Ocena kierowcy - Fiat Stilo Hatchback

Wprowadzeniu Stilo na rynek towarzyszyło kilka poważnych błędów marketingowych. Dla przypomnienia jego premierą praktycznie zbiegła się z premiera toyoty corolli, z którą stilo usiłowało konkurować zaawansowaniem technologicznym. O ile corolla była ikoną światowej motoryzacji produkowaną od lat obaj 70tych, o tyle Stilo było czymś zupełnie nowym. Reklama vs reputacja? Domyślacie się jak to musiało się skończyć. Włoskie samochody są cenione za styl, polot, osiągi i... stosunkowo atrakcyjne ceny. Czy wiecie, że dobrze wyposażone stilo 1,8 na przełomie 2001 i 2002 roku kosztowało ponad 70 tys zł? To się nie mogło udać:) Stilo to całkiem przyzwoity samochód, który stał się chłopcem do bicia dziennikarzy motoryzacyjnych. Do dziś korzystają z tego kompetentni nabywcy rynku wtórnego. Kilkuletnie stilo, z polskiego salonu, z dobrym wyposażeniem to wydatek kilkunastu tysięcy. W zamian kupujemy oryginalne, wbrew pozorom niezawodne auto, o bardzo fajnej stylistyce (3d:), ponadprzeciętnych osiągach i wysokim poziomie bezpieczeństwa. Często od pierwszego właściciela, który na samochód chuchał i dmuchał.

Ten silnik to optymalny wybór w Stilo. Po pierwsze ze względu na dynamikę: 133km to bardzo przyzwoity wynik z 1747 cm. Moment jest rozwijany harmonijnie i jego całkiem pokaźne wartości są dostępne już w dolnym zakresie obrotów. Takie parametry pozwalają na dobre osiągi i rozsądne zużycie paliwa, które jest praktycznie identyczne jak w wersji 1,6. Ot po prostu aby poruszać się dynamicznie nie musimy wciskać gazu do oporu. Drugi powód jaki przemawia za jednostką 1,8 to system wtryskowy. Użytkownicy wersji 1,6, która jest uzbrojona w system boschowski mają liczne problemy z przepływomierzem i przepustnicą (falowanie obrotów, problemy z rozruchem). To zresztą nie tylko przypadłość tego modelu, trapi także wiele innych marek i modeli wykorzystujących podzespoły niemieckiego dostawcy. Z nieznanych bliżej przyczyn silnik 1.8 wykorzystuje japoński układ wtryskowy...Hitachi:), który jest pancerny i zupełnie bezusterkowy. Mankamenty jednostki są dwa. Pierwszy to wariator fazy rozrządu. W moim przypadku klekocze już bodaj od 30 tys km. Poza charakterystycznym dźwiękiem przy rozruchu nie jego niedomaganie nie niesie za sobą żadnych negatywnych konsekwencji. Drugi (mały) minus to zużycie oleju, którego w zależności od stylu jazdy dolejemy ok 1-1,5l na 10 tys km. Koszt jest pomijalny, po prostu trzeba pamiętać. Oczywiście w podobnie jak w innych wersjach stilo należy bezwzględnie przestrzegać wymiany rozrządu co 50-60 tys km.

Nie przepadam za skrzynią w Stilo. Faktycznie mogłaby mieć 6sty bieg, który byłby pomocny w trasie. Jej minus to także relatywnie słabe synchronizatory. Nie jest to żadna katastrofa, ale przy szybkim wrzucaniu trójki cicho słychać charakterystyczne zgrzytnięcie.

To auto ma bardzo charakterystyczne zawieszenie. Jest bardzo miękko zestrojone, ale prowadzi się pewnie. Jego specyficzna stabilność jest pochodną zastosowania belki skrętnej w tylnym zawieszeniu. W efekcie otrzymujemy komfortowe i bardzo stabilne auto. ESP oczywiście sprawnie minimalizuje konsekwencje błędów kierowcy. Stilo nie jest propozycją dla kierowców lubiących soczystość zawieszenia jaką dają rozwiązania wielowahaczowe, ale dla kogoś kto ceni pewność i bezpieczeństwo. Układ kierowniczy - proszę zwrócić uwagę, że wersje 1,8 i 2,4 mają bardziej bezpośrednie przełożenie układu kierowniczego niż pozostałe modele (2,2 vs 2,5 o ile mnie pamięć nie myli) To w znacznej mierze kwestia gustu, ale ambitniejsi kierowcy będą zadowoleni. Wspomaganie kierownicy jest oczywiście elektryczne, czego osobiście nie lubię (nie ma jak stara poczciwa hydraulika), ale w zasadzie wszystkie współczesne samochody wykorzystują to rozwiązanie. Trwałość - przednie wahacze wytrzymują średnio 75 tys polskiej katorgi. Całkiem nieźle. Łączniki stabilizatora (oryginalne) w moim przypadku wytrzymały także 75 tys km. Silentblocki belki skrętnej zwykle wymienia się po ok 100-120 tkm. Minusem jest stukająca przekładnia kierownicza, która po prostu tak ma. Wymieniłem na gwarancji bodaj 3 i każda praktycznie od razu zaczynała charakterystycznie pukać. Ot fuszera dostawcy, czyli koncernu TRW. Oprócz dyskomfortu akustycznego nie powoduje to żadnych negatywnych konsekwencji.

Generalnie ok. Minusem są szerokie przednie słupki. Ambiwalentna cena bezpieczeństwa.

Rozplanowanie tablicy jest modelowe. Fotele dość wygodne. Mam wersję 3d, więc dostęp do tylej kanapy jest nieco utrudniony.

Sprawne ogrzewanie, sprawna klimatyzacja. Pewien minus to niskie prowadzenie aluminiowego przewodu klimatyzacji, który w przypadku dobicia zawieszenia na dużym wyboju jest narażony na pęknięcie.

3d ma pewne ograniczenia w tym zakresie, ale w 5d jest bardzo wygodnie.

Na 5 tym biegu powyżej 130km/h silnik zaczyna być słyszalny. Tu przydałby się 6sty bieg.

Trasa o przelotowej 130-150 to zużycie ok 8l/100km. W czysto miejskim ruchu (krótkie trasy, korki) dynamiczna jazda oznacza konieczność wlania 10-10,5 l/100km. Przeglądy są dość tanie ponieważ to jest proste auto. ASO oczywiście należny omijać ponieważ prezentuje żenujące kompetencje za zupełnie nieuzasadnione kwoty.

Kupiłem używane stilo, które było nafaszerowane wszystkimi nowinkami techniki jakie w compactach oferowano w pierwszej połowie lat dwutysięcznych. ESP,ASR,MSR,ABS, 6x airbag, system hi-fi, podłokietniki, cup-holdery etc, etc. Proszę zobaczyć ile dziś kosztują takie auta. To w dalszym ciągu doskonała propozycja rynku wtórnego. Czy kupiłbym nowe? No cóż musiałbym się bardzo poważnie zastanowić;)

Przepalające się żarówki, przymarzające klamki, niekontaktująca kostka czujnika obecności pasażera, szwankujący wariator fazy i synchornizator trójki. Detale, które zdarzają się w większości europejskich samochodów.

To auto nigdy nie odmówiło posłuszeństwa.