Ocena kierowcy - Citroen Berlingo I

Przestronne i stosunkowo dobrze wykonane auto (jak na auto ciężarowe przystosowane do przewożenia osób). W porównaniu z konkurencją z tego samego rocznika (głównie Kangoo) wykonanie w "cytrynie" jest zdecydowanie lepsze - nie uświadczy się gołej blachy na drzwiach lub innych elementach wnętrza.

Niestety, silnik 1,4 o mocy 75 KM to trochę za mało jak na tego typu auto. Nie jest to auto zachęcające do szybkiej i agresywnej jazdy (wręcz przeciwnie). Jednakże wyprzedzanie innych samochodów w trasie jest męczarnią - trzeba na prawdę dobrze zaplanować manewr wyprzedzania upewniając się, że ma się wystarczająco długi odcinek wolnej drogi, o co w naszym kraju raczej trudno. Mimo wady fabrycznej (te silniki cierpiały na szybkie pękanie uszczelki pod głowicą jak i "dzwoniące" panewki) to przy stosowaniu dobrych olejów oraz pilnowaniu przeglądów silnik jest w zasadzie niezawodny. Przy przebiegu 2400000 nie brał mi oleju. :)

Jak to we francuskich samochodach - wodziki psują całą zabawę. Skrzynia nie jest precyzyjna. Nie oznacza to, że nie da się wcelować w odpowiedni bieg. Raczej chodzi o to, że trzeba się jej nauczyć, a dokładniej specyficznego wrzucania biegów - nie można tego zrobić szybko oraz trzeba się przyzwyczaić do pewnego oporu podczas wrzucania poszczególnych biegów.

Samochód jest miękki. Nie jest to co prawda amerykańskie wozidło przypominające tapczan, lecz komfort pokonywania nierówności jest duży - biorąc pod uwagę, że jest to samochód ciężarowy przystosowany do przewozu osób. Pewnego rodzaju plusem jest tylna belka skrętna dzięki czemu walizek nie trzeba wysoko podnosić. Jest to proste rozwiązanie i jak jest sprawne do działa dobrze. Minusem jest jednak jej żywotność i późniejsze koszty jej regeneracji (800-1200 zł). Trzeba także pilnować sprężyn - w tych modelach lubią pękać. Nie ma jednak co się obawiać. Jeżeli się dba o auto to jest to awaria sporadyczna (na 13 lat pękła mi jedna).

Widoczność jest dobra, szczególnie ze względu na dużą szybę przednią oraz boczne. Mankamentem są grube słupki A oraz B (szczególnie przy przesuwnych bocznych drzwiach) skutecznie ograniczające widoczność podczas skręcania - trzeba uważać na pieszych oraz samochody. Duże boczne lusterka, prosta sylwetka oraz pionowo ścięty tył dają komfort podczas cofania.

Jak na rodzinne auto nie zabrakło licznych uchwytów i schowków (także w podłodze). Co prawda w dzisiejszych czasach przeciętne auto miejskie ma więcej schowków, lecz trzeba wziąć pod uwagę okres produkcji I generacji oraz przedział cenowy. W obydwu przednich drzwiach bez problemu zmieścimy 1,5l butelkę. Podobnie jest na tylnej kanapie. Na duży plus trzeba zaliczyć półkę tuż nad pierwszym rzędem siedzeń. Mapy, pudełka z płytami CD, dokumenty (jeżeli ktoś jest np. handlowcem) nigdy już nie będą się walały po wnętrzu. Co do pozycji za kierownicą. Da się znaleźć taką aby można było jeździć i jednocześnie nie cierpieć na dolegliwości kręgosłupa. Oczywiście regulacja kierownicy tylko w jednej płaszczyźnie mocno ogranicza swobodę ustawień.

Pomimo dużej kubatury ogrzewanie jest na prawdę dobre. Dzięki silnikowi benzynowemu, już po 1-2 km z nawiewów zaczyna lecieć delikatnie ciepłe powietrze. Sam nawiew jest na tyle silny, że kobiety z dłuższymi włosami mogą je sobie suszyć. :)

Przestrzeni jest pod dostatkiem. Mając wzrost 185 cm mogłem prawie w całości wyciągnąć ręce do góry. :) Tylna kanapa pomieści 3 osoby (dla każdej są oddzielne pasy). O ile nie są to zawodnicy sumo, będzie im raczej wygodnie. Do bagażnika bez problemu wchodzi w poprzek rower ze zdjętym przednim kołem.

Niestety, w części bagażowej są "gołe" nadkola jak w busie. Dodając do tego cienką lecz praktyczną roletę, szum opon jest mocno odczuwalny.

Auto stosunkowo tanie w utrzymaniu. Na rynku jest dostępnych od groma części zamiennych - lepszych i gorszych - w zależności od zasobności portfela. Plusem jest też to, że jest to samochód prosty w budowie, tak więc znalezienie mechanika, który podejmie się pracy nad nim nie stanowi problemu.

Jak na samochód 13 letni, który miał przejechane 240000 km po naszych pięknych drogach, w środku nic nie skrzypiało ani nie odpadało. Jedynym mankamentem jest to, że samochody z tamtych lat są słabo wyposażone.

Nie jest to samochód idealny. :) Jednakże dzięki swojej prostocie myślę, że przeciętnie ogarnięty majsterkowicz jest w stanie sporo rzeczy zrobić przy nim sam. Jedynym wielkim minusem jest notoryczna awaria tylnej wycieraczki. Często jest to spowodowane awarią silnika wycieraczki (lub jego zamoknięciem), który kosztuje bagatela 500 zł i to nie w ASO. :) Elektryka wbrew pozorom nie sypała się w zasadzie w ogóle.

Samochód przez 13 lat użytkowania (jako pierwszy właściciel) nie zawiódł nigdy. W największe mrozy odpalał za pierwszym razem. Po awarii panewki dojechał do domu na 3 cylindrach. :)