Ocena kierowcy - Honda HR-V II SUV Facelifting

Honda HR-V w wersji Elegance po lifcie z CVT, jak dla mnie jest strzałem w dziesiątkę. Jest to moja trzecia Honda użytkowana od nowości, poprzednio były dwie Hondy Civic IX gen. jedna z 2012, druga z 2016 r. Markę oceniam bardzo dobrze i dlatego postanowiłem kontynuować przygodę z Hanią. Tym razem moim głównym celem była automatyczna skrzynia CVT. Jest to na pewno skrzynia, której trzeba się nauczyć, ale się to opłaca. Przede wszystkim niskie spalanie i pełen komfort jazdy. Samochód jest jeszcze bardziej przestronny poprzedniego Civica, ma nareszcie miejsce na stopy dla pasażera z tyłu. Bagażnik jak na tę klasę samochodu jest po prostu wielki. Ogólnie w porównaniu do konkurencji od Toyoty CH-R to przepaść jeśli chodzi o komfort podróżowania i możliwości załadunkowe. Samochód po liftingu nieco urósł i bardziej nabrał charakteru, szczególnie z przodu, co mi się bardzo podoba. Jeśli chodzi o jakość wykonania to klasa sama w sobie, jednak samochody produkcji japońskiej są lepiej poskładane od HR-V z Meksyku. O szczegółach opowiem poniżej.

Jak na razie jest OK, moc 130 KM może nie powala, ale w zupełności wystarcza do normalnej jazdy, nawet podczas jazdy autostradowej załadowane auto po brzegi z czterema osobami na pokładzie radziło sobie lepiej niż dobrze.

O tej skrzyni naczytałem się wielu rzeczy, w testach na necie niektórym nie podobała się jazda z CVT, ale moim zdaniem tej skrzyni "trzeba się nauczyć". Dla każdego coś miłego, można korzystać z automatu lub z manetek przy kierownicy w trybie sekwencyjnym. Przy gwałtownym przyspieszaniu, wciskając pedał do oporu samochód gwałtownie nabiera obrotów jednostajnie przyspieszając. Jadąc na tempomacie dłuższy odcinek, zauważyłem korzystniejsze zachowanie samochodu w trybie sekwencyjnym, nie ma wtedy np. chwilowego "wycia" silnika gdy samochód podjeżdża na wzniesienie, można samemu ewentualnie zmienić na łopatce z siódmego na szósty bieg. Jest to fajna zabawa.

Rewelacja, samochód stabilnie trzyma się nawierzchni, nie ma odczucia niepewnego pokonywania zakrętów z większymi prędkościami. Zawieszenie jest zestrojone może troszkę za sztywno dla osób oczekujących dużego komfortu, dlatego wybrałem wersję Elegance z większym profilem opon.

Bryła samochodu jest stonowana, aczkolwiek taka mi się podoba, wszystkie elementy są idealnie spasowane, to jednak produkcja japońska daje się poznać. Z lakierem na razie nic się nie dzieje, za szybko by cokolwiek powiedzieć, po prostu trzeba o niego dbać, nie żałować past i wszelkich preparatów utrzymujących lakier w dobrej kondycji. Jak wiadomo lakiery w dzisiejszych czasach daleko odbiegają od naszych oczekiwań i przyzwyczajeń z lat dawnych.

Bardzo dobra, dzięki sporym lusterkom, kamerze cofania (w wersji Elegance po lifcie jest w standarcie), czujnikom z tyłu i przodu jest doskonale.

Troszkę zajęło mi czasu odpowiednie ustawienie kierownicy w stosunku do fotela, jednak przesiadka z Civica robi swoje. Tam się jednak zajmowało nieco inną pozycję za kierownicą. Jednak po kilku dniach udało mi się znaleźć idealny kompromis i już jest OK. Można podróżować trzymając kierownicę, jednocześnie mając łokcie na podłokietniku w drzwiach i konsoli centralnej. Pasażerowie podróżujący na tylnej kanapie są wręcz rozpieszczani komfortem podróży, jest przestronnie i komfortowo. Mały minus za zbyt małe schowki w drzwiach. W Civicu były większe. Płasko składająca się tylna kanapa i Magic Seats to już taka wisienka na torcie.

Zawsze bałem się nawiewu po stronie pasażera z przodu. Po ustawieniu nawiewów w górę pasażer w ogóle nie odczuwa dyskomfortu. Samochód bardzo szybko i efektywnie się schładza wewnątrz, korzystam wyłącznie z ustawienia "AUTO". W końcu nie po to kupuję automatyczną klimę, by później w niej gmerać w ustawieniach. Jest bardzo dobrze.

Tak jak pisałem wcześniej jest rewelacyjnie. Cała konkurencja wysiada w tym względzie, na czele z CHR od Toyoty. Wszystkie Captury, Mokki, Stoniki i inne wynalazki muszą jeszcze troszkę popracować nad przestronnością wnętrza przy zewnętrznych wymiarach do 4,3 m.

W komentarzach często pojawia się opinia, że przy wyższych obrotach jest głośno. W Civicu chcąc gwałtownie przyspieszyć, również trzeba było go kręcić na 6500 obrotów i również cicho nie było. Hond tak ma i uważam, że to jest jej urok. Po prostu mozna poczuć troszkę emocji. Przy codziennej jeździe jest wręcz bardzo cicho i znowu dziękuję Bogu za wybór CVT. W mieście to bajka, a silnik zawsze ma właściwe obroty, są przeważnie niskie co powoduje totalną ciszę w samochodzie, słychać jedynie fajny pomruk. Przy jeździe autostradowej przy stałej prędkości 130-140 jest również w miarę cicho i można swobodnie prowadzić rozmowę w kabinie. Tak jak pisałem wprowadzanie silnika na obroty powyżej 4 tyś. obrotów jest równoznaczne z głośniejszą pracą silnika.

Myślę, mając doświadczenie z serwisami Hondy nie są one jakoś szczególnie droższe od konkurencji. Wykupiłem dodatkowy pakiet gwarancji/ubezpieczenia do pięciu lat, więc myślę, że moje wydatki ograniczą się do kosztów przeglądów.

Cena na pierwszy rzut oka może się wydawać wysoka, ale po bliższym zapoznaniu się ze specyfikacją i konfiguracji samochodu od konkurencji z tym samym wyposażeniem okazuje się, że Honda jest po prostu okazją cenową. Honda HR-V w wersji Elegance po lifcie jest samochodem kompletnym, prawie, ponieważ ideałem było by zastosowanie aktywnego tempomatu, takiego jak w Civicu X gen. Ale poza tym jest wszystko.

Nie stwierdzono.

Brak.