Niby Volvo, ale o szwedzkiej jakości i niezawodności można zapomnieć. V40/S40 to składak; pozostał jedynie dobry szwedzki silnik, zestrojony z wadliwą skrzynia wyciągnięta z Renault, a zawieszenie to Ford/Mitsubishi. Ale od początku... Samochód mam od ponad roku, na dzień dobry po poprzednich właścicielach, trzeba było wymienić kompletny rozrząd (pasek, rolki, pompa wody oraz występujące w tym silniku koło zmiennych faz rozrządu) wydatek w niezależnym serwisie Volvo 1900 zł, bo żaden mechanik nie chciał się takiego serwisu podjąć, więc polecam przyszłym nabywcom zerknąć, kiedy był robiony rozrząd czy coś nie terkocze na zimnym silniku, nie cieknie. Co jakiś czas padają gumy stabilizatora, żeby wymienić je z przodu należy ściągnąć sanki, przez co mechanicy lubią sobie doliczyć, ogólnie elementy zawieszenia nie są trwałe i skomplikowane w wymianie. Wymiana sprzęgła w alternatorze skończyła się koniecznością wymiany całego alternatora i i jeszcze wymianą tego sprzęgła w używce. Ostatnio zaczęło lać z wybieraka skrzyni biegów. Sam zestaw naprawczy jest tani, ale obawiam się, że może wystąpić konieczność zrzucenia całej skrzyni. Części droższe niż Opla, Fiata, Skody, bywa problem z doborem części. Auto wygodne, komfortowe, ponoć super bezpieczne, ale wolę nie testować sprawności poduszek powietrznych. Na duży minus układ klimatyzacji - słabo wydajna w korku, podczas postoju, wydaję mi się, że jest to wina nałożenia na siebie dwóch chłodnic i chłodzenie jednym wentylatorem. Chociażby w Passacie klima mrozi, niezależnie czy się stoi czy się jedzie. Reasumując mieszane odczucia, nie polecam na pierwszy na samochód, lepiej kupić wyśmiewanego Opla albo VW.

Auto kupiłem od pierwszego właściciela (salon Polska). Z wygląda ładne, blacha trzyma się naprawdę dobrze jak na te lata (2 przednie błotniki na dole lekko korodują, reszta auta bez korozji, oryginalny lakier na każdym elemencie). Niestety okazało się, że właściciel wykorzystał to, że to auto jest w stanie wiele wybaczyć. Mechanicznie dramat. Po zrobieniu rozrządu, nastawnika olejowego, koła zmiennych faz, wahaczy przód, łączników stabilizatora, termostatu, czujnika temperatury w silniku, świec, tarcz i klocków auto jest nie do poznania. Nie wiedziałem, że auto o aparycji czołgu może tak przyjemnie jeździć. Pewnie trzyma się drogi, silnik chętnie reaguje na pedał gazu (a szczególnie powyżej 3,5 tysiąca obrotów), mimo dużych rozmiarów całkiem przyjemnie się nim manewruje. Po 20 latach wnętrze praktycznie bez większych śladów zużycia. Na plus klimatyzacja automatyczna. Aktualnie w moim egzemplarzu jest problem z odpalaniem (długo kręci, wypadanie zapłonu na 3 cylindrze) i rezystorem nawiewów ale na dniach to ogarnę. Auto naprawdę godne polecenia. Wygodne, pakowne, zaskakująco niewiele pali - ok 9-10l gazu. Jest to świetna propozycja jako auto rodzinne bądź przysłowiowy wół roboczy pod warunkiem regularnego serwisu. Ceny części poza nastawnikiem olejowym i kołem zmiennych faz bardzo przyzwoite. Od siebie polecam i następne auto też będzie maarki Volvo!

Posiadam Volvo niecałe dwa miesiące niby krótko ale zdążyłem zrobić nim parę tysięcy kilometrów, dojeżdżałem na co dzień do szkoły i pracy, wyjeżdżałem co jakiś czas w daleką trasę także poznałem w te dwa miesiące bardzo dogłębnie samochód, zwłaszcza, że grzebałem też przy nim. To co mogę na wstępie powiedzieć to, że w porównaniu do mojego poprzedniego Fiata Sieny to jest co najmniej trzy klasy wyżej. 1998 rok a podgrzewane siedzenia, klimatyzacja, podświetlenia przycisków i inne bajerki działają. Mój egzemplarz ma już prawie 300 tys przebiegu, widać po niektórych przedmiotach zajechanie, najbardziej po tapicerce oraz zdartej kierownicy z której czasem się sypie guma co irytuje jednak wszystko się trzyma, nie trzeszczy i spełnia rolę. Może i V40 nie jest w 100% szwedem jednakże tak się zachowuje. Moje Volvo miało już wiele właścicieli i wiele przeżyło jednakże wiem, że jakbym wjechał w drzewo to po pierwsze bym przeżył a po drugie wyjechałbym z powrotem na ulicę i z połową blachy zostawioną na drzewie mógłbym jechać dalej bo po prostu ten stary rumak jest nie do zajechania. Nie mniej już się nie rozwijam dłużej i przechodzę do konkretów. Co wkurza? Hmm... pokrętła i deska taka bez udziwnień, niektórym by się podobało jednakże trudno znaleźć w tym dusze, przyciski od klimatyzacji jakby tasakiem ciosane, ogółem wszystko pod rączką i ergonomicznie ale tak bez uczuć. Wyciszenie mogłoby być lepsze na trasie w końcu samochód rodzinny. Ustawienie fotela niby duży zakres ale też nie powala, poza tym dla wysokiej osoby to tragedia, plecy bolą w dalekiej trasie (jak jedziesz dłużej niż 2 godziny) podsufitka zaraz przy głowie a mam 187 cm wzrostu... wkurzają też drobiazgi w stylu plastików z tyłu przy bagażniku, różnie działającego oświetlenia bagażnika, pedałów, tyłu pojazdu.. ale to już naprawdę drobiazgi, z poważniejszych spraw to nic. Kierowanie świetne, czuły system, bez luzów na kierownicy, promień skrętu obrzydliwy, jakby kołować statkiem towarowym ale czego chcieć od 20 letniego kombi i tak daje naprawdę radę. widoczność świetna, w służbowym Clio z 2018 roku widzę o połowę mniej niż w moim Volvo. Silnik z gazem daję radę, bardzo długie biegi (na 2-gim do 95 km/h, szok), zbiera się dobrze, na autostradzie 140 bez problemu, około 3 tys obrotów na 5 biegu, jeszcze będzie chciał dalej iść bo będzie mu się nudzić i dla niego to mała prędkość, szkoda tylko, że jak pisałem wyciszenie takie sobie bo gdyby nie to to byłaby bajka na takich trasach. Co do zawieszenia to się nie wypowiem bo mam sportowe obniżone po poprzednim właścicielu, tragedia bo psuje komfort jazdy aczkolwiek przynajmniej klei się samochód do asfaltu jak guma do żucia do buta. Ogółem podsumowując już przydługi wywód to w szoku jestem, że te Volvo są w cenie jakiś zardzewiałych Hond czy Seicento, za 2500 w pełni sprawny z wieloma udogodnieniami, poczciwy samochód, nie do zabicia. Dobre Volvo, godne polecenia. Rdza specjalnie nie bierze, serwis nie jest tragicznie drogi a sam samochód choć niezbyt ekonomiczny to w gazie nie da się odczuć na portfelu na co dzień. Polecam