Ocena kierowcy - Dacia Lodgy Minivan

Plastiki i ogólne wykończenie daje po sobie poznać budżetową konstrukcję, jednak za 1/4 ceny VW Transportera nie ma co wymagać cudów. Auto jest przestronne, proste w konstrukcji, póki co niezawodne.

Chyba był to jedyny producent, który miał w palecie 8-o zaworowy silnik benzynowy, z bezkolizyjnym rozrządem. Dla mnie osobiście jest to jedyna alternatywa dla bezobsługowego łańcucha. Jest trochę głośniejszy, słabszy i bardziej łakomy na paliwo, niż podobne silniki 16-sto zaworowe, lecz jest to cena, którą warto zapłacić, za dużo większą trwałość. Niespodziewanie sprawnie radzi sobie z obciążeniem, ale to raczej zasługa przeniesienia napędu.

Wszystko w porządku, biegi wchodzą precyzyjnie. Brakuje jedynie 6-tego biegu w trasie, gdyż przy 95 km/h na piątce osiąga się około 2700 rpm. Jest to jednak do przeżycia, bo i spalanie drastycznie nie rośnie - na autostradzie, przy jeździe z prędkością 160 km/h zależnie od wiatru i obciążenia pali pomiędzy 12-13 l LPG/100 km. Przy 85 km/h w trasie wyjdzie pomiędzy 8-10 l LPG/100 km.

Układ kierowniczy nie daje się odczuć jako precyzyjny, kierowca nie czuje się pewnie, brakuje progresywnego wspomagania kierownicy. Zawieszenie jest zdecydowanie budżetowe, kiepsko radzi sobie z nierównościami, auto zdaje się niestabilne na bardziej krętych drogach. Gdyby nie chore warunki gwarancji (brak możliwości podjęcia działań poza ASO, brak możliwości instalacji części nie posiadających homologacji grupy Renault - grozi całkowitą utratą gwarancji!) fabryczne amortyzatory dawno zostałyby wymienione. Poza tym auto na fabrycznych kołach 195/55 R16 (największe jakie były dostępne) jest nadal bardziej podsterowne niż reszta przednio napędówek, którymi jeździłem.

Do przodu i na boki - bez zarzutu, do tyłu - ok, choć polecam czujniki parkowania, lub kamerę cofania, bo przeszkody wysokości słupka, czy niskiego ogrodzenia się nie da zobaczyć.

Przydatny schowek na górze deski rozdzielczej, jak w starych Subaru Imprezie czy Foresterze, mała kuwetka za miejscami na kubki, same miejsca na kubki dla mnie są zbyt blisko siebie, co jest problemem przy dwóch dużych kawach, schowek pasażera mógłby być większy, kieszenie w drzwiach standardowe. Fajną opcją jest podłokietnik, bez którego nie wyobrażam sobie samochodu, daje dodatkowe dwa schowki, miejsce na monety i uchwyt na długopisy. Plus za dwa gniazda zapalniczki w standardzie (z przodu i z tyłu). Minus za brak klimatyzowanego schowka, choćby w opcji oraz za brak uchwytów na kubki w drugim rzędzie (w trzecim rzędzie są dwa!)

Jak na tak dużą kubaturę (ponad 3,5 metra sześciennego) auto radzi sobie sprawnie w tym aspekcie, zarówno jak chodzi o klimatyzację jak i ogrzewanie. Wiadomo, że cudów nie ma, i rozmiar ma znaczenie. Bardzo brakuje natomiast nawiewów na drugi rząd siedzeń, nawet w najwyższej opcji wyposażenia.

Mam 186 cm wzrostu i zdecydowaną nadwagę, lecz miejsca dla mnie jest tu pod dostatkiem z przodu, w drugim rzędzie, jak siadam za fotelem ustawionym dla siebie oraz, i to jest największą niespodzianką, w trzecim rzędzie. W każdej z tych pozycji jest jeszcze sporo miejsca nad głową.

Silnik jest głośny wtryskiwacze LPG Landi Renzo klekoczą jak stary diesel, a wyciszenie jest tak jak marka - budżetowe. Poza tym, jak wszystkie samochody tego segmentu, tak i Lodgy stawia spore opory powietrza.

Nic póki co się nie psuje, spalanie jest więcej niż przyzwoite, jedyne koszty to paliwo, ubezpieczenie i przeglądy gwarancyjne w ASO, które co prawda są znacznie droższe niż w wypadku Hyundaia, lecz mimo wszystko znośne.

Bezkonkurencyjne. Można czepiać się wykończenia, ale nie da się znaleźć nowego 7-mio osobowego samochodu w pełnej wersji wyposażenia, z instalacją LPG w okolicach 50 tys. Za podobnego Opla Zafirę należałoby zapłacić około 90 tys.

Póki co, odpukać, brak.

Jak wyżej.