Ocena kierowcy - Honda CR-V II

Znakomite auto rodzinne, solidne i wdzięczne na co dzień, a w pełni rozwijające skrzydła podczas większych podróży oraz wszelkich niecodziennych zadań typu przeprowadzki czy remonty. Na umiarkowanych wertepach i w zimie nie do zastąpienia! Gdyby nie fakt, że trafił mi się akurat egzemplarz po przejściach (których efekty zaczęły ujawniać się dopiero jakiś czas po zakupie), to byłbym zachwycony tym samochodem i nie chciałbym się z nim już nigdy rozstawać. Ale mimo pewnych mankamentów mojego konkretnego przypadku - i zakładając, że większość tych aut jest od nich wolna - Honda CR-V drugiej generacji to swego rodzaju "samochód doskonały": duży w środku, a jednak nie klockowaty na zewnątrz i łatwy w prowadzeniu; pojemny i mocny w przewożeniu dużych ładunków, a jednak nie powalający spalaniem; "prawie terenówka", a jednak spalająca tyle co niejeden miejski sedan czy kombi i niemal tak samo wygodna w codziennych sytuacjach miejskich. Warto założyć opony typu AT i można jeździć cały rok w każdych warunkach bez obaw o brak przyczepności! Jest to auto specyficzne z wyglądu, które może się podobać albo nie, ale ma swój klimat i swoich oddanych wielbicieli, do których ja zdecydowanie się zaliczam. Warto je sprawdzić i dać mu szansę, bo potrafi pozytywnie zaskoczyć.

Jest OK. Cudów nie ma, ale nie jest to auto o zapędach sportowych, tylko czołg do zadań specjalnych oraz skutecznego przemieszczania się na wszelkie, długie i krótkie dystanse, z którym to zadaniem ta jednostka napędowa radzi sobie bardziej niż przyzwoicie. A jak ktoś dobrze operuje obrotami i sprzęgłem/skrzynią, to i całkiem zrywne potrafi być ;)

Manualna 6-biegowa; jedynka dość krótka, ale bardzo mocna do samego ruszania, z kolei dwójka potrafi się w dole zakrztusić (czasami jest za szybko na jedynkę, ale za wolno/za ciężko na dwójkę, np. przy wolnym przejeżdżaniu przez progi zwalniające, szczególnie pod górkę i przy załadowanym aucie). Trójka za to jest bardzo elastyczna i można na niej objechać większość miejskich sytuacji od 20 do 50-60 km/h. W trasie po nabraniu tempa najczęściej piątka, bardzo rzadko korzystałem z szóstego biegu (od okolic 130-140 km/h), ale dobrze, że jest! (w poprzednim aucie odczuwałem duży brak szóstki na autostradach, z kolei tutaj piątka jest na tyle długa, że spokojnie ogarnia do 130-140, a rzadko jeżdżę szybciej).

Auto świetnie trzyma się drogi, komfortowo się prowadzi, manewrowanie na parkingu wymaga czasami o jedną poprawkę więcej, ale nie przysparza żadnych trudności.

Nieliczne pojawiające się początki rdzy w aucie niemal 20-letnim to bardzo dobry wynik. Głównie na drzwiach.

Doskonała widoczność we wszystkich kierunkach, nawet do tyłu mimo stosunkowo niedużego okna. Parkuję bez czujników cofania i jest OK.

Wygodne fotele, wysoka pozycja za kierownicą (może być też ustawiona niżej jeśli ktoś woli), regulowany kąt kierownicy sprzyjają wygodnemu prowadzeniu przez długie godziny jazdy. Ogólna praktyczność wnętrza bardzo na plus, aczkolwiek schowek z przodu miejsca pasażera mógłby być większy, zważywszy na dużą przestrzeń w kabinie, przydałyby się też większe kieszenie w drzwiach, ale ogólnie nie jest źle. Składany stolik pomiędzy przednimi fotelami to bardzo fajne rozwiązanie, a duży stół turystyczny na standardowym wyposażeniu służący jako podłoga bagażnika to wręcz genialny pomysł - przydał się nie raz!

Działa bardzo dobrze: klima sprawnie chłodzi w upały, a wentylacja i ogrzewanie dość szybko ogarnia parujące i/lub marznące szyby.

Rewelacja! Zarówno z przodu, jak i z tyłu bardzo dużo miejsca we wszystkich płaszczyznach; nogi mają swobodę ruchów, łokcie można rozłożyć szeroko, a nawet wysokie osoby nie będą trzeć głową o sufit. Trzy osoby na tylnej kanapie spokojnie się mieszczą - oczywiście nie będzie to super komfortowe na całodzienną trasę, ale 2-3 godziny jazdy w ten sposób całkowicie do zrobienia (płaska podłoga - brak typowego centralnego wybrzuszenia na wał) jeszcze w tym pomaga. Przesuwane tylne kanapy i regulowane nachylenie ich oparcia dodatkowo ułatwia komfortowe dopasowanie do pasażerów.

Na co dzień w mieście i mniejszych trasach całkiem przyzwoicie, ale przy dłuższej jeździe autostradą potrafi zmęczyć szum powietrza, opon i silnika (diesel) więc trzeba zrobić głośniej radio ;)))

Nie jest to może najtańsze auto w utrzymaniu (ze Skodą było lepiej ;) ) ale też na pewno nie najdroższe, dużo dostępnych zamienników (chociaż warto zainwestować w te lepsze, zwłaszcza jeśli chodzi o zawieszenie, bo oszczędzanie na tych szybko zużywających się elementach powoduje, że za chwilę znowu są luzy i trzeba je ponownie wymieniać)

Za "te pieniądze" (w momencie kupna w roku 2020 cena poniżej 20 tys. zł za 15-sto letnie wtedy auto) jestem bardzo zadowolony z zakupu i komfortu jazdy oraz walorów użytkowych, jakie ma do zaoferowania Honda CR-V II.

Trudno mi się tutaj obiektywnie wypowiedzieć, ponieważ w moim egzemplarzu sporo drobiazgów nie działało już od zakupu, częściowo z winy poprzedniego właściciela (lub tego kto składał to auto jeszcze wcześniej po sprowadzeniu z Niemiec).

Standardowe naprawy zawieszenia, hamulców, sprzęgła, normalne po latach eksploatacji. Silnik OK, tylko raz zapiekły się dwa wtryskiwacze i ich wyjęcie w celu wymiany pochłonęło sporo czasu i kosztów. Natomiast nigdy nie zdarzyło się nic nagłego, co spowodowałoby konieczność przerwania trasy, holowania/lawety, unieruchomienie auta itd. wszystko planowe naprawy w miarę użytkowania.