Ocena kierowcy - Honda Accord VI Sedan

Wersja 2.0 ES, najlepsze auto jakie miałem, teraz żałuję trochę, że ją sprzedałem. Może zacznę od tego, że po prawie 20 latach nie miała praktycznie żadnych śladów zużycia wewnątrz oprócz wytartej skóry na kierownicy i bardzo delikatnie wgniecionego fotela kierowcy. Jakość wykonania po prostu powala, przez 2 lata nie usłyszałem ani jednego skrzypnięcia w środku, w 18-letnim aucie. Druga sprawa: komfort jazdy: ileż to razy myślałem, że mi zgasł, a to po prostu brak jakichkolwiek odgłosów i wibracji silnika na wolnych obrotach; widoczność jak na sedana dobra, polecam zamontować czujniki parkowania z tyłu. Na trasie super. Wygodne, łyka kilometry aż miło, mocy nie brakuje, może delikatnie zbyt głośno jak na ten segment przy większych prędkościach (szum). Główny minus to niestety rdza, która pojawia się w miejscach typowych dla tego modelu: łączenie ściany grodziowej z nadkolami, sanki(!) zawieszenia z przodu bardzo trudno dostępne i nadkola. Dodatkowo u mnie (i nie tylko) kilka dziur nad i pod uszczelką przedniej szyby, w podłodze niestety też, w tylnych nadkolach już dziury na przelot no i zaczynało brać progi, które nie istnieją jako część - trzeba wyciągać z innej. Resztę napiszę w osobnych kategoriach.

Ten silnik to Japonia w pełnym tego słowa znaczeniu. Nigdy się nie sprzeciwia rozkazom kierowcy, pracuje pięknie do samego końca obrotów i sprawia mu to przyjemność. Zupełnie inaczej się nim jeździ niż w typowych rzędówkach. Stworzony do pracy na wysokich obrotach. Po latach trochę oleju bierze, u mnie było to 0.2-0.5l na 1000km, w zależności od stylu jazdy. Ciśnienie fabryczne miał na każdym cylindrze i daję rękę uciąć, że moc też. I jeszcze długo tak będzie. Takich silników już nie będzie.

Skrzynia generalnie OK, nic tutaj mnie nie zaskoczyło na plus ani na minus.

Niestety z układem jezdnym miałem problemy od samego początku. Wibracje przy przyspieszaniu, jakby myszkowanie wyczuwalne w środku, nie dawało mi to spokoju i było jedną z przyczyn sprzedaży tego egzemplarza. Wymieniałem wszystko: półosie, przeguby, podporę, całe koła, opony, robiłem zbieżność i wyważanie: nic nie pomogło.

Niestety po latach rdza pojawia się w typowych miejscach, a oprócz tego może wyskoczyć dosłownie wszędzie. Taki urok starej Hondy. Inne marki w tym segmencie wyglądają jednak dużo lepiej pod względem wytrzymałości karoserii na korozję.

Jak to w dużym sedanie - przeszkadzają głównie słupki A. Przy cofaniu jest ok, jeśli posiada się czujniki parkowania, w przeciwnym razie trzeba uważać.

Bardzo wygodne, nikt nigdy nie narzekał, wręcz przeciwnie.

Na autostradzie trochę szumi.

Typowe części są niewiele droższe od tych do innych marek europejskich. Tutaj niestety nie ma miejsca na oszczędności, to nie Opel. Trzeba brać albo porządne Japońskie zamienniki albo oryginały, w przeciwnym razie albo część nie będzie pasować, albo zaraz się zepsuje.

Drobnych usterek brak. Wszystko działało tak jak wyjechało z salonu. Jedyne co się psuło to wysuwana elektrycznie antena od radia. Nic więcej.