Ocena kierowcy - Honda Accord VII Sedan

Jeździłem wcześniej accordem, miałem o nim bardzo dobre zdanie i spodziewałem się podobnych wrażeń tym bardziej, że tamten był produkcji europejskiej /generacja V/ a ten /VII generacja/ japońskiej. Wersja 2.4 executive, która jeździłem 8 lat to świetny samochód z bardzo dobrym silnikiem, bezpiecznym układem jezdnym. Mam jednak wrażenie, że \"księgowi\" musieli w nim więcej palców maczać niż kiedyś, stad pewnie rozczarowującee usterki po 120 tys. km. Ale i tak, jak sądzę, na tle innych modeli można uznać Accorda za relatywnie niezawodnego.

Silnik bardzo dobry, system vvti gwarantuje, gdy potrzeba stosowny przyrost mocy, na co dzień można zaś jeździć spokojnie ale i oszczędnie, zmieniając biegi przy 2 - 2,5 tys obrotów. 190 KM daje sporo możliwości. przy wyprzedzaniu w polskich warunkach rzecz niezastąpiona. Na poczatku oleju nie musiałem dolewać. Od jakiegoś czasu, nie pamiętam po jakim przebiegu - 70 - 80 tys. km stało sie to w niewielkich ilościach konieczne - może 1l na 10000 km. w Accordzie generacji V do końca eksploatacji przeze mnie /ok.110 tys. km/ nie musiałem dolewać oleju w ogóle.

Skrzynia precyzyjna, do \"6\" trochę musiałem się przyzwyczaić, skrzynia w Passacie 1.8T, który użytkowałem wcześniej wydaje mi się lepsza. Tu z rzadka nieprecyzyjny ruch ręki może skończyć się zgrzytem. Może to też była wina sprzęgła. Cofanie tylko po bezwzględnym zatrzymaniu wcześniej, kwestia sysnchronizacji.

Układ jezdny raczej o sportowej niż komfortowej charakterystyce, wkleja się w zakręty, daje spore poczucie pewności przy szybkiej jeździe. Koleiny znosi źle. Dobra osłona silnika, zbyt szybkie natarcie na poprzeczne garby parę razy kończyły się lekkim łomotem ale bez skutków. Generalnie samochód jest nisko zawieszony, przy najeździe na krawężniki trzeba uważać. Do 130 tys. km bez wymiany amortyzatorów, jedynie niedawno jakieś drobiazgi, poduszki gumowe przy ostatnim przeglądzie.

Słaba do tyłu, nie założyłem czujników cofania i żałuję, parę razu ich brak mnie trochę kosztował i to w okolicach własnego garażu. Lusterka nie dają pełnej kontroli, w Maździe 6 widoczność w lewym zwłaszcza lusterko lepsza - specjalny kształt dopasowany do kształtu karoserii.

Ergonomia bez zarzutu, wszystko intuicyjne. Elektryczne ustawienia siedzenia kierowcy niestety bez pamięci, po przestawieniu trzeba troche stracić czasu by powrócić do właściwej pozycji, łatwiej to chyba byłoby zrobić ręcznie.

Po jakimś kolejmy przeglądzie, jak mi sie wydaje, autoklima stała mniej sprawna. Może to tylko takie wrażenie. Konserwacja przy kolejnych przeglądach wiele nie poprawiała. Generalnie w porządku ale jak więcej osób na pokładzie odparowanie szyb niekiedy trochę trwa. Słyszalny i lekko odczuwalany agregat klimatyzacji albo/i wentylator. Z ogrzewaniem nigdy nie było żadnych problemów.

Z przodu przestrzeni pod dostatkiem, z tyłu kanapa wygodna ale miejsca mniej. Dużych dorosłych facetów na dłuższych odcinkach komfortowo przewieźć może być trudno. Bagażnik mniejszy i mniej ustawny niż w Passacie, Carinie czy Maździe 6. Ma za to uchwyty do siatki, czego w obecnej generacji Mazdy 6 sedan z niepojętych przyczyn nie uświadczysz za żadną cenę. Siatka zaś podtrzymująca bagaż to wynalazek niezwykle praktyczny - nic nie lata i nie tłucze się.

Wyciszenie przyzwite. Na pewno lepiej wygłuszonna niż np Mitsubishi Lancer czy starsze generacje Civic, gdzie każdy kamyk wywołuje dzwoniący rezonans. Chyba tak jest w ogóle, że klasa C jest zwykle słabiej wygłuszana. Passat był lepiej wygłuszony, zwłaszcza po kolejnych zabezpieczeniach antykorozyjnych wymuszonych przez gwarancję i dodatkowo płatnych, słychać było coraz mniej kamyczków i żwiru, gdy uderzała o płytę podłogową czy błotniki

Zużycie paliwa było dla mnie w sumie pozytywnym zaskoczeniem. Średnio Honda paliła mi ok 10 -10,4 litra na 100km przy mieszanej jeździe miejsko-dojazdowej i często włączonej automatycznej klimatyzacji. W trasie zejście nawet poniżej 8 litrów także przy szybkiej jeździe nie powinno stanowić problemu. Pali mniej niż mój Passat 1.8 T z 1999 roku.

Kupiłem go w promocji rocznikowej, z dużym upustem, nastawiony byłem na model 2.0 a trafiła się okazaja kupna 2.4 i zdecydowanie nie żałuję. Gdybym miał płacić po cenie katalogowej pewnie bym się wówczas nie zdecydował. Wizyty w serwisie na pewno rzadsze i mniej kosztowne niż w przypadku Passata. Serwis fabryczny Hondy w Warszawie na wysokim poziomie. Honda to na pewno jedna z najmocniejszych marek w relacji jakość/cena, przynajmniej moje dotychczasowe doswiadczenie to potwierdza, mielismy dotąd w rodzinie 2x Accorda i raz Civica.

Do prawie 100 tys. km nic się specjalnego nie działo. Na poczatku trochę trzeszczał fotel kierowcy - ale ja swoje ważę. Wizyta w serwisie załatwiła problem. Po 30 tys. musiałem wymienić opony - z jakiś powodów były nierówno zdarte. Po ustawieniu geometrii i wymianie opon wszystko było w porządku. Parowały reflektory, co odkryłem po długiej podróży w deszczu, wymieniono mi po gwarancji na koszt Hondy.

Od początku skrzypiało sprzęgło, kolejne smarowania przy okazji przeglądów problem załatwiały na krótko. Po ok. 120 tys. sprzegło w końcu zdecydowałem się wymienić, było twarde. Różnica po wymianie była wyraźnie widoczna. Mimo braku kolizji po 8 latach eksploatacji samochodu zaczęła w czasie jazdy niekiedy włączać się kontrolka systemu SRS, kasowanie błedów nic na dłużej nie dawało, problem powracał. Dopiero diagnoza bez wyłączania silnika ustaliła, że jest to błąd wewnętrzny modułu SRS. Trzeba go wymienić, co wiąże się ze sporym kosztem. Tu moja wiara w niezawodność Hondy została nieco nadwątlona. Akurat system srs powinien być szczególnie niezawodny.