Ocena kierowcy - Fiat Bravo II Hatchback 5d

Samochód w moich rękach 7 lat i 70kkm, serwisy olejowe (Millers) co ok. 12kkm/co rok, pełna seria. Najmocniejszy silnik, pełne wyposażenie (Emotion). Opinia z okazji 200.000km. Samochód mocno powyżej przeciętnej: bardzo wysoka bezawaryjność, bardzo dobry silnik, bardzo dobrze zabezpieczona (a przy tym ładna) karoseria, bardzo dobre wyposażenie i bardzo dobra pojemność bagażnika. Reszta oscyluje w okół przeciętnej, z drobny zgrzytem w postaci (równie) drobnych usterek. A więc nie znajdziecie tu skrzyni z civica, wyciszenia/jakości wykonania z golfa, czy prowadzenia z focusa. Kwestia priorytetów. Prawdę mówiąc trudno będzie o następcę, jeśli przyjdzie na niego pora. Za zapach nowości i kilku (niedostępnych w 2009 r.) asystentów jazdy musiałbym obecnie wyłożyć 130k+ zł. I taki samochód nie byłby wcale szybszy, lepiej wyposażony, nie spalałaby mniej i nie mam gwarancji, że byłby bardziej bezawaryjny. Rozsądnym wyborem byłaby pewnie corolla 2.0 180KM, która (po wyłożeniu tych ok. 130k) zapewniałaby mi co najwyżej marginalny postęp. Tak naprawdę odczuwalną różnice zrobiłoby dopiero auto za 200k+ (rav4, stinger, sorento). A przecież za punkt odniesienia przyjmujemy 12-letniego fiata o rynkowej wartości (w porywach) do 15k…

2.0, 165KM, 350Nm, 8,2s. 0-100km/h. Poprawiona wersja bliskiego ideałowi 1.9: tym razem bez problemu klap wirowych. Bardzo wytrzymały osprzęt (sprawdzony przez szerokie grono chipujących: zbliżenie się do 200KM i 400Nm bez zmian mechanicznych to nie problem). Bezobsługowy (w teorii i praktyce) DPF. Dotąd żadnych problemów. Warto jedynie pamiętać o profilaktycznej (interwał kilku lat) wymianie uszczelki smoka oleju (sparciała potrafi zasysać powietrze - objawia się to wariującą kontrolką ciśnienia oleju przez kilka-kilkanaście sekund po odpaleniu zimnego silnika; problem znany posiadaczom insygni). Bardzo dobry sprint 80-120km/h, prędkości autostradowe bez zadyszki (a z lekką zadyszką do okolic licznikowych 230km/h), rozsądna przewaga osiągów nad popularnym 2.0tdi 150KM (i czesto zaskakująca dla posiadaczy tych ostatnich - studzi zapędy poganiaczy). Gdyby nie fakt, że całokształt zestrojony raczej pod trasę, to osiągi godne warmhatcha. To wszystko przy (wierzcie mi, maksymalnym) średnim spalaniu 7-7,5l./100km. Minimalnego nie sprawdzałem. Wady? (Niska) kultura pracy i (nie tak znów duża) turbodziura / lag: w połączeniu z długimi przełożeniem skrzyni i sprzęgłem, bez wyczuwalnego momentu „złapania”, na niskich obrotach samochód sprawia wrażenie mułowatego (jeździłem 1.6hdi 90KM, który w jeździe (bardzo) miejskiej wydawał się żwawszy - dopóki nie spróbowałem wyprzedzać…). Long story short: dodając do tego przeciętny promień zawracania i przełożenie kierownicy, w „drobieniu” po osiedlowych uliczkach samochód może sprawiać wrażenie topornego (niezasłużenie).

Wg niektórych źródeł to M32 made by GM. Hondowską kulturą pracy nie grzeszy, ale dotąd bez problemów (profilaktycznie wymieniłem olej). Sprzęgło i dwumasa bardzo wytrzymałe.

Nadąża za osiągami, ale bez nadmiaru. Bardzo stabilnie w trasie, przy dowolnej prędkości. W pozostałych sytuacjach przyczepności również nie brakuje ale warto pamiętać, że (i) nie ma szpery, (ii) nad przednią osią wisi ciężki diesel, a (iii) z tylu mamy belkę skrętną (w odróżnieniu od wielowahacza z bliźniaczej gulietty). Sprężyście, nie za twardo.

Podwójnie ocynkowana karoseria - to w zasadzie zamyka temat i odsadza konkurencję. Kłania się jednak włoska robota: spuchł placek na masce, podejrzanie przypominający spodek spod cappuccino… taki wyjątek potwierdzający regułę.

Co zaskakujące, niewielkie tylne okna (boczne i klapy bagażnika) nie przeszkadzają. Lusterka duże, komplet czujników parkowania. Bardzo dobra.

Wszystko pod ręką, w tym sterowanie z kierownicy. Jedyny mankament to brak miejsca na telefon - częsta przypadłość również współczesnych samochódów wyższej klasy.

W upale w korku klimatyzacja potrafiła niedomagać. Poza tym bez problemów. Na osłodę grzane fotele przednie.

400l. bagażnik to jeden z wyższych wyników w segmencie. Składana kanapa umożliwiła dwie (szybkie) przeprowadzki. Na tył, mimo, że nieco na siłę, wszedł axkid minimid (wbrew nazwie dosyć duży fotel RWF) i wciąż mogłem zająć pozycję za kierownicą zgodnie ze sztuką (180cm wzrostu). Pamietajmy, że to kompakt.

4 gwiazdki może trochę naciągane. Idźmy dalej.

Brak usterek = brak kosztów.

8 gwiazdek. Pod koniec 2014 r. miałem jeszcze do wyboru golfy na pompowtryskiwaczach w dużo uboższym wyposażeniu za +10k zł. Teraz chyba te samochody są bardziej doceniane.

Dla cierpiących na nerwicę natręctw: koszmar. Bravo najczęściej spotkasz bez tylnego znaczka, który powinen zdobić przycisk otwierania klapy bagażnika. Poza tym: wpadające do konsoli centralnej przyciski podgrzewania foteli, odpadający kawałek (łuszczącej się) klamki i… wypełnienie przycisków od klimatyzacji o konsystencji plasteliny (najprawdopodobniej po spotkaniu z płynem do dezynfekcji rąk). Dla mnie no problem at all.

Muszę przyznać, że pierwszy właściciel zdążył zmierzyć się z problemami wieku młodzieńczego (cośtam automatycznej klimatyzacji i chłodnica). Za mojej kadencji ZERO problemów.