Samochód to raczej 3,5 gwiazdki, a nie 4. Nie da się jednak wystawić oceny z plusem bądź minusem. Decyzję o naciągnięciu oceny za całokształt w górę, motywuję bardzo dobrym spalaniem tego samochodu. Spalanie to aspekt jednoznacznie pozytywny i z wyglądem auta są to chyba jedyne kategorie, gdzie zdecydowanie wypowiem się dobrze. Megane ma jednak masę drobnych problemów, które są na tyle małe, że da się samochód użytkować. Jednak od samochodu posiadanego od nowości, powinno się oczekiwać krótszej listy bolączek. W samochodzie objawiły się wszystkie typowe dla tego modelu awarie - cieknące drzwi, skrzypiące wnętrze, stukające przeguby, krzywe spasowanie elementów karoserii, wariująca elektronika, skrzypiące sprzęgło i stukające przednie zawieszenie. Jako były sprzedawca tej marki mam wrażenie, że polift został zmontowany jeszcze gorzej niż przedlift. Chociaż chodzą słuchy, że wersje niższe (ja mam Life, produkowaną przez chwilę od wejścia PH2) były po prostu gorzej zmontowane. W każdym razie jeśli chodzi o typowe bolączki, to przy otwarciu drzwi w deszczowy dzień przez pierwsze kilometry woda kapie podróżującym z przodu na zewnętrzne kolano, lecąc z górnej części uszczelki drzwi. W desce rozdzielczej coś skrzypi. Krzywe spasowanie elementów karoserii doprowadziło do przetarcia lakieru w kilku miejscach - na drzwiach kierowcy sączy się już brązowy kolor, co przy białym lakierze wygląda tragicznie. Radio się wyłącza samoczynnie, najczęściej w wilgotne dni. Pomijam już to, że linia uszczelek pokrywa się między drzwiami w małym stopniu. Klasycznie już dla zeznań użytkowników, tylna klapa przy pracy obciera zderzak. Przednie lewe koło wydaje stukanie, które generowane jest przez odbój amortyzatora. Jedyne lekarstwo to okresowe smarowanie okolic tego elementu. Czasem nie działa na kierownicy strzałka w dół i nie jest to problem przycisku - po zgaszeniu i odpaleniu samochodu problem naprawia się. Ponadto skrzynia biegów od początku przy wybijaniu dwójki na luz blokowała lewarek pomiędzy jedynką, a dwójką - trzeba było mu pomóc wskoczyć na środek. Ruszanie w korku w upałach to symfonia stukania przeniesienia napędu. Fotele są trochę za małe jak na człowieka o wzroście 184cm - w Clio 5 są większe przez co uda nie bolą tak jak w Megane w dalszej podróży. Ale udało się zrobić na raz trasę 1700km i nie było bardzo źle. Jest wystarczająco. Część z bolączek zgłaszałem w okresie gwarancji, ale większość i tak wróciła bo wynika ze złej konstrukcji i naprawa pomaga tylko na chwilę. Serwis nie zaprojektuje nic od nowa, tylko założy to co dostanie z magazynu producenta. Temu samochodowi trzeba też wypomnieć jego pozytywne strony, chociaż jest ich mniej. Przede wszystkim niskie spalanie przy dobrej dynamice jazdy. Mieszkam w górach, a spalanie utrzymuje się poniżej 6 litrów. Trasa to często wyniki w okolicach 4,5 litra, jadąc z prędkościami bliskim dopuszczalnych. Unikam autostrad, ale i tam to auto uzyskuje dobre wyniki. Powyżej 120km/h samochód zwiększa spalanie zauważalnie. Nie zmienia to faktu, że wzrost z małego pułapu będzie zauważalny, ale wynik nadal będzie dobry. Około 7l na 100km powyżej 120km/h i 8,5l powyżej w okolicach 160km/h to dobry rezultat. Zwłaszcza przy tak krótkiej skrzyni biegów. Sześciobiegowej, ale jednak krótko zestrojonej. Z czterema rowerami na dachu, komputer pokazał już 8,9l przy trzymaniu się maksymalnych, legalnych prędkości. To nie robi już wrażenia, ale czuć było, że stupiętnasto konny motor siłował się z wiatrem - przy odpuszczaniu gazu wrażenia oporu tego żagla na dachu były równe wciśnięciu hamulca. Drugi plus to wygląd tego samochodu, jest najlepszy w klasie. Ale jako, że wygląd to kwestia gustu, to nie dodam nic więcej. Każdy oceni według swojego. Warto dodać, że w kwestii ergonomicznej to auto jest dość przemyślane. Guziki na kierownicy, gdy już działają, to odpowiadają za opcje intuicyjne. Łatwo się domyślić jak czym sterować, obsługa radia jest prosta. Może tylko panel klimatyzacji manualnej bym poprawił - pokrętło służące za wybór kierunku nawiewu i przyciski do regulacji siły wiatraków zamieniłbym funkcjami. Koszty utrzymania tego samochodu, który był rozsądnie wyceniony, powinny być w przyszłości niskie i to może kusić użytkowników na rynku wtórnym. Ale będąc przy kosztach, przyznam, że po 60 tysiącach kilometrów wiem już, dlaczego Megane było w segmencie C najtańsze na rynku, a alternatywą był tylko Hyundai i30. Zakupu dokonałem w czerwcu 2021 i całe otomoto wskazało, że te dwa modele były najtańsze w segmencie C. Czy wybrałbym to auto jeszcze raz? W zestawieniu z Hyunadiem tak, ale w innym wypadku nie. Poszukałbym czegoś starszego, ale solidniejszego.

Samochód udany, ponadczasowy w combi i dużym kole. Jeżdżę nim od nowości i pomimo upływu 7 lat nie zestarzał się w stosunku do konkurencji (Focus, Octavia, Ceed). Poza normalnym zużyciem eksploatacyjnym (serwis zgodnie z przebiegiem), bez żadnych dodatkowych napraw. Przy jeździe do 130 km/h spalanie na poziomie ok 5 L. Nawigacja z funkcją traffic działa świetnie w Polsce i Europie. System sterowania głosem dobrze rozpoznaje polecenia. Automat w trybie Sport bardzo szybko reaguje na wciśnięcie pedału gazu

Przed zakupem pochodziłem sceptycznie do 1.2 TCe, a po przeczytaniu wielu opinii na grupkach raczej byłem na nie. Mimo to, do dziś samochód jest nadal w moich rękach i pokonałem nim już ponad 40 tysięcy kilometrów - jak to się stało? Megane IV z 1.2 TCe to samochód nie dla każdego - katalogowe 10.9 do setki nie powala, ale w rzeczywistości auto jest bardzo dynamiczne, szczególnie przy redukcji i wyprzedzaniu, bo dość wysoko się kręci jak na tak małą pojemność. Ogólne wrażenia z jazdy jak najbardziej na plus, auto klei się do drogi i na szczególną pochwałę zasługuje skrzynia, która pracuje jak po wyjeździe z salonu i biegi wchodzą jak w masło. Nie jest to jednak jednostka stworzona do upalania, bo jest to nadal silnik 1.2 i tutaj nie ma co szarżować, bo trochę szybkich startów na mieście i robi nam spalanie na poziomie 9 litrów na 100km - 10 litrów jeszcze mi się nie udało przebić, ale mimo wszystko, 9 litrów jak na dynamiczniejszą jazdę to nadal sporo. Ogólnie podczas codziennej eksploatacji w cyklu mieszanym jest to bardziej 6 - 6,5 litra, a na spokojnej trasie (70 - 100 km/h) jesteśmy w stanie zejść nawet poniżej 4 litrów. Warto też wspomnieć o samym wnętrzu, które w tych bogatszych wersjach jest rewelacyjnie wykończone, ale oczywiście nie obyło się bez wpadek w stylu trzeszczącego fotela, czy innych plastikowych elementów na desce rozdzielczej - mimo wszystko, jak na swoją klasę to jest naprawdę dobrze i mając porównanie do Audi A3, to tutaj jest zdecydowanie lepiej. I należałoby tutaj uwypuklić też pare poważnych wad: przede wszystkim silnik, przy większych prędkościach i długich trasach lubi łyknąć nieco oleju - nie są to wysokie wartości, zazwyczaj przy intensywnym jeżdżeniu jest to ok. 0,5 litra na 10 tysięcy kilometrów, ale jednak takie zjawisko występuje. Po drugie system multimediów to jest istny dramat, wszystko się zacina i w którymś momencie utwory przestają się przewijać podczas przesyłania muzyki przez bluetooth. Tutaj dobra rada dla posiadaczy iPhone - bluetooth nie odpali wam muzyki, do póki nie będziecie mieli zakupionej choć jednej piosenki z iTunes i pobranej na telefon. Także zanim ktoś sobie odpali Spotify, to trzeba najpierw kupić jakiś kawałek w iTunes, później sparować z samochodem, puścić ten kawałek i dopiero możemy puszczać co chcemy - paranoja. Na szczęście takie akrobacje musimy robić tylko raz, później smartfon odrazu łączy się z samochodem.