Ocena kierowcy - Ford C-MAX II Grand C-MAX

Po pozytywnych doświadczeniach z Focusem MK2 postanowiłem przywiązać się do marki. Ze względu na wakacyjne i zimowe podróże wybór padł na Grand C-MAX. Nasz poprzedni Ford -Focus hatchback z czasem stał się dla nas za ciasny i trochę za słaby na podróże po całej Europie. Przed zakupem zaliczyłem jazdy próbne z silnikami 1.0 Ecoboost i 1.6 Ecoboost. Mniejszy totalnie mnie rozczarował. Warkot jak w dieslu, mała elastyczność i jednak wyczuwalne spore wysilenie jednostki napędowej. Po przesiadce do 1.6 Ecoboost zmieniamy planetę. Aksamitny pomruk silnika, natychmiastowa reakcja na najmniejsze dotknięcie pedału przyspieszenia,

Niezwykle elastyczny. 5 bieg uniwersalny. Asystent ekonomicznej jazdy podpowiada optymalne przełożenie. Nie zdecydowałem się na ocenę doskonałą, ponieważ uważam zużycie paliwa za zbyt wysokie. Doceniam osiągnięcia Forda w dziedzinie downsizingu, jednak zwiększanie mocy przez dodanie turbosprężarki powinno być skorelowane z troską o ograniczenie zużycia paliwa. Gdzieś w tych wszystkich nowinkach umknęła podstawowa dla nabywcy sprawa - oszczędność paliwa. Polaków jeszcze nie stać na kilka samochodów w rodzinie używanych według konkretnych potrzeb, dlatego jazda Grand C-MAX po mieście trochę jednak smuci. 11-12 litrów mnie razi.

Precyzyjna, cicha, szybka. Wreszcie nie zdarza się zgrzyt przy wstecznym (to był znak firmowy Focusa).

Wrażenia znane mi z Focusa. W zakrętach wręcz przyklejony do drogi. Żadnych przechyłów nadwozia, bujania, niepewności.

W porównaniu z Focusem siedzę wyżej, co automatycznie podwyższa ocenę widoczności. Trzeba trochę czasu na nabycie wyczucia gabarytów, zwłaszcza z przodu - nie widać przodu karoserii (czujniki parkowania mam tylko z tyłu).

Grand C-MAX to inna klasa niż Focus. Nic dziwnego, że cieszę się jak dziecko z każdego udogodnienia. Dużo schowków, uchwytów, składane stoliki z tyłu przednich siedzeń, punktowe oświetlenie dla każdego pasażera, chowane rolety przeciwsłoneczne w tylnych drzwiach to być może norma dla użytkowników vanów, ale dla mnie przyjemne odkrycie. Już teraz wyobrażam sobie przydatność każdego rozwiązania w podróży.

Kabina jest duża, więc trzeba więcej czasu na ogrzanie. W Focusie to był moment. Za to utrzymanie przejrzystości szyb lepsze. W Focusie często parowała tylna szyba. W Grand C-MAX bez użycia klimy wszystkie szyby mam czyste.

Przesuwane tylne drzwi to rewelacja. Wsiadanie swobodne nawet w ciasnych przestrzeniach między autami na parkingu. Tylne siedzenia przesuwają się tak jak przednie. Można dowolnie regulować pozycję siedzenia. Oryginalne składanie środkowego miejsca tylnej kanapy sprawia, że pasażerowie mogą poczuć się jak w luksusowej limuzynie. Z przodu pełny luz.

Jedynie podczas uruchamiania słychać silnik. Potem naszych uszu dobiega tylko szum powietrza opływającego auto. Nawet stojąc obok samochodu z włączonym silnikiem ledwo go słychać. Dobrze, że w systemie start and stop wyłączenie silnika sygnalizuje kontrolka na desce rozdzielczej. Generalnie wyciszenie kabiny jest doskonałe.

Podczas zakupu zostałem uprzedzony o wyższym niż w 1.0 Ecoboost zużyciu paliwa. Niby 1-1,5 litra więcej to nic, ale w czasie codziennej jazdy boli. W warszawskich korkach widok spalania na poziomie 11-12 litrów to norma. Można ten wynik zredukować nie wyłączając systemu start and stop. Jednak oszczędzanie na siłę może wykończyć akumulator i rozrusznik. Konkluzja jest taka: do miasta to raczej Ka lub Fiesta i nie oczekujmy od Grand C-MAX rewelacji. Jego walory odkryjemy poza miastem.

Cena jest adekwatna do jakości i subiektywnej wartości auta. Ja kupując "na firmę" doświadczyłem siły kupującego. Zakres ustępstw dealera i negocjacji kosztów opcji wyposażenia niedostępny dla osób fizycznych. Generalnie auto nabyłem na bardzo korzystnych warunkach i dla mnie ta kategoria zasługuje na ocenę doskonałą.

Po 2 tys. km nie wystąpiły żadne usterki. Mam nadzieję, że nie muszę użyć sformułowania "na szczęście" i dla Grand C-MAX to norma.

Brak