Panda - wizytówka Fiata

W latach 90’ głównym problemem Fiata było Daewoo. Miało to oczywiście związek z konkurencją – najmniejsze modele włoskiej marki zawsze walczyły z koreańskimi odpowiednikami i również zawsze przegrywały pod względem ilości drzwi. „Skośnoocy" mieli ich o 2 więcej. Niestety - Bóg czasem daje znać o swoich złych dniach i Daewoo upadło tak szybko jak zyskało uznanie w Polsce, a na Fiata „usiadła skarbówka". Szansą wyjścia z opresji często jest nowy model. Problem w tym, że rzadko udaje się skonstruować coś fajnego, gdy inżynierowie są podglądani przez monitoring podłączony do telewizora w pokoju głównej księgowej. Jedno jest pewne – albo księgowa wyskoczyła na zakupy podczas pracy, albo dostała od projektantów koniak „w prezencie", bo pomimo trudnego dla firmy okresu przedsięwzięcie się udało. Nie obyło się jednak bez problemów. Oficjalnie nowy model miał się nazywać „Gingo", ale ludzie z koncernu Renault postanowili błysnąć poczuciem humoru i zagrozili Fiatowi sądem - stwierdzili, że nowa nazwa jest zbyt podobna do „Twingo". Zazdrość? Pierwszy raz zrobię wyjątek i powstrzymam się od komentarza. Na Fiacie nie zrobiło to jednak większego wrażenia – skorzystali ze starej i sprawdzonej nazwy, która od lat kryła za sobą auta, które na większej części rynku cieszyły się uznaniem. Mowa o Pandzie.

Następca kwadratowego poprzednika został wprowadzony do oferty w 2003 roku. W ostatnim czasie ciężko znaleźć brzydkie auto pochodzące z Włoch. Panda II nie dość, że jest ładnie skrojona, to jeszcze praktyczna – w końcu miejski maluch Fiata doczekał się drugiej pary drzwi. Wysokie tylne reflektory i mała szybka przy słupku C, która wygląda tak, jakby projektant zakrztusił się własną śliną podczas jej rysowania, niewątpliwie dodają modelowi indywidualizmu. Konstrukcja została doceniona w 2004 roku, kiedy to samochód otrzymał pożądany tytuł „Car of the Year". Całe to przedsięwzięcie ma jeszcze jedną zaletę – auto produkowane jest w Polsce, a dokładniej w Tychach. Do tego sprzedaje się tak dobrze, że producent zdecydował się wprowadzić różne wariacje na temat modelu. Pojawiła się Panda 4x4, jak sama nazwa wskazuje – z napędem na wszystkie koła. Podobne wersje to Climbing oraz Cross z blokadą mechanizmu różnicowego i zmienioną stylistyką nadwozia. Dla aktywnych przewidziano 100HP. Oprócz usportowionego zawieszenia i układu hamulcowego cieszy 100-konnym silnikiem, a obok niego jeszcze ogromną atrapą chłodnicy. Gdyby zdrapać z niej emblemat, to pewnie znalazłby się ktoś, kto dopatrzyłby się w Pandzie trochę Audi. Powstały również rzadsze wersje – wiele z modnymi rozwiązaniami proekologicznymi, a na rynku brytyjskim Alessi z dwukolorowym nadwoziem i unikatowym wykończeniem wnętrza. Dlaczego nie ma jej u nas? Tego sam Fiat pewnie nie wie.

Podsumowując - każdy znajdzie coś dla siebie nawet na rynku aut używanych, ale pod warunkiem, że szuka zwykłych wersji. Za perełkami trzeba się zdrowo najeździć. Awaryjność wszystkich modeli nie jest duża, bo era psujących się Fiatów z końcówki lat 80’ już dawno minęła – podobnie jak cyfrowe deski rozdzielcze z Tipo i Tempry, które po kilkunastu latach zamiast informacji wyświetlały wulgaryzmy. Żeby było ciekawiej - zła opinia o samochodach przetrwała. Nie znaczy to, że Panda jest niezawodna. Faktycznie, poważne awarie zdarzają się rzadko, ale męczą drobne usterki. Często uszkodzeniu ulega centralny zamek i „elektryka" szyb. Zawieszenie nie przepada za naszymi drogami i najlepiej nastawić się na wymianę amortyzatorów i wahaczy przy większych przebiegach. Wadliwe są również alternatory i silniczki elektryczne sterujące elementami wyposażenia. W jednostkach benzynowych może zawieść pompa wody, przepustnica i wentylator chłodnicy. Warto również sprawdzać stan paska rozrządu. Diesel jest trwały, ale szkodzi mu zła jakość paliwa.

Gama silników nie poraża, ale wystarcza. Benzynowy 1.4 o mocy 100KM rozpędza auto do „setki" w 9,5 sekundy i zadowoli większość osób, ale zdecydowanie popularniejsze są jednostki 1.1 i 1.2 o mocach 54 i 60KM. Nie powiem nic na temat osiągów, bo to nie ma sensu. W mieście wóz się sprawdzi, no może wersja 4x4 okaże się trochę męcząca, bo dodatkowe mechanizmy przy tylnej osi skutecznie ją spowalniają. Diesle rzadko łączą idealne osiągi z ekonomicznością, ale u Pandy znowu stanowią wyjątek. Jednostka generuje 70KM z pojemności 1.3l. Jest naprawdę dynamiczna i oszczędna w przeciwieństwie do motorów benzynowych. O ile na trasie nie palą za wiele, to w mieście mogą zużyć nawet 9l benzyny na 100km.