Ocena kierowcy - Fiat Cinquecento

Małe i proste autko do miasta, ale jak trzeba w trasę pojechać, to bez szaleństwa też da radę, jak coś trzeba przewieźć większego po złożeniu kanapy mały dostawczak. Wyciąga spokojnie do 120 km/h, na polskich drogach prawie nigdzie więcej nie potrzeba. Może mało efektowne, ale nadrabia ekonomicznie. Większość roku sprawnie się Cieniasem poruszam po mieście, ale latem potrafiłem w ciągu weekendu zrobić blisko 1000 km. Jednak polecam rozwagę przy wyprzedzaniach (przyspieszenie nie wgniata w fotel) i uprzedzam, że komfortowo się jeździ we 2 osoby, przy 4ce osiągi słabiutkie. O holowaniu przyczep czy innych pojazdów też można zapomnieć.

Silniczek prosty, ale swoje zadanie spełnia-zapewnia znośne osiągi takiego małego autka. Kultura pracy przeciętna, ale w tej klasie i cenie to mało istotne-ważniejsze że w miarę niezawodny i oszczędny.

Biegi wchodzą poprawnie, czego chcieć więcej? Mi osobiście pasuje długa dźwignia. Aby nie męcząc silnika jechać na 4ce trzeba w mieście łamać przepisy i jeździć 55-60 km/h;-)

Zawieszenie niezbyt wyszukane, za to odporne. Na dziurach i polnych drogach się trochę trzęsie i hałasuje, jednak przez 3 lata głównie po mieście 0 defektów. Jak koła napompowane dobrze wspomaganie kierownicy zbędne, rewelacyjna zwrotność.

Samochód oszklony jest bardzo szczodrze, widoczność na wszystkie strony rewelacyjna, jeden z plusów tego samochodu.

Wyposażenie skromne, ale co potrzebne do jazdy jest i to pod ręką. Skąpa zabudowa (po co wozić wytłoczki z plastiku?) jest zrekompensowana dużą przestrzenią z przodu, fotele OK nawet na trasie 400 km, trochę brakuje schowka, za to jest kilka półeczek.

Bez zarzutu-jak trzeba chłodzi lub grzeje, regulacja przystępna i pod ręką dla kierowcy oraz pasażerów, dmuchana niezbyt głośna.

Jak na zewnętrzną wielkość samochodu jest dobrze, a z przodu-rewelacja. W większych autach z racji bardziej rozwiniętej zabudowy plastikami bywa ciaśniej. Mam prawie 180 cm wzrostu i za kierownicą mam zapas miejsca, pasażerów woziłem nawet ponad 2-metrowych i się mieścili. Z tyłu 2 osoby się w miarę mieszczą, jedynie jak przedni fotel cofnięto na max. mało miejsca na nogi.

W tej materii szału nie ma-obrotomierz zbędny, bo silnik dobrze słychać. Problemy z zawieszeniem też od razu usłyszymy, każdą dziurę takżr. Powyżej 100ki silnik zagłusza radio. Ale mimo wszystko jeśli tłumiki są całe nie jest to hałas, który zamęczy czy uszkodzi słuch.

Jest OK - pali niezbyt dużo (choć mógłby teoretycznie przy tej pojemności jeszcze mniej), a jak się ma LPG można się śmiać na stacji-100 km kosztuje kilkanaście zł. Trasa ok. 5, miasto ok. 8 litrów gazu/100 km, z pewnym marginesem zależnie od obciążenia, warunków i techniki jazdy. Części niezbyt drogie, naprawy dość proste, więc jak ktoś majsterkuje ma szanse coś zrobić sam, a mechanicy nie zdzierają.

Za ok. 2 tys. zł można kupić kilkunastoletnie sprawne auto z dobrą blacharką. Bardzo dobre do miasta, zwrotne i zwinne, ale i w trasie sobie radzi jak kierowca nie ma ambicji rajdowca. Dla praktycznych ludzi, którzy chcą mieć urządzenie do jeżdżenia, a nie szpanować, szczególnie niezbyt zamożnych albo młodzieży. Dużo lepsza opcja, niż poniemieckie rupiecie.

Kilkunastoletnie auto co jakiś czas musi odwiedzić mechanika. Głównie normalne zużywające się elementy, np. pasek klinowy, świece, klocki czy szczęki hamulcowe, tłumik. Dla niskiego spalania musi być wyczyszczony i wyregulowany gaźnik. Dość łatwo się wyciąga (do wyregulowania) linka ręcznego, robią się luzy na drążku zmiany biegów. Hałaśliwe zawiasy drzwi-to ma każdy Fiat. Na dziurach łatwo pokrzywić felgi.

Z trasy zawsze zjeżdżałem;) Z grubszych spraw przez 3 lata raz uszczelka pod głowicą oraz dziura w zbiorniku paliwa.