Ocena kierowcy - FSO Polonez Hatchback

Kupiłem go w 2019 od pierwszego właściciela - rocznik 1990 z udokumentowanym przebiegiem 95 tysięcy. Nie jest to samochód idealny, ale z pewnością nie zasługuje na aż tak mocną krytykę z jaką spotyka się w polskim Internecie; można wręcz powiedzieć że panuje moda na opluwanie tego auta - zapoczątkowana przez pewnych motoryzacyjnych jutuberów. Samochód mi się podoba; jest bardzo komfortowy jeśli chodzi o tłumienie nierówności; przekłada się to jednak na kiepskie właściwości jezdne. Jeśli mamy jakąkolwiek kulturę techniczna i zaglądamy czasem pod maskę to jest to de facto auto bezawaryjne. Lubi wypić - zwłaszcza w jeździe miejskiej. Czy można jeszcze jeździć nim na co dzień? Oczywiście można - pod warunkiem, że się to lubi.

Silnik OHV to od zawsze największa bolączka tego auta. Ma kiepską elastyczność, dynamikę, dużo pali oraz cechuje się niską trwałością(słynny wał korbowy podparty na 3 łożyskach). W zimie wiecznie niedogrzany; w lecie się przegrzewa. Gdy utrzymujemy wysokie obroty to jakoś tam jedzie. Plus za niezłe, rasowe brzmienie.

Pozytywne zaskoczenie. Biegi wchodzą gładko i precyzyjnie. Wygodne i niespotykane umiejscowienie lewarka.

Bardzo miękkie zawieszenie; z tyłu archaiczny resor piórowy. Gwarantuję nam to spory komfort za cenę złych właściwości jezdnych. Jak ktoś jeździ tylko po mieście to będzie zadowolony, ale do dynamicznej jazdy w trasie to auto się nie nadaje.

To auto jest naprawdę nieźle narysowane - zawsze mi się podobało. Owszem korozja go bierze, ale nie ma tu takiej tragedii jak to ludzie opowiadają. Przy dbaniu o konserwację trzyma się dobrze. Gdzie są wszystkie ople czy fordy z lat 80-tych i 90-tych? Już dawno na złomowisku; tego się w ogóle nie spotyka, podczas gdy jeżdżących polonezów jest w Polsce jeszcze ponad 38 tysięcy(stan na grudzień 2021). Przejeździłem już 2 zimy i nic się nie dzieje. Więc jak widać nie jest tak źle.

Typowo dla aut z tamtych lat - świetna widoczność do przodu i na boki. Wstecz trochę przeszkadzają tylne słupki.

Ergonomia na minus. Przełączniki sprawiają wrażenie rozrzuconych losowo bez żadnego zamysłu. Nawet po 2 latach jeżdżenia tym autem często nie mogę spamiętać gdzie co jest. Brakuje też podświetlenia klawiszy.

Wentylacja bardzo w porządku. Jeśli chodzi o ogrzewanie to grzejnik to nie jest, ale grzeje wystraczająco. Większym problemem jest wolne nagrzewanie się silnika.

Pomimo zewnętrznych wymiarów auto wydaje się w środku dość ciasne.

Jak na konstrukcję z końca lat 70-tych to nie jest źle. Da się rozmawiać przy jeździe ekspresem.

Większość części jest jeszcze dostępna, ale niektóre zaczynają być już ciężkie do zdobycia, a ich ceny szybko rosną(np. wahacze). Sporo pali(miasto 15L; trasa 10L)

To auto nadal można kupić jeszcze w niskich cenach, ale nie oszukujmy się - w dzisiejszych czasach raczej mało kto kupuje już poloneza do jazdy na co dzień.

W sumie to nic się nie dzieje poza drobnymi problemami z elektryką i psującymi się klamkami.

Przez cały okres użytkowania miałem tylko jedna poważniejsza usterkę - pompa wody. Na szczęście stało się to gdy go odpaliłem w garażu. W trasie nigdy nie zawiódł.