektrycznie sterowane i podgrzewane. Nieco "vanowata" pozycja za kierownica, choć to głównie złudzenie. 5/5 zasłużone. Słabe podświetlenie kabiny nocą - 1 lampa na środku sufitu to za mało, szczególnie doskwiera brak podświetlenia bagażnika, bo półka zasłania większość światła.

(prawie) Wszystko przejrzyście i na swoim miejscu, wsiadasz i już wiesz co i jak. Jedynie trochę niefortunnie umieszczony przycisk podgrzewania lusterek z ich regulacją - jest zasłonięty kierownicą i trza na wyczucie by w niego trafić. Kontrolka włączonej klimy na przycisku podobnie, lecz jak klima sprawna, to nie jest to jakimś sporym problemem. Ja jeżdżę z klimą cały rok, więc się tym nie przejmuję. Reszta bez zastrzeżeń, choc mi bardzo brakuje regulacji podparcia lędźwi ,czy podłokietnika (na trasie). Fotel kierowcy ma regulację siedziska na pochylenie i wysokość, a to rzadkość. Bodaj ze względów bezpieczeństwa wsiadanie do tyłu tylko od strony pasażera/chodnika, bo fotel kierowcy się nie odchyla/odjeżdża. Fotel składa się jednym ruchem dźwigni i dostępny także z tylnej kanapy. Szyby elektryczne, kierowcy z funkcją "auto". Centralny zamek u mnie sterowany zdalnie. Minus to brak regulacji położenia kierownicy, ale to wtedy typowe w "japończykach". fotele z przodu mogłyby być nieco wygodniejsze.

Bardzo wydajna klima (aż 525g czynnika R134a wchodzi) szybko odparuje szyby, też szybko się wnętrze nagrzewa nawet w mrozy - na max grzaniu nie idzie w kabinie wysiedzieć. Duże oszklenie powoduje, że kabina latem szybko się nagrzewa, dlatego klima sprawna to duży zaleta, daje radę. Dodatkowy atut to podgrzewane lusterka (to była opcja wraz z ich z elektr. regulacją). Podgrzewanie tylnej szyby standard. Brak filtra kabinowego.

Jak na auto tego kalibru to jest zaskakująco dobrze, ale tylko dla średniego wzrostu dorosłych i max 4 osób. W środku ma się wrażenie siedzenia w mikrovanie, takie też jakby uczucie siedzenia za kierownicą. 4 uchwyty na na poje (2 przód+2 tył) to ewenement nawet w wielu aktualnych autach europejskich. Pojemny schowek w desce po str. pasażera. Fotel kierowcy mógłby jeszcze nieco niżej dać sie opuścić dla wyższych kierowców. Tylna kanapa (oparcia) składana asymetrycznie - by byłą równa podłoga trza wyjąć zagłówki. Zaskakująco z 2-3 dorosłych na pokładzie, czy pełnym bagażnikiem Honda dalej dynamicznie i zwinnie się prowadzi, a nawet bardziej komfortowo pracuje zawieszenie. Bardzo trwała tapicerka oraz plastiki wnętrza.

Takie sobie, szczególnie nadkola tył i klapa bagażnika (słychać koła i szum deszczu). Po konserwacji podwozia i profili zamkniętych jest poprawa w hałasie. Powyżej 120 kmh robię się już głośno. Warto dodatkowo wygłuszyć tylną klapę, co jest banalnie proste. O dziwo opływający wiatr nie jest problemem. Sam silnik i wydech ciche jak cholera. Kupując opony warto sugerować się ich poziomem hałasu i wybierać te najcichsze.

Prosta, nieskomplikowana konstrukcja, przyjazna tez dla domorosłych mechaników, ceny bardzo atrakcyjne i dobry wybór zamienników, a części eksploatacyjne wspólne z wieloma japońskimi Hondami z tamtego okresu. W OC żadnych dopłat za markę, czy model - przy pełnych zniżkach z NNW mnie wynosi niecałe 470 pln/rok w ponad 100 tys. mieście wojewódzkim. Bak ma 40 L i jak się jeździ dynamicznie to trzeba częściej tankować, ale taka pojemność baku w tych autach to norma. Ze względu na niewielką masę bardzo trwałe zawieszenie oraz układ hamulcowy. Ze względy na miejski charakter przyspieszonemu zużyciu może ulec sprzęgło, lecz na szczęście jest tanie tak samo jak większość części eksploatacyjnych typu filtry, świece, łączniki, końcówki, kable, gumy itp. itd. nawet renomowanych producentów. 3 paski osprzętu - każdy agregat ma swój pasek, tj. serwo, alternator i sprężarka klimy. Z klimą pali nieco więcej - oczywiste.

Mało które auto miejskie z tego okresu oferuje tak wiele tj. wyposażenie + wrażenia z jazdy za tak rozsądne pieniądze! Niestety b. tanie egz. się już dawno pokończyły - najprawdopodobniej zostały zajechane w trupa marnym serwisem i lub na dowozach jedzenia. Warto dopłacić więcej za dobrze wyposażony, zadbany egz. szczególnie ze sprawna klimą, bo jeszcze długo posłuży. Bardzo porządnie złożone aut - na nierównościach nic mi nie zgrzyta i nie stuka w środku. Japońska elektryka porządna, rzadko cokolwiek się psuje. Bardzo trwały układ klimatyzacji - pod warunkiem, że napełniony.

Łączniki stabilizatorów przód na polskich drogach, łożyska (nie trza wymieniać całych piast, tylko można same komplety naprawcze łożysk). I to tyle - przy 145 tys. km ma w 99% ciągle oryginalne zawieszenie oraz hamulce i wszystko sprawne.

Słabe blachy, cienki lakier, czyli typowo Japonia - częsta korozja tylnych nadkoli, przy progach, rzadziej tylnej klapy (raczej typówka dla Hond z tamtego okresu). Konserwacja podwozia obowiązkowa! Warto dbać o lakier często myjąc i ew. zabezpieczając, szczególnie zimą jak solą drogi.