Niewiele brakowało, a dziś marka Ssangyong (nazwa ta z języka koreańskiego oznacza bliźniacze smoki) byłaby już nieobecna na rynku motoryzacyjnym ze względu na olbrzymie problemy finansowe podczas kryzysu gospodarczego. Udało się jednak przetrwać dzięki nawiązaniu partnerstwa z indyjskim koncernem Mahindra & Mahindra. Warto jednak dodać, że w swojej stosunkowo krótkiej historii Ssangyong dość często zmieniał swoich strategicznych partnerów.
Wprawdzie firma Ssangyong istnieje od 1939 r., jednak nie miała ona w początkowym etapie swojej działalności nic wspólnego z branżą motoryzacyjną, działając głównie w branży wydawniczej, budowlanej oraz paliwowej. W marcu 1954 r. założona została spółka Ha Dong-hwan Motor, która m.in. produkowała samochody ciężarowe, autobusy oraz pojazdy użytkowe, w tym np. wozy strażackie. Na zlecenie armii amerykańskiej wytwarzała także Jeepy. Rok później założona została druga ważna spółka dla późniejszej historii Ssangyonga. Firma Sinjin Automobiles zajmowała się produkcją autobusów, ale montowała także samochody na licencji Toyoty czy General Motors. Firma w latach 60. miała w swoim dorobku m.in. takie modele jak Sinjin Crown, Shinshuno, Sinjin Corona oraz Sinjin Ace i Sinjin Truck.
W 1977 r. po połączeniu firm Ha Dong-hwan Motor i wóczas już Sinjin Publica powstaje Dong-A Motor, która w 1986 r. zostaje przejęta przez Ssangyong Business Group i już od 1988 r. na produkowanych autach zaczyna pojawiać się marka Ssangyong.
Nim jeszcze pojawił się Ssangyong, od 1983 r. wytwarzany jest model Korando, który poza rynkiem koreańskim eksportowany jest m.in. do Japonii, a później także do Europy. Ważną datą dla rozwoju nowej koreańskiej marki jest rok 1991 r., od kiedy to nawiązana została współpraca z Daimlerem. W 1993 r. niemiecki koncern nabył 5% udziałów w Ssangyongu, dzięki czemu koreańska spółka zyskała dostęp do bardziej nowoczesnej technologii. Niektóre modele, np. kolejne generacje modelu Ssangyong Korando czy Ssangyong Musso wykorzystują niemieckie silniki oraz skrzynie biegów, a np. Ssangyong Chairman (pierwszy osobowy model koreańskiej marki), Istana oraz Ssangyong Rextom niemal w całości bazują na modelach Mercedesa.
Współpraca z Mercedesem przetrwała niecałą dekadę, bo już w 1999 r. Ssangyong został wykupiony przez Daewoo Motors, w efekcie czego przez kilka lat niektóre modele były oferowane także pod marką Daewoo. Również i ten związek nie przetrwał zbyt długo, bowiem już na początku XXI w. Ssangyong ponownie stał się niezależnym przedsiębiorstwem. Ciągłe jednak problemy z azjatyckim kryzysem sprawiły, że w 2004 r. 49-proc. pakiet akcji Ssangyonga nabył chiński koncern SAIC (Shanghai Automotive Industry Corporation). W tym okresie powstają Ssangyong Rodius (2004) oraz Ssangyong Actyon (2005). W 2009 r. Ssangyong staje na skraju bankructwa, notując dużą stratę operacyjną. Wstrzymana została już nawet produkcja samochodów, jednak w listopadzie 2010 r. z pomocą przyszła indyjska spółka Mahindra & Mahindra, wykupując koreańską markę.
Pierwszym modelem za rządów indyjskiej firmy jest kolejna generacja Ssangyonga Korando, która debiutuje na rynku w 2011 r. W gamie marki są znane już modele jak np. Rexton, Rodius czy Actyon oraz Actyon Sports, ale pojawiają się także całkowicie nowe. W 2015 r. na rynku zadebiutował Ssangyong Tivoli, zaś w 2016 r. Ssangyong XLV. Sytuacja finansowa firmy powoli się stabilizuje i marka Ssangyong zwiększa stopniowo swoją sprzedaż.
Oceny Aut 363 oceny