Ocena kierowcy - BMW Seria 3 E90-91-92-93 Limuzyna E90

Bardzo popularny model BMW w nie tak popularnej konfiguracji, która robi ogromną różnicę. Wszakże polskie ulice są obecnie pełne E90, które jest, bez wątpienia, dobrym samochodem, ale nie wystrzega się pewnych wad. Rozpatrując BMW jako czysto rodzinny pojazd służący do pragmatycznego przemieszczania się, ocena byłaby słaba. Passat lub Mondeo są znacznie większe i praktyczniejsze, Renault lub Citroen wygodniejsze, a Audi tańsze w utrzymaniu, ale decydując się na zakup BMW z 6 cylindrowym silnikiem te aspekty schodzą na dalszy plan. Największym atutem tego auta układ napędowy oraz to jak ten samochód jeździ, a to wszystko dotyczy przecież "śmierdzącego" diesla. BMW jest szybkie, świetnie się prowadzi, nadaje się doskonale w trasy, aczkolwiek jest raczej małe i niesie za sobą ryzyko nieco wyższych kosztów eksploatacji. Reasumując, BMW 330d LCI to usportowiony kompakt, który będzie doskonale służyć młodym osobom nieco bardziej zainteresowanych motoryzacją. Oczywiście do pierwszego zderzenia z latarnią lub drzewem.

Absolutnie fantastyczna jednostka napędowa, która zapewnia sportowe osiągi. Jak na diesla, idealna kultura pracy, a także zaskakująco przyjemny dźwięk. Jak do tej pory bez usterek. Rozsądne spalanie biorąc pod uwagę możliwości i pojemność silnika.

Bardzo udana konstrukcja ZF. Skrzynia zmienia biegi płynnie i dobrze wybiera przełożenia. Szybko się uczy i dostosowuje się do stylu jazdy. Jedynym mankamentem jest zbyt mała ilość przełożeń (6), by ocenić tę skrzynię jako perfekcyjną.

Zestawienie tylnego napędu z mocnym silnikiem zawsze przynosi dobre rezultaty, szczególnie w połączeniu z bardzo dobrze zestrojonym zawieszeniem i układem kierowniczym, który zawsze wykonuje nasze polecenia. Auto w ogólnym ujęciu jest szalenie przyjemne w prowadzeniu w różnych okolicznościach.

Auto pomimo swoich lat dobrze się starzeje i co do zasady sprawia wrażenie nieco młodszego modelu. Wygląd i estetyka to opinia czysto subiektywna, aczkolwiek BMW jest zgrabne i w miarę atrakcyjne zaprojektowane, szczególnie w tej wersji po liftingu. Oczywiście nie jest to wzór piękna i powód poruszenia wśród przechodniów, ale jak sedana jest ładne.

Raczej nie można narzekać. Co naturalne nie ma mowy o widoczności jak z vana, ale szyby mają regularny kształt, a wszystkie słupki wydają się nieprzesadnie grube, co nie utrudnia manewrowania.

Auto zaprojektowane po niemiecku. Wszystko wydaje się być na swoim miejscu, a proces przyzwyczajania się do obsługi jest ekstremalnie krótki. Poprawiona wersja iDrive jest intuicyjna, a wszelkie najpotrzebniejsze funkcje są dostępne pod osobnym guzikiem.

Zaskakująco wydajna. Ogrzewanie potrzebuję bardzo niewiele czasu by zacząć skutecznie ogrzewać wnętrze, a elektryczny nawiew na szybę działa momentalnie. To samo tyczy się klimatyzacji, która jest wydajna nawet w ponad 30 stopniowym upale. Warto zaznaczyć, że wydajność układu jest wysoka także z tyłu.

Jest to słaba strona BMW, ponieważ biorąc pod uwagę rozmiar wnętrza to bliżej mu do aut kompaktowych aniżeli aut pokroju Mondeo lub Passata. O ile z przodu miejsca jest jeszcze satysfakcjonująca ilość, o tyle z tyłu zaczyna się robić ciasnawo, a to wszystko przy założeniu, iż podróżujący są standardowych rozmiarów. Sytuację ratuje całkiem pojemny bagażnik, ale i tak jeśli ktoś szuka przestrzeni i praktyczności powinien omijać E90 z daleka.

Sam silnik jest cichy delikatnie tylko mrucząc przy przyspieszaniu. W trasie silnik jest niesłyszalny przy przepisowych prędkościach za sprawą bardzo niskich obrotów. Mankamentem jest wyciszenie od wiatru, który przy wyższych prędkościach daje się we znaki w okolicach przednich drzwi. Ponadto nie jest to pojazd luksusowy, także nie ma co oczekiwać wrażenia izolacji od świata zewnętrznego.

Kwestia podejścia i subiektywnego zdania na temat kosztów. Moim zdaniem auto nie jest przesadnie drogie w utrzymaniu jeśli bierzemy pod uwagę części eksploatacyjne, a wszelkie zwyżki rachunków są spowodowane pojemnością (ubezpieczenie, ilość oleju silnikowego). Będziesz Miał Wydatki w tym przypadku raczej nie ma swojego uzasadnienia.

Również trudna do oceny zależnie od oczekiwań poszczególnych osób. Ocena pisana w 2020r dotyczy auta z 2009 i w tym momencie auto jest warte 40-50 tys. zł. To całkiem sporo jak na 11-letnie auto, ale biorąc pod uwagę naprawdę satysfakcjonujące osiągi i radość jaką ten samochód jest w stanie zapewnić przy względnej uniwersalności wydaje się to być uczciwą ceną. Tym bardziej, że alternatywne wybory wcale nie są wyraźnie tańsze.

Prawie większość małych napraw dotyczyła zwykłego zużycia (siłowniki tylnej klapy, akumulator od nowości). Ogólnie bez irytujących usterek.

Nie spotkała mnie jak na razie poważniejsza awaria, aczkolwiek trzeba mieć w świadomości wymianę rozrządu, które potrafią się zrywać siejąc spustoszenie w silniku.