Mój egzemplarz pochodzi z rynku Polskiego, w pełni udokumentowany przebieg i historia. Mechanicznie i o dziwo blacharsko nie ma się do czego przyczepić, no może poza słabym zabezpieczeniem antykorozyjnym tylnej części podwozia. Na pochwałę zaskakuje ilość miejsca w kabinie, jednak jest to typowy japończyk o bardzo słabej ergonomii. Podłokietniki umieszczone zdecydowanie za nisko co powoduje, że nie da się z nich korzystać trzymając kierownicę w prawidłowy sposób. Kolejna uciążliwa rzecz zwłasza w dłuższych trasach to krótkie siedzisko i brak podparcia dla ud oraz mało miejsca na lewą nogę. Typowo dla japończyków mała odległość kierownicy od pedałów powoduje trudności z zajęciem prawidłowej pozycji za kierownicą (albo podkurczone nogi albo kierownica zbyt daleko). W moim odczuciu silnikowi zdecydownaie brakuje wigoru w dolnym zakresie obrotów (konkurencja z niemiec o podobnych parametrach dużo lepiej radzi sobie z ruszaniem spod świateł czy wyprzedzaniem). Zużycie paliwa też nie powala, spodziewałem się większej oszczędności. Nie wiem czy to kwestia mojego egzemplarza ale musiałem przyzwyczaić się do specyficznego wbijania jednyki. Wygłuszenie raczej średnie, dobrze działająca klimatyzacja oraz wygodny system bezkluczykowy. System audio gra całkiem znośnie. Deska rozdzielcza czarna i plastikowa (aczkolwiek nic nie trzeszczy), trochę brakuje miejsca na odłożenie telefonu.

Dostałem to auto po koledze z pracy jako służbowe. Nie wiem jak jeździł i pomyślałem, że skoro ma 250 tyś km to będzie masakra. Okazało się, że chodzi jak zegarek, wnętrze super, fotele dają radę, kierownica bez zarzutu, skóra nie wytarta. Nic nie stuka, nic nie puka. Wyposażenie mam bogate, chyba nie licząc skóry na fotelach i nawigacji jest wszystko. Teraz auto ma 300tyś i dosatłem nowe a w firmie złożyłem propozycję wykupu. Robię to bez obaw. Auto jest super. Jeśli ktoś potrzebuje sprawdzonej konstrukcji, pewnej, polecam. Mi spalanie pokazuje 7,5l ale jeżdżę też autostradami po 170km/h więc nie spodziewam się 5L.

To już 4 pełne lata i 65 000km za kółkiem tego auta. Użytkowane zarówno w mieście jak i na trasach szybkiego ruchu. Po tym czasie mogę śmiało stwierdzić iż absolutnie nie żałuję tego zakupu. Do tej pory mu ufam. Wiem, że odpali niezależnie od pogody i dowiezie mnie na miejsce. Przez cały okres eksploatacji wymieniłem tylko i wyłącznie dwie żarówki. Oczywiście nie wliczam klocków, tarcz, oleju, filtrów etc. Cały urok zabiła jednak kompletna nuda bijąca z wnętrza i niezwykle ubogie wyposażenie. Brak np. tempomatu w nie-najuboższej wersji jest delikatnie mówiąc przesadzoną oszczędnością. Najdłuższa trasa - 1400km w jednym rzucie (Warszawa-> Chorwacja) bez bólu pleców, nóg i uszu. Wysiadłem z auta nie wymagając hospitalizacji - wypiłem zasłużone piwo i poszedłem na plażę :) Czy kupiłbym ją jeszcze raz? Kliknę TAK ale pewnie tylko dlatego, że jestem jej wdzięczny za te wszystkie kilometry świętego spokoju. Przesiadłem się do niej z Passata, który mocno mnie doświadczył w kwestii nie-spokoju (nie wspominam, dwóch wcześniejszych opli bo na serio nie chcę do wracać do tej traumy - ledwo wyparłem to z pamięci)... Powoli biorę się jednak za szukanie nowego auta. Jeśli nowsze generacje Avensis będą nadal świeciły wyposażeniową pustką przesiądę się raczej na subaru, hondy lub mazdy (pełna miłość do japończyków wybuchła - rzygam tęczą)... Przestała mnie cieszyć dwustrefowa klimatyzacja, czujnik deszczu czy zmierzchu... To dostaje się teraz w autach za połowę ceny mojej Toyoty. JA NIE JESTEM WYMAGAJĄCY - JA CHCĘ CHOCIAŻ TEMPOMAT!