Ocena kierowcy - Citroen C3 Picasso

Citroen C3 Picasso nie jest autem luksusowym, trudno więc oczekiwać od niego nadzwyczajnych wrażeń. Odnosząc ilość "samochodu" do ceny jaką za niego zapłaciłem zasługuje na ocenę dobrą z małym plusem. Doskonale natomiast pasuje do niego określenie: samochód w rozsądnej cenie. Prosty, komfortowy, tani i praktyczny.

Wersja 1.4 z silnikiem 95 KM jest zdecydowanie źle zaprojektowana. Silnikowi brakuje elastyczności, mocy i momentu obrotowego dla tak dużej bryły samochodu i jego masy. Negatywnie oceniam też mapowanie pedału gazu - 0-100% mocy przypada na 1/4 zakresu jego wciśnięcia. Można więc delikatnie położyć nogę na pedale a auto szarpnie na światłach, włączając się do ruchu dociskamy go do dechy i kompletnie nic się nie dzieje - to bardzo mylące i frustrujące. Trudno też jechać płynnie bez tempomatu, aby utrzymać stałą prędkość trzeba bez przerwy zerkać na zegary, które przeskakują co 3-4 km, więc jazda ze stałą prędkością jest wręcz niemożliwa.

Długie przełożenia w połączeniu z bardzo czułym gazem i sprzęgłem powodują, że auto dodatkowo sprawia wrażenie mułowatego. Bardzo ciężko jest wrzucić płynnie i bez szarpnięcia bieg podczas spokojnej jazdy. Do skrzyni przyzwyczaiłem się dopiero po roku użytkowania (!).

Auto jest bardzo sztywne i zwarte, jednak umieszczone jest na bardzo gumowatym i niepewnym zawieszeniu. Cytryna ma problemy z przejeżdżaniem po koleinach, gdzie telepie nią na boki okropnie. Poza tym przez swoją wysokość kiwa się na wietrze, a w połączeniu z jazdą po długich nierównościach (obniżenia w nawierzchni) nawet przy 90 km/h autem potrafi niebezpiecznie bujnąć. Siedząc dość wysoko (jak to w miniwanie) ma się wrażenie, że auto zaraz się przewróci. Podsumowując - jazda z prędkością powyżej 90 km/h może czasem zaskoczyć. Przy wolniejszej jeździe na wybojach auto spisuje się bardzo dobrze, zawieszenie pracuje cicho i dość komfortowo, dość łatwo jednak uszkodzić oponę lub felgę.

To zdecydowanie najmocniejsza cecha cytrynki. Wysoka pozycja za kierownicą, rozdwojone słupki A, olbrzymie przeszklenia i duże lusterka powodują, że parkowanie i manewrowanie autem jest bezpieczne i pewne. Doskonale łączy się to z krótką maską i pionowym tyłem pojazdu - bardzo szybko można wyczuć auto i parkować w mieście wręcz na lakier.

Wnętrze rozplanowane jest dobrze, chociaż idąc w stronę bajerów Citroen totalnie zepsuł zegary. Mamy tu trzy różne wyświetlacze sprawiające wrażenie jakby były wzięte z trzech różnych aut. Prędkościomierz pokazuje odczyt skokowo, co podczas jazdy na trasie bywa niezmiernie irytujące. Brakuje podłokietników, a oparcia na łokcie są twarde, poza tym miejsca na tylnej kanapie przypominają bardziej krzesełko turystyczne niż fotel. Dłuższa podróż na pewno nie będzie komfortowa dla pasażerów z tyłu. Citroen broni się przemyślanym bagażnikiem, gdzie można regulować zarówno wysokość jak i głębokość (kosztem tylnej kanapy), a złożone oparcia dają płaską i łatwo dostępną przestrzeń ładunkową. Wielki minus za klapę bagażnika, o którą wielokrotnie rozbiłem głowę (mam 180 cm wzrostu), oraz idiotyczne mocowanie przednich wycieraczek - nie da się ich wymienić ani umyć bez otwarcia maski. Duży plus za radio - dobrze ustawione gra bardzo przyjemnie i naturalnie. Słucha się go z przyjemnością. Łatwo też obsługuje się je z poziomu kierownicy.

Zdecydowany plus za automatyczny program odmrażania przedniej szyby - taka funkcja powinna być w każdym aucie. Klima działa idealnie - reguluje temperaturę powietrza w kabinie poprzez dobranie odpowiedniej prędkości nawiewu i temperatury nawiewu. Tak samo grzanie - zimą w aucie jest ciepło już po pierwszych 3-4 kilometrach.

Z przodu rewelacja, ogromna ilość miejsca nad głową i wokół. Nie ma szans żeby ktoś się nie zmieścił. Siedzenie można dopasować zarówno dla małej kobitki jak i wielkiego faceta. Pasażer z przodu ma do dyspozycji równie komfortowy i miękki fotel, oraz sporo miejsca na nogi. Tylne siedzenia to porażka: krótkie, twarde i niewygodne.

Przy niskich prędkościach auto pracuje bardzo cicho i podróż jest dość komfortowa. Zasługą są tu fabrycznie montowane dobre opony i dobrze zaprojektowane nadwozie. Cały efekt psuje wyjący w niebogłosy silnik, który trzeba żyłować do 5-6 tysięcy żeby cokolwiek bezpiecznie wyprzedzić. Śmiesznie to brzmi na trasie - duże autko toczy się dostojnie, po czym dramatycznie wyje podczas przyspieszania.

Przejechałem tym autem ponad 65.000km, głównie po drogach powiatowych i krajowych. Zawsze jeżdżę sam, bez bagażu, auto w stanie fabrycznym. Przy bardzo oszczędnej jeździe bez klimy i grzecznie w sznurze pojazdów da się zejść na trasie do 6,5 - 6,7 l/100, jednak zwykle na trasie średnia wynosi 7,0 - 7,2 l/100. W mieście jest znacznie gorzej, głównie z powodu mułowatości silnika i skrzyni - tutaj spalanie rośnie nawet przy spokojnej jeździe do 8,5 - 9,0 l/100. Najgorzej cytrynka sprawuje się na autostradzie, gdzie z powodu dużej masy, małego momentu obrotowego i wielkich rozmiarów przy 130 km/h pali przeszło 8-9 l/100km. Chcą pojechać odpowiednio szybciej, np. podczas szybkiej podróży służbowej przez pół Polski musiałem docisnąć do 150 km/h, dzięki czemu pełen bak opróżniłem w niecałe 300 km, spalanie wyniosło ponad 15 l/100 :(

Stosunek jakości do ceny jest bardzo dobrą cechą tego modelu. Tani w zakupie, tani w utrzymaniu, niewiele stracił na wartości po trzech latach. Bardzo łatwo utrzymać go w dobrym stanie - łatwo się myje, czyści i konserwuje. Radzę unikać serwisów ASO, gdzie zedrą z człowieka zupełnie nierozsądne pieniądze.

Z mniejszych usterek przez trzy lata zdarzyła się tylko jedna - puściła podstawa od filtra oleju. Naprawa kosztowała ok 100 zł. Do kitu wymienia się wycieraczki.

W cytrynie po roku zmarł akumulator z powodu fabrycznej wady, za który musiałem zapłacić sam. Dopiero po kilku miesiącach Citroen ogłosił akcję serwisową i odzyskałem część kasy (500zł za wymianę!). Mimo to niesmak pozostał, pazerne ASO kazało sobie płacić pomimo naprawy gwarancyjnej.