Ocena kierowcy - Andoria Gazela

Trzeba powiedzieć, że jest to dość solidne auto, bo jednak przez dziesięć lat gazelka ciągnęła naszą firmę, dzielnie znosząc notoryczne przeładowania, traktowanie po macoszemu, użytkowanie z usterkami, bo nie było czasu ich naprawiać. Jednak po dziesięciu latach auto ewidentnie ma już dość i praktycznie co miesiąc coś się w nim psuje. W ostatnich latach mieliśmy problemy z chłodnicą, skrzynią biegów, przekładnią kierowniczą, układem wspomagania, rozrusznikiem oraz wydechem, który przerdzewiał. Typowe dla modelu usterki to właśnie pękanie chłodnicy, do tego raz na kilka lat trzeba wymieniać podporę wału napędowego. Najmocniejsza strona auta to wspaniały silnik ADCR, który nie daje zbyt dużej dynamiki jazdy, ale dzielnie znosi pracę w trudnych warunkach, nawet gdy czasem ma za mało oleju.

Najsolidniejszy element tego samochodu. Nie do zajechania.

Nie jest najlepiej spasowana z resztą samochodu. Często przypalaliśmy sprzęgło, szczególnie na wstecznym.

Na kierownicy zrobił się spory luz, ale idzie się przyzwyczaić.

Lakier wyblakł po kilku latach, a na karoserii zaczęły pojawiać się ogniska korozji. Rama i podwozie nie rdzewieją, za to układ wydechowy już tak.

Ech, Ruscy.

Najpierw działało jak chciało, potem już w ogóle nie.

W miarę komfortowo. Minusem jest brak tylnych drzwi w wersji brygadowej.

Głośno jak w traktorze. Dłuższa podróż autostradą była męcząca

Dużo pali, bardziej wyeksploatowane egzemplarze lubią wizyty u mechaników.

Bardzo tania w zakupie, ale dużo pali i dużo trzeba naprawiać. Lepiej kupić zachodnie auto.

Lubi się zepsuć klamka czy korbka od szyby, po pewnym czasie zderzak zaczyna odpadać. Ambitny kierowca naprawi sam bez problemu. Nie udało mi się tylko wygrać z cieknącym szyberdachem.

Za mojej kadencji zepsuła się skrzynia biegów, chłodnica i rozrusznik. Wcześniej jeszcze wymieniana była przekładnia kierownicza.