Ocena kierowcy - Dacia 1300 Sedan

To auto ma duszę. Potrafi dać olbrzymia radość z jazdy. Być może dlatego że odziedziczyłem je po dziadku, czuję do niego ogromny sentyment. Nie sprzedam go za żadne pieniądze. Auto jest w ciągłej, intensywnej eksploatacji. Nie boje się nim jechać za granicę. Jest to bardzo ciekawy samochód, posiadający wiele zalet, duży, prosty w kontrukcji, przez co stosunkowo niezawodny. Niedługo planuję go odrestaurować na oryginał (obecnie ma zderzaki, tylne lampy itp od nowszego rocznika). Autko wymaga odrobiny czułości i serca, ale odwdzięcza się właścicielowi frajdą z jazdy :)

Główną zaletą silnika jest elastyczność, nieźle ciągnie nawet od niskich obrotów. Nie boi się też wysokich obrotów - ładnie kręci bez żadnego dławienia, wydając przy tym całkim rasowe dźwięki :) Auto mile zaskakuje dynamiką - spod świateł łyka wszytskie poldki, duże fiaty, matizy, cinquecento i tym podobne wynalazki. Na trasie przy większych prędkościach brakuje mocy. Niska kultura pracy na wolnych obrotach - duże wibracje przenoszone na nadwozie. Ogromnie duzo zależy od dobrze wyregulowanego gaźnika i zapłonu.

W moim egzemplarzu chodzi bardzo leciutko - biegi wchodzą cicho i płynnie. Generalnie skrzynia wymaga wyczucia. Brakuje jej precyzji, a drążek jest usytuowany za dalego od kierowcy. Przełożenia skrzyni są dobrze dobrane (trochę za długa jedynka), choć największym mankamentem jest brak 5-tego biegu.

Zawieszenie zestrojone jest miękko. Mimo tego, z racji małej masy, autko trochę podskakuje na wertepach (sytuacja się poprawia przy kilku pasażerach lub wyższej prędkości). Auto świetnie prowadzi się na wprost. Nie występuje nieprzyjemne bujanie "przód-tył", co często zdarza się w autach o małym rozstawie osi. Na zakrętach auto mocno się przechyla (przy okazji - fotele nie słyszały o trzymaniu bocznym), ale przez długi czas zachowuje się neutralnie. Dopiero w granicznej sytuacji ma tendencje do lekkiej podsterowności, ale dzieki bardzo dobrej trakcji da się wyprowadzić z niebezpieczeństwa. Wysoki prześwit, cienkie opony, odpowiedni rozkład mas między osiami, oraz osłony miski olejowej i baku czynią z tego auta pojazd nadający się nawet do lekkiego terenu :) NIGDY nie zdarzyło mi się zakopać w śniegu, błocie, zawadzic o krawężnik itp. - to auto wjedzie i wyjedzie wszędzie :)

Mocny punkt auta. Nowsze samochody moga tylko zazdrościć. Jedyne do czego można sie przyczepić to niska przednia szyba - jeśli się stoi jako pierwszy na skrzyzowaniu to nie widac górnego sygnalizatora świateł.

Trudno znaleźć wygodna pozycję za kierownicą - albo się wygodnie siedzi i nie sięga do kierownicy i dźwigni zmiany biegów, albo się sięga ale podkurcza nogi. Wyposażenie spartańskie, ale wskaźniki raczej czytelne.

Ogrzewanie bez zarzutu nawet do temp. - 15 stopni. Silnik jednak długo się nagrzewa - trzeba troche poczekac zanim ogrzewanie zadziała. Wentylacja - same dysze wentylacyjne dobrze ulokowane i pomyslowo zaprojektowane. Jednak dmuchawa ma bardzo słabą wydajność - prościej otworzyc okno.

Generalnie dużo miejsca jak na takie gabaryty zewnętrzne. Gdyby jeszcze silnik był zamontowany poprzecznie, to auto było by idealnym przykładem zagospodarowania wnętrza. Jednak jest umieszczony wzdłużnie, co zabiera dużo miejsca na nogi z przodu i przeszkadza w zajęciu wygodnej pozycji. Z tyłu duzo miejsca, o ile przednie fotele nie są odsunięte maksymalnie. Duży bagażnik.

Silnik sam w sobie jest bardzo cichy, mimo rozrządu napędzanego łańcuchem. Jedak kabina nie ma żadnego wyciszenia - powyżej 85 km/h robi sie uciążliwie głośno. Na pocieszenie fajne brzmienie silnika :)

Jak na epokę z której pochodzi auto - nie jest źle, choć słyszałem że niektóre Dacie pala mniej od mojej. Pewnie kwestia gaźnika... Na trasie przy dość dynamicznej jeździe (100-130 km/h) - ok. 8,4 l. Jadąc spokojnie i nie przekraczając 90/h zszedłem do 6,3 l. Miasto - latem ok. 9 l, zimą nawet do 11 l.

Rewelacja. Jedyne co, to fakt że auto duzo pali. Ceny serwisu - niskie. Ceny części - aż za niskie. Cena zakupu - śmieszna. Duże, nietypowe, i ciekawe auto z duszą za niewielkie pieniądze. Mam na myśli modele z lat 70-tych. Im nowsze Dacie, tym bardziej lipne... modele z lat 90-tych to juz pomyłka - tandeta, chłam i godzina leżenia pod autem przypadająca na każdy przejechany kilometr ;)

Francuska produkcja, rumuński montaż :( Co jakis czas męczą jakieś drobiazgi, ale jest to głównie efekt niedokładnego serwisowania, rzadziej samego samochodu. Nie mniej jednak jakość wykonania jest kiepska i ciągnie to za soba upierdliwe pierdółki :)

Auto ma 32 lata, wcześniej jeżdził nim mój dziadek. NIGDY nie nawaliło na trasie, a przejechało większość Europy. Podzespoły wykonane przez Renault są wręcz wzorowej trwałości - silnik, skrzynia biegów, półosie, alternator, rozrusznik nie były ruszane i sprawuja się świetnie (zmieniałem jedynie pierścienie i tuleje - przez własną głupotę). Ogromnym problemem sa części zamienne. Są trudno dostępne, bardzo tanie i żenująco tandetne. Nawet jakby ktoś chciał, nie ma za bardzo dostępu do lepszych części, o oryginalnych od Renault 12 nie wspomnę. Przez to raz wymienione elementy ciągle się psują. Np. oryginalna pompa wodna przejechała ok. 180 tyś km, a nastepną zmieniłem po ok. 30 tyś. Oryginalne sprzęgło - 200 tyś - od tamtego czasu mam juz trzecie. Jesli coś oryginalnego jeszcze działa, to lepiej nie ruszać - pochodzi dłużej niż na nowych częściach. Zawieszenie z przodu trzeba robic co ok. 5 tyś - fatalna jakość części. Z tyłu na szczęście spokój. Generalnie auto bardzo niezawodne dopóki jeżdzi na oryginalnych podzespołach.