Ocena kierowcy - Honda HR-V I

Zadbany silnik HR-Vki chodzi jak złoto, rocznik 1998 z przebiegiem niemal 170.000 jeździ wciąż na pełnym syntetyku bez najmniejszego wycieku czegokolwiek skądkolwiek. Chodzi równo i bardzo cicho. W zasadzie tylko przy włączonej klimatyzacji słychać, że w ogóle chodzi.

Skrzynia jak dla mnie bez zarzutów, bardzo elastyczna, przełożenia wchodzą lekko i we właściwe miejsce. Pare razy zdarzyło mi się, że wsteczny nie skoczył na właściwe miejsce, ale w zasadzie nic dziwnego - bo zawsze było to na zimnym silniku.

Ani to auto osobowe, ani terenowe, jednym słowem SUV. Zatem jak na ten stan rzeczy: zawieszenie jest odpowiednio sztywne do warunków miejskich - i odpowiednio elastyczne do jazdy w terenie. Automatyczne 4x4 nie jest przystosowane do najcięższych przepraw, ale oceniam je jako doskonałe ze względu na jego przeznaczenie, którym z pewnością nie są rajdy Dakar.

Siedzi się wysoko, więc dużo widać. Ze względu na podniesiony \"tyłek\" tylna szyba daje niewielkie pole widzenia, dodatkowo widoczność ograniczają zagłówki tylnych siedzeń; ale wynagradzają to kosmicznie duże i wyraźne lusterka. W zasadzie dzięki nim tylna szyba mogłaby wogóle nie istnieć.

Wszystko jest w zasięgu ręki i w naszym polu widzenia. Tutaj jednak dwie wady: Położenie panelu sterowania szybami zdecydowanie jest zbyt blisko końca drzwi, aby z niego skorzystać trzeba rękę cofnąć znacznie do tyłu w niewygodny podczas jazdy sposób. Oczywiście jest to kwestia przyzwyczajenia i wyuczenia odruchu, ale jednak mogłoby być bardziej dostępnie. Drugi minus - bardzo ciężko jest dostosować siedzenie, nie ma pełnej regulacji, siedzenia wskakują na konkretne ząbki w konkretnych odległościach. Po dostosowaniu siedzenia i oparcia proponuje go już nie zmieniać, w innym wypadku powrót do tej samej pozycji po jej zmianie zajmuje w cholere czasu i powoduje sporą frustrację. Poza tym wszystko lux.

Klimatyzacja super, chłodzi szybko i dobrze. Ogrzewanie niestety potrzebuje sporo czasu na rozruch.

Przestrzeń kierowcy kosztem przestrzeni pasażera tylnej kanapy. Aby wszyscy siedzieli wygodnie i mieli wystarczająco miejsca na nogi - muszą być Japończykami. Niestety przy średnim wzroście kierowcy 1,80 - osoba na tylnej kanapie będzie się męczyć jak w samolocie pasażerskim klasy turystycznej.

Wyciszenie jest raczej średnie, do 60-70 cisza jak makiem zasiał, 70-100 - wyraźny szum, powyżej 100 na długiej trasie może być męcząco.

Jak na 1.6 16V pali przeciętnie, ani dużo, ani mało. Standardowo koło 9-10l. Serwis w oryginalnym serwisie kosztuje fortunę, w zwykłym warsztacie nie wiele więcej niż jakikolwiek inny samochód. Same części ani oryginalne, ani zamienniki - nie są szczególnie drogie.

W każdym aucie coś się zepsuje, przepali, wybije. W tym wypadku zdarza się to niezwykle rzadko, ale się zdarza.

Zero poważnych usterek zaliczonych od wyprodukowania wozu (książka serwisowa). A minęło przecież 11 lat.