Auto, o którym zawsze marzyłem i nie zawiodłem się. Mój jest ledwie dotarty (133 tysiące km), dobrze traktowany odwdzięczy się wiernością i niezawodnością. Poprzedni właściciele dbali o auto i bardzo im jestem za to wdzięczny. Terminowa wymiana płynów i filtrów, nie męczenie zimnego silnika, odczekanie minuty na jałowym biegu przed wyłączeniem (turbo!!!) i pojeżdzi z pół miliona. Rdza go nie tyka, tylko na tych dziurawych drogach potrafi zgubićplastikowe elementy karoserii. Dla mnie kultowe auto, nie mógłbym się z nim rozstać.

Żeby być sprawiedliwym muszę dodać, że auto kupiłem od 1 właściciela z pełną historią. Po przejrzeniu dokumentacji (juz po zakupie) doszedłem do wniosku, że facet był chyba trochę walnięty. Auto było przynajmniej raz w miesiącu w serwisie gdyż pan nie nalewał sam nawet płynu do spryskiwacza. Plik rachunków obejmował wszystkie dolewki, piórka wycieraczek, sprzątania wnętrza, całą kosmetykę i przeglądy (wszystko w serwisie Saaba). Wymieniali wszystko co i kiedy należało. Kupiłem auto 15 letnie za 600 Funtów a przed sprzedażą facet zrobił przegląd za 250 i zatankował do pełna za 60. Spróbuj znaleźć takie w Polsce albo nawet w Niemczech.

Fantastyczny samochód rodzinny (chociaż wolę wersję 3-drzwiowe - rasowiej wyglądają) o wysokim komforcie jazdy i bogatym wyposażeniu (mój nie ma tylko klimatyzacji i skóry). Nietuzinkowa sylwetka (nie zgubisz Go na parkingu) i narowista bestia (tym samochodem (wersja Turbo) nie trzeba nikomu nic udowadniać - jak cię ktoś denerwuje pokazujesz mu ogon) wymaga od kierowcy pokory bo z tego co słyszałem średnia wieku kierowców, którzy go lekcewarzą nie jest za wysoka. Bardzo duży bagażnik (pojemność dwie istoty żywe lub cztery martwe). Legendarne bezpieczeństwo. Mała łyżka dziegciu - pomimo "cynkowania" od 1987 roku karoserii nie jest to Volvo lub Audi, po prostu w niektórych miejscach (nadkola, drzwi) rdzewieje.