Ocena kierowcy - Audi 80 B3 Sedan

Samochód, który spełnia oczekiwania, jeżeli nie chce się mieć ton elektroniki. Ocynkowana karoseria pozwala z nadzieją patrzeć na przyszłość tych samochodów. Będą jeździć jeszcze przez długie lata, będąc wzorem niezawodności i taniej eksploatacji. W dodatku takich materiałów we wnętrzu motoryzacja chyba już nie zobaczy. Wszędzie miękko, przyjemnie. Aż się łezka w oku kręci. Kto nie miał kiedyś Audi 80, ten nigdy nie dowie się co to znaczy, że w samochodzie mogą nie trzeszczeć plastiki, że samochód prezentuje się ładnie po przeszło 20 latach od rozpoczęcia produkcji. Prostota konstrukcji, bezpieczeństwo i to \"coś\" tworzą pojazd, który jeszcze długo będzie podstawowym środkiem transportu wielu rodzin i obiektem westchnień pasjonatów.

Kultura pracy - jak typowy klekot sprzed ponad 20 lat. Elastyczność niespecjalna, od niskich obrotów niezbyt chętny do współpracy, ale potem jest już bardzo dobrze. Dodatkowo można bardzo prosto wydobyć z tego silnika dużo więcej mocy, niż dała fabryka. Podpowiem tylko, że potrzeba wężyka olejoodpornego, płaskiego śrubokręta i klucza oczkowego 13mm. Czyli taki chiptuning za 1,50zł...

Zestopniowanie skrzyni idealne pod możliwości silnika pozostawionego przy seryjnej mocy. Dodatkowo krótki skok lewarka i wyraźna informacja, że bieg wszedł. Dla mnie bomba. Po podkręceniu silnika niestety za krótka piątka lub brak szóstki (można włożyć skrzynię \"6\" plug and play od 2,5TDI). Niestety na naganę zasługują szumiące łożyska. Ja rozumiem, przebieg, ale oczekiwałbym więcej.

Wszystko jest fajnie, póki nie wymaga się od tego samochodu bezwzględnej posłuszności przy bezwzględnym traktowaniu samochodu w ciasnych, a tym bardziej w długich i szybkich łukach. To jest komfortowa limuzyna, a nie sportowe coupe i swoją rolę spełnia znakomicie. Problemy zaczynają się właśnie przy próbach ciśnięcia do granic bólu. Dobre hamulce i świetnie zestrojony, odłączalny ABS.

Jak na sedana tych rozmiarów jest bajka. Kto cofał Temprą, czy bliźniaczą wymiarowo Octavią, będzie wiedział o co mi chodzi. Lusterka wystarczają nawet do ciągania niewielkich przyczep, jazdy zaczynają się dopiero z dłużycą, czy lawetą. Ale do tego stworzono Sprintera, a nie osobowe Audi.

Wszystko pod ręką, pojemne kieszenie w drzwiach, poręczny schowek, przemyślane przełączniki. Rzekłbym idealnie, gdyby nie brak cup holderów. No i to nieszczęsne umieszczenie regulacji prawego lusterka. Prawie każdy pasażer pyta \"a co to\", już wcześniej kręcąc \"tym pipkiem\"... I ustawianie od nowa.

Wydajna wentylacja, bardzo sprawne ogrzewanie. Nawiewy na nogi pasażerów pozwalają łatwo utrzymać równą temperaturę w całej kabinie. No i 7 kratek nawiewów głównych, każda może wiać w swoją stronę. Dlaczego nie ma tego w nowych Audi???

Postawiłbym 4+, ale jest tylko 4 lub 5. A to dlatego, że w niemałym samochodzie jest tak mało miejsca na nogi pasażera z przodu. Kierowca ma wygodnie, pasażerowie z tyłu też nie narzekają. I w sumie pasażerowie z przodu też nie zgłaszali, żeby było im źle, ale sam wiem, że chociażby Passat ma sporo więcej przestrzeni. Ale za silnik wzdłuż i większe bezpieczeństwo gdzieś trzeba zapłacić.

Mogło być lepiej, chociaż w trasie nie męczy. Z tyłu przy pewnych obrotach pojawia się mało przyjemny bas. Dziwna sprawa, ale jak się ma samochód, to się na tylnej kanapie nie gości...

Ceny napraw i części śmiesznie małe, bogaty wybór zamienników. Spalanie zależne bardzo od nogi. Wariacką jazdą udało mi się kiedyś uzyskać 9 po mieście i tyle samo w trasie, spokojnie w mieście (zakorkowana Warszawa) około 6,5 do 7 jest normą. W trasie przeważnie 5,5, udało mi się kiedyś zejść do 4,5. Co dziwne była to normalna jazda, tj. 110km/h, w porywach 120, przy rzadkich wyprzedzaniach ile wlazło.

Dlaczego doskonale? Bo za samochód płaci się dużo, ale to się zwraca w eksploatacji. Raczej ciężko stanąć przed dylematem dorzucenia 3/4 wartości samochodu, żeby móc nim jeździć, bo jakiś drobiazg się zepsuł.

Brak bzdur, które by się chciały psuć. Wszystko działa.

Ech, ta skrzynia. Jeździ i jeździć będzie, ale potrafi denerwować, jak się wsłuchuję i słyszę szum. Padł przekaźnik świec żarowych - cóż, za bardzo szalał jak już uzyskał pełnoletność.