Całokształt wypada bardzo dobrze. Ten samochód budzi skrajnie różne odczucia. Jedni go nienawidzą za charakterystyczną i kanciastą karoserię, a drudzy uwielbiają za konserwatywne i przypominające amerykański klasyk nadwozie. Trzeba pamiętać, że te niezawodne samochody były najczęściej poszukiwane i kupowane do ciężkiej drogowej orki, której nie wytrzymywały inne marki. Przy zakupie trzeba uważać na detale i przebieg, który często jest cofany i nawet w benzynach faktycznie wynosi nawet 350-450 tys. kilometrów. Jeśli traficie na serwisowany i zadbany pojazd nawet tak dużym przebiegiem to zapewniam, że przejeździ jeszcze nową \"Kijanę\" czy Fiata. Na zachodzie nikt nie cofa przebiegów Volvo, bo wiadomo, że przebiegi rzędu 500-600 tys. są normalnymi dla tych pancernych aut. O blachy S/V70 też nie musicie się martwić. Jeśli auto nie miało porządnego dzwona naprawianego w stodole przy pomocy wiadra szpachlówki to podwójny ocynk zagwarantuje brak jakichkolwiek oznak korozji do końca \"życia\" waszego samochodu.

Samochód bardzo wygodny, mimo dużego wykorzystania 3000/mies nie zgłasza żadnych usterek i prowadzi się dobrze. Dla kierowcy i pasażera oferuje wszelkie wygody. Na górskich serpentynach przyklejony do jezdni i bardzo stabilny. Na dłuższych trasach nie czuje się prędkości. Nie bez znaczenia jest jego relatywnie niska cena - nie jest to najmodniejszy model, dlatego pełna wersja 10letniego Volvo jest znacznie tańsza niż np. Corsy czy Golfa. Jedynym minusem jest wysoka cena akcesoriów.

W zasadzie auto ok, jezdze juz prawie 3 lata, przebieg dosyc duzy stan biezacy idealny. Sotunkowo drogi w biezacych naprawach - brak zamiennikow czesci, niestey zbyt delikatne zawieszenie i uklad kierowniczy na nasze drogi.