Vitara Long ... w odróżnieniu od krótkiej - co ważne, jest komfortowa, jak na swoje wymiary. Pędzić się nią nie da, bo i nie po to jest... no i czuć, że lubi teren :). W długich trasach wygodna ( oczywiście, nie należy porównywać z limuzynami). Takie dobre auto turystyczne. Miejskie też, bo jednak nie tak duże ( jak współcześnie przerośnięte i nadymane SUV´y) a i dobrze w zakrętach i dziury i krawężniki niestraszne :) ... I jeszcze jedno - do 1997 stylistyka była bardzo klasyczna, w najlepszym tego słowa znaczeniu. Modele z tamtego czasu mają swój niepowtarzalny charakter i coś co można by nazwać "kultowym" . Pomiędzy ´97 a 2005, czyli do premiery najnowszej Vitary, był to stylistyczny dramat / po prostu nieładne auto/. Ale widać opamiętali sie w Suzuki / patrz-też-nowy Swift / i najnowszy model Vitary jest znowu OK.

Mało jeżdżę, głównie na przepalanie albo z przyczepka do lasu. Zima na narty mały wypad. Kupiłem pojazd w tragicznym stanie od leśniczego. Całe podwozie remontowałem i spawalem. Całe wnętrze zmienione bo było masakra od ładowania drzewa i w brudnych strojach jeźdzone. Udało się doprowadzić do stanu użytkowego.

Pod względem mechanicznym stary niezawodny Japończyk - zero stresu. Niestety trzeba uważać na korozję, progi, tylne nadkola (wady starych aut Japońskich)ja założyłem nadkola odnawiam regularnie raz w roku konserwację i wszystko jest ok.