VIN to skrót od Vehicle Identification Number, czyli numer identyfikacji pojazdu, co potocznie oznacza także numer nadwozia. Każdy pojazd ma swój unikalny numer VIN, podobnie jak człowiek ma swój PESEL. Nie ma dwóch pojazdów o tym samym numerze VIN.
Numer VIN nadaje producent pojazdu, by później łatwo było dany egzemplarz zidentyfikować. W przeciwieństwie do tablic rejestracyjnych, które w wielu krajach (również w Polsce) zmieniają się wraz z właścicielem pojazdu, VIN nadawany jest tylko raz.
Tabliczki znamionowe, na których jest zapisany numer VIN znajdują się w różnych miejscach w samochodzie, w zależności od marki i modelu. Najczęściej jedna tabliczka znajduje się przy szybie, a druga na silniku, albo przy drzwiach. Numer VIN zawsze musi być na nich czytelny.
Początkowo każdy producent nadawał numer VIN w wybranym przez siebie formacie, ponieważ nie istniał standard, obowiązujący wszystkich. Dopiero od początku lat osiemdziesiątych XX wieku VIN składa się z 17 znaków (cyfry i litery z wyjątkiem I, O, Q), w których są zakodowane najważniejsze informacje o samochodzie. Każdy znak ma swoje znaczenie.
Pierwsze trzy-sześć znaków to oznaczenie producenta auta. Pozostałe natomiast wskazują na model, a często nawet wersję silnikową i wyposażenie pojazdu.
Sprawdzając numer VIN, można prześledzić całą historię samochodu. Producenci aut tworzą bazy danych, w których zawarte są informacje na temat napraw gwarancyjnych czy późniejszych wizyt w ASO. Za każdym razem wpisywany jest też aktualny przebieg auta.
Kupując samochód używany, zawsze trzeba sprawdzić, czy numer VIN podany w dowodzie rejestracyjnym i karcie pojazdu, a także innych dołączonych do auta dokumentach, jest taki sam, jak ten znajdujący się na tabliczkach znamionowych.