Montero (USA) z silnikiem 3.8 MIVEC 255KM, jeżdżę już 11 lat i nie potrafię znaleźć powodu żeby wymienić na nowszy. Może tylko że dzieci już duże i nie muszę wozić wózka i wanienki. Auto bezawaryjne, niezwykle komfortowe, niezwykle obszerne, dobre w teren ale bez przesady bo to długa wersja i opony szosowe. Z Pajero jest tak, że trzeba dobrze przemyśleć czego chcemy zmiast potem narzekać że bokser wagi ciężkiej nie jest baletnicą, ale Pajero znakomicie łączy wiele zalet, doskonałe jako wielkie rodzinne kombi, świetne jeśli masz domek w lesie lub górach, super zimą, i po autostradzie pojedzie bez problemu, powiedzmy, bardzo szybko. Dobre na miasto wppbrew pozorom, bo pokona każdy krawężnik, nawet te pómetrowe na Wilczej w Warszawie, a siedzisz wysoko i masz naprawdę super widoczność. Moc i kultura pracy silnika - super. Hamulce - super. Prowadzenie jak na 2 tonową terenówkę zaskakująco dobre.

Dobry czołg - mocny, niezawodny i bezpieczny zarówno z wyglądu, jak i w środku. A co do środka. Japończycy montują generalnie dziwne plastiki, piszę \"dziwne\", bo pierwsze wrażenie po ich dotknięciu jest kiepskie - taniość, sztywność, twardość. Ale proszę Państwa, przy rozbiórce wnętrza jeszcze nigdy żaden plastik w Pajero mi nie pękł, oczka, zaczepy i bolce są trwałe. Zatem do \"dziwnego\" wyglądu plastików w Pajero proszę się przyzwyczaić. Co do komentarzy niektórych o dużym spalaniu tego auta - to jest z całym szacunkiem nie na miejscu - w tego typu samochodzie, wszystko co jest poniżej 15 litrów/100 jest \"mało\". Kiedy kupujesz motor, np. Hondę CBR 1000 i zaczniesz dopytywać się o spalanie i jeszcze to komentować, sprzedający popatrzy się na Ciebie jak na idiotę. Tutaj jest podobnie. A tak przy okazji, Miećka Pajero pali 9,5 - 11,7 litrów przy normalnej, ale wcale nie krowięcej jeździe. I to jest wg mnie mało. Samochód generalnie jest dobry, to taki wół roboczy, nie znajdziesz lepszego, do dźwięku silnika można się przyzwyczaić, to skrzyżowanie Ursusa C360 z wolnossącym Golfem 1,9 D z lat dziewięćdziesiątych. Silnik jest wg mnie bardzo elastyczny, a dzięki pojemności 3,2 rozpisanej tylko na 4 cylindry, gdzie każdy tłok pokonuje dłuższą drogę niż np. w trzylitrówce z sześcioma cylindrami, skutkuje to konkretnym momentem obrotowym. Kiedy startuję, albo przyśpieszam, ryk silnika jest na tyle konkretny, że babcie na przejściach dla pieszych mdleją, ale dziewczęta oraz młode kobiety rzucają mi kwiaty i zalotne spojrzenia, nikt nie wymiotuje..., he he.

Ja jestem prawdopodobnie nieobiektywny, ale bardzo lubię \"Misia\". Poza tym to jest naprawdę solidny, twardy i trwały samochód. Wiadomo, jak się całe życie śmiga osobówkami, to trzeba się przyzwyczaić do tego, że w zakręty trochę wolniej, że wysoko się siedzi, że dynamika inna... Ale! Szybko się człowiek przyzwyczaja, że nie urwie miski olejowej, że chodnik to nie dramat, że śnieg to frajda a błoto jest fajne. Do spółki z ojcem użytkujemy ten samochód od ponad 2 lat i nie mogę powiedzieć, żeby któryś z nas jeźdźił kiedyś lepszym samochodem. Zdecydowanie polecam, należy jednakowoż znaleźć jak najlepszy egzemplarz - przebieg to nie problem, ważne, żeby nie był porozbijany, a do tego regularnie serwisowany. Utrzymując tę tendencję można mieć pewność, że auto się nam odpłaci bezproblemową jazdą.