Ocena kierowcy - Daihatsu Feroza Standard

Moja pierwsza własna terenówka - wcześniej jeździłem różnymi 4x4 (Sportage, Navara), ale "sużbowo". A to fajny samochód za niewielkie pieniądze, o ile kogoś nie przestraszy rocznik. Ale dla tych aut czas płynie wolniej. Wg. mnie ładniejsza niż Vitara (ma też kilka innych zalet - nie rdzewieje aż tak bardzo). Dość niskie koszty utrzymania (paliwo). Wygląda nieźle, wjedzie prawie wszędzie, a w dodatku jeszcze wyjedzie. Tu najwięcej robią dobre opony. Patrol to nie jest, ale nie takie miałem oczekiwania. Na asfalcie wymaga przyzwyczajenia (jedziesz jak autobusem PKS - powoli, ale generalnie do celu). Ma wgnieciony zderzak i nie jest co sobotę polerowane woskiem - ale to taki samochód, że wcale nie wygląda to źle. Nie ma strachu, jak ktoś przyhaczy na parkingu, albo gdy otrzesz lakier o małe drzewko na wąskiej polnej drodze. Prawdziwe, małe autko terenowe - ale jeszcze z poprzedniej epoki i nie do topienia w błocie - jeśli ktoś tego szuka, to będzie zadowlony.

Wyścigówka to nie jest - i z takiego założenia trzeba wychodzić. Na początku jeździłem w zakresie 2-3 tys. obrotów - tu można mówić nawet o sensownej ekonomii jazdy. Ale silniczek najlepiej się kręci powyżej 4 tysięcy. No i ma prawie 100 KM.

Szału ni ma. Czasem problemy we wrzuceniu wstecznego, piątkę trzeba "wyczuć". Dźwignia zmiany biegów jak w autobusie - ale taki już urok tego auta. Bardzo krótkie przełożenia - po przesiadce z osobówki wymaga to przyzwyczajenia.

Samochód mocno wrażliwy na błoto na felgach (i niewyważone koła). 20 letni samochód trzyma zbieżność lepiej niż 5 letnia corsa. Napędy działają OK.

Jak to w wysokim samochodzie - oglądasz wszystkich z góry. Auto krótkie - mimo, że z tyłu mało widać, parkowanie nie sprawia problemów.

To jest 20letni samochód i w tych kategoriach trzeba go oceniać. Wnętrze zaprojektowane już dawno, trochę się różni od nowoczesnych. Brakuje mi tylko schowków na drzwiach.

Ogrzewanie na max - wypala brwi. Dach podnoszony, więc latem też nie jest źle. Istniały chyba też wersje z klimatyzacją (sądzę po zaślepionym przycisku A/C, zresztą w instrukcji jest też to opisane jako opcja).

Na szosie słychać głównie opony. No i silnik, ale to już dobrze ponad 4 tys obrotów.

Zużycie paliwa to spore zaskoczenie. Na plus. Myślałem, że 10 litrów to minumum. A w trasie - bez szleństw - udaje się spokojnie zejść do 8. Pod znakiem zapytania staje sens instalacji gazu. Części - dość drogie i generalnie trudniej dostępne niż do Golfa czy Corsy (ale to chyba oczywiste) - ale tragedii nie ma. To auto z poprzedniej epoki - podatne na takie tanie zamienniki i przeróbki, jak wstawienie amortyzatora od Poloneza. Trzeba tylko dobrego mechanika z weną i inwencją, lubiącego takie "zabawy".

Spalanie - rewelacja. Pewnie byłoby jeszcze lepiej po założeniu LPG (koszt nie najgorszej instalacji - ok. 1800 zł). Przy zakupie tanio, ale trzeba uważać - to auto ma prawie 20 lat. W porównaniu z innymi terenówkami - jakość/cena wypada zdecydowanie na plus (trudno powiedzieć to np. o konkurencyjnej Vitarze, gdzie 20 letnie sztuki z dziurami na wylot w bagażniku potrafią kosztować tyle, co dwie Ferozy). Niestety - to samo dotyczy sprzedaży - to auto nie "trzyma ceny" jak niektóre inne terenówki.

Drobiazgi.. nie działa tylna wycieraczka. Odpada uchwyt trzymający oświetlenie tylnej tablicy rejestracyjnej (przerdzewiał). To by było na tyle.

Auto stosunkowo pancerne i trudne do "popsucia". Jeszcze z czasów, gdy samochody ewentualne awarie okazywały "klasycznie" - stukiem, wzrostem temperatury silnika, itd., a nie zapaleniem się kontrolki i blokadą prędkości. Większych awarii - póki co - brak. Przegub stuka przy ostrym skręcie, ale jeszcze chyba pojeździ.